Η αλήθεια είναι πως μέχρι πριν από λίγες μέρες, δεν είχα ακούσει το όνομα Thomey Bors. Όταν όμως πέτυχα τη μουσική του κάπου στον αχανή κόσμο του διαδικτύου, γούσταρα, αν και δεν είμαι πολύ της συγκεκριμένης φάσης. Βέβαια, αυτό είναι και το ωραίο: Να καταφέρνεις να πιάσεις ακόμη και εκείνους που δεν ακούν παραδοσιακά το στιλ μουσικής που εκπροσωπείς. O έλληνας παραγωγός και DJ μόλις κυκλοφόρησε -μέσω του label των Black Athena- το νέο του EP με τίτλο «Bors Greatest Summer Hits EP», το οποίο μπορείτε να ακούσετε σε πρώτη μετάδοση αποκλειστικά από το VICE. Με αφορμή τη νέα του κυκλοφορία ήρθα σε επαφή μαζί του για μια πρώτη γνωριμία.
Thomey Bors: Ξεκίνησα να παίζω drum & bass γύρω στο 1992 στο σπίτι, με ένα Discman, ένα πικάπ ιμάντα χωρίς στροφόμετρο και έναν μίκτη Tele. Για να κάνεις beat matching, έπρεπε να επιλέγεις κομμάτια στα ίδια bpm και να μην αναπνέεις καν όταν έσπρωχνες με το δάχτυλο το δίσκο. Έτσι έμαθα να μιξάρω και όσο έκανα εξάσκηση, έμαθα ότι εξίσου σημαντική είναι η σειρά των κομματιών, το flow. Από τότε μέχρι σήμερα, παίζω όσο περισσότερο μπορώ. Είναι μεγάλη απόλαυση το DJing, είναι ο λόγος για τον οποίο φτιάχνω μουσική.Μπήκες κατευθείαν στον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής ή ξεκίνησες με πιο « αναλογικό » ήχο ;
Τα ακούσματά μου ήταν εξαρχής ηλεκτρονικά, με την ευρύτερη έννοια. Άκουγα κασέτες της μάνας μου με hits των 70s και των 80s και από εκεί κόλλησα το μικρόβιο. Ο ήχος των συνθεσάιζερ αλλά και η συνεργασία τους με τα φυσικά όργανα, όπως γινόταν την εποχή της disco, του ηλεκτρονικού funk και του new wave, ήταν πρωτόγνωρος για μένα. Όταν άρχισα να αγοράζω δίσκους, έπαιρνα drum & bass και Detroit techno, δηλαδή τη φυσική εξέλιξη όσων άκουγα μικρός.
Οι βασικές μου επιρροές είναι ποικίλες. Η μεγαλύτερη είναι ο ήχος του techno, ειδικά από τα τέλη του 1980, μέχρι τις αρχές του 2000. Machine soul, future jazz και electro funk από το Detroit: Underground Resistance, Juan Atkins, Carl Craig, Aux 88. Ο γαλλικός ήχος, όπως οι Laurent Garnier, Ludovic Navarre, Daft Punk, I:Cube. Επίσης, η ηλεκτρονική σκηνή της Βρετανίας, Aphex Twin, LFO, Autechre αλλά και οι Coldcut, Amon Tobin, Bonobo. Νομίζω, ότι δεν σταματώ να επηρεάζομαι από όλα τα είδη της μουσικής και τους μουσικούς που μου αρέσουν ανά περιόδους.Οι σπουδές σου είχαν να κάνουν με τη μουσική ;
Έχω σπουδάσει στο Λούτον. Τότε τουλάχιστον, ήταν μία πρώην βιομηχανική περιοχή, η οποία αναπλάστηκε λόγω του πανεπιστημίου που άνοιξε εκεί στα μέσα της δεκαετίας του '90. Οι σπουδές μου ήταν άσχετες με τη μουσική, αλλά σχετικές με τη δουλειά μου – είμαι δάσκαλος Αγγλικών.Τι αποκόμισες μένοντας κοντά σε μία από τις πιο σημαντικές πόλεις του κόσμου, όσον αφορά τη μουσική ;
Παρόλο που δεν έμενα στο Λονδίνο -και ειλικρινά, όταν λες μένω Λονδίνο, μπορεί να είναι σαν να μένεις Θήβα και να δουλεύεις στο κέντρο Αθήνας- οι επισκέψεις μου εκεί ήταν τακτικές. Έκανα επιδρομές στα δισκάδικα και στα second hand και αγόραζα άπειρους δίσκους. Γνώρισα από κοντά την κουλτούρα του δισκάδικου και άκουσα μουσικές οι οποίες, μπορεί να μην βγήκαν ποτέ σε κυκλοφορία, αλλά ήταν απίστευτες. Η επαφή μου με αυτή τη μητρόπολη μου άνοιξε το μυαλό. Όσο περίεργο και να ακούγεται αυτό, στον νεομεσαίωνα που ζούμε, οι Άγγλοι είναι ανοιχτόμυαλοι, δεκτικοί, αυτοσαρκαστικοί και ακομπλεξάριστοι. Το να κινείσαι απλά και μόνο μέσα σε αυτήν την όμορφη πόλη και να συναναστρέφεσαι με τους ανθρώπους της, είναι από μόνο του πηγή έμπνευσης.Γυρίζοντας στην Ελλάδα προέκυψε η συνεργασία σου με τους Black Athena, θες να μου μιλήσεις λίγο για αυτή ;
Με τον Κωστή και την Jo (Black Athena) γνωριστήκαμε ένα βράδυ σε ένα μπαρ, το Yoga Bala. Αμέσως κολλήσαμε σαν χαρακτήρες και μου πρότειναν να παίξω σε ένα από τα events που κανόνιζαν τότε, το 2008, μαζί με τον Thristian a.k.a. the bPm, τότε συνεργάτη του Gilles Peterson και αργότερα ιδρυτικό μέλος του Boiler Room . Ήταν η πρώτη φορά που έπαιζα Αθήνα - μένω Τρίκαλα. Οι Black Athena μου έδωσαν πρώτοι βήμα στην Αθήνα και από τότε με υποστηρίζουν σε ό,τι κάνω. Fam, απλά.Τι άλλο - πέραν της αναγνώρισης - έχεις κερδίσει με τις εμφανίσεις σου δίπλα σε γνωστά ξένα ονόματα ;
Εκτός της αναγνώρισης, έχω κερδίσει επαφές και συνομιλίες με ανθρώπους που ζουν για τη μουσική που κάνουν και παίζουν. Έχω εκτιμήσει πολύ, άτομα όπως ο Jay Scarlett και ο Mark Pritchard, που έχουν αφιερώσει τόσο χρόνο και κόπο για να φτάσουν στο σημείο που είναι στον μουσικό χάρτη. Επίσης, έχω κερδίσει χρόνια από τα χαμόγελα -και τα γέλια- και ιστορίες για να λέω γύρω από το τζάκι.Θα ήθελες να μου πεις δυο λόγια για τους Beatnicks;
Οι Beatnicks είναι το όνομα που έχουμε όταν παίζουμε μουσική με τον Petit Bear. Είμαστε σαν αδέλφια από 10 χρονών και μαζί μάθαμε να παίζουμε μουσική. Οι Beatnicks ξεκίνησαν επίσημα μία βραδιά στο Use, στην πλατεία Καρύτση και για κάποιο διάστημα οργανώσαμε βραδιές με guests, όπως οι Cinnaman και Jay Scarlett και παίξαμε με άλλους γνωστούς DJs, όπως ο Mark Pritchard. Θεωρώ ότι από τα πιο ωραία set μας, ήταν στο 2Lux στα Χανιά, το καλοκαίρι του 2011 και στο European Music Day στον Βόλο, το 2012. Οι Beatnicks αυτή την στιγμή είναι σε hiatus, αλλά το θηρίο γρυλίζει.Οι κυκλοφορίες σου βγαίνουν κυρίως online. Νιώθεις την ανάγκη να κυκλοφορήσεις κάτι σε φυσική μορφή ;
Πολλά κομμάτια μου τα διαθέτω για free download από το Soundcloud μου, αλλά πάντα ήθελα να κυκλοφορήσει η μουσική μου σε φυσική μορφή. Όχι για τα οικονομικά οφέλη -όσοι κυκλοφορούν το ξέρουν ότι δεν βγάζεις από τα releases-, αλλά για να έχω έναν δικό μου δίσκο στη δισκοθήκη μου. Γι' αυτό τον λόγο, πριν από μερικά χρόνια είχα κόψει κάποιος δίσκους με τον J Melik, για προσωπική χρήση και για δώρο σε φίλους. Η μόνη φυσική κυκλοφορία που έχω μέχρι στιγμής είναι οι κασέτες τις Disco Tocopilla, η συμμετοχή μου στη συλλογή «Holy Athens» και το EP μου «What's That Noise».Tι να περιμένουμε από σένα στο προσεχές μέλλον ;
Έχω ξεκινήσει εδώ και καιρό πολλά πράγματα. Υπάρχουν τρία νέα projects, τα οποία θα ασχολούνται με διαφορετικό ήχο το καθένα. Ακόμη δεν μπορώ να αποκαλύψω κάτι, αλλά σίγουρα το 2017 θα είναι μία busy χρονιά - και μου αρέσει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
VICE: Πότε ξεκίνησες να παίζεις μουσική ;
Thomey Bors: Ξεκίνησα να παίζω drum & bass γύρω στο 1992 στο σπίτι, με ένα Discman, ένα πικάπ ιμάντα χωρίς στροφόμετρο και έναν μίκτη Tele. Για να κάνεις beat matching, έπρεπε να επιλέγεις κομμάτια στα ίδια bpm και να μην αναπνέεις καν όταν έσπρωχνες με το δάχτυλο το δίσκο. Έτσι έμαθα να μιξάρω και όσο έκανα εξάσκηση, έμαθα ότι εξίσου σημαντική είναι η σειρά των κομματιών, το flow. Από τότε μέχρι σήμερα, παίζω όσο περισσότερο μπορώ. Είναι μεγάλη απόλαυση το DJing, είναι ο λόγος για τον οποίο φτιάχνω μουσική.Μπήκες κατευθείαν στον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής ή ξεκίνησες με πιο « αναλογικό » ήχο ;
Τα ακούσματά μου ήταν εξαρχής ηλεκτρονικά, με την ευρύτερη έννοια. Άκουγα κασέτες της μάνας μου με hits των 70s και των 80s και από εκεί κόλλησα το μικρόβιο. Ο ήχος των συνθεσάιζερ αλλά και η συνεργασία τους με τα φυσικά όργανα, όπως γινόταν την εποχή της disco, του ηλεκτρονικού funk και του new wave, ήταν πρωτόγνωρος για μένα. Όταν άρχισα να αγοράζω δίσκους, έπαιρνα drum & bass και Detroit techno, δηλαδή τη φυσική εξέλιξη όσων άκουγα μικρός.
Ποιες είναι οι βασικές σου επιρροές ;Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece
Οι βασικές μου επιρροές είναι ποικίλες. Η μεγαλύτερη είναι ο ήχος του techno, ειδικά από τα τέλη του 1980, μέχρι τις αρχές του 2000. Machine soul, future jazz και electro funk από το Detroit: Underground Resistance, Juan Atkins, Carl Craig, Aux 88. Ο γαλλικός ήχος, όπως οι Laurent Garnier, Ludovic Navarre, Daft Punk, I:Cube. Επίσης, η ηλεκτρονική σκηνή της Βρετανίας, Aphex Twin, LFO, Autechre αλλά και οι Coldcut, Amon Tobin, Bonobo. Νομίζω, ότι δεν σταματώ να επηρεάζομαι από όλα τα είδη της μουσικής και τους μουσικούς που μου αρέσουν ανά περιόδους.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έχω σπουδάσει στο Λούτον. Τότε τουλάχιστον, ήταν μία πρώην βιομηχανική περιοχή, η οποία αναπλάστηκε λόγω του πανεπιστημίου που άνοιξε εκεί στα μέσα της δεκαετίας του '90. Οι σπουδές μου ήταν άσχετες με τη μουσική, αλλά σχετικές με τη δουλειά μου – είμαι δάσκαλος Αγγλικών.Τι αποκόμισες μένοντας κοντά σε μία από τις πιο σημαντικές πόλεις του κόσμου, όσον αφορά τη μουσική ;
Παρόλο που δεν έμενα στο Λονδίνο -και ειλικρινά, όταν λες μένω Λονδίνο, μπορεί να είναι σαν να μένεις Θήβα και να δουλεύεις στο κέντρο Αθήνας- οι επισκέψεις μου εκεί ήταν τακτικές. Έκανα επιδρομές στα δισκάδικα και στα second hand και αγόραζα άπειρους δίσκους. Γνώρισα από κοντά την κουλτούρα του δισκάδικου και άκουσα μουσικές οι οποίες, μπορεί να μην βγήκαν ποτέ σε κυκλοφορία, αλλά ήταν απίστευτες. Η επαφή μου με αυτή τη μητρόπολη μου άνοιξε το μυαλό. Όσο περίεργο και να ακούγεται αυτό, στον νεομεσαίωνα που ζούμε, οι Άγγλοι είναι ανοιχτόμυαλοι, δεκτικοί, αυτοσαρκαστικοί και ακομπλεξάριστοι. Το να κινείσαι απλά και μόνο μέσα σε αυτήν την όμορφη πόλη και να συναναστρέφεσαι με τους ανθρώπους της, είναι από μόνο του πηγή έμπνευσης.Γυρίζοντας στην Ελλάδα προέκυψε η συνεργασία σου με τους Black Athena, θες να μου μιλήσεις λίγο για αυτή ;
Με τον Κωστή και την Jo (Black Athena) γνωριστήκαμε ένα βράδυ σε ένα μπαρ, το Yoga Bala. Αμέσως κολλήσαμε σαν χαρακτήρες και μου πρότειναν να παίξω σε ένα από τα events που κανόνιζαν τότε, το 2008, μαζί με τον Thristian a.k.a. the bPm, τότε συνεργάτη του Gilles Peterson και αργότερα ιδρυτικό μέλος του Boiler Room . Ήταν η πρώτη φορά που έπαιζα Αθήνα - μένω Τρίκαλα. Οι Black Athena μου έδωσαν πρώτοι βήμα στην Αθήνα και από τότε με υποστηρίζουν σε ό,τι κάνω. Fam, απλά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εκτός της αναγνώρισης, έχω κερδίσει επαφές και συνομιλίες με ανθρώπους που ζουν για τη μουσική που κάνουν και παίζουν. Έχω εκτιμήσει πολύ, άτομα όπως ο Jay Scarlett και ο Mark Pritchard, που έχουν αφιερώσει τόσο χρόνο και κόπο για να φτάσουν στο σημείο που είναι στον μουσικό χάρτη. Επίσης, έχω κερδίσει χρόνια από τα χαμόγελα -και τα γέλια- και ιστορίες για να λέω γύρω από το τζάκι.Θα ήθελες να μου πεις δυο λόγια για τους Beatnicks;
Οι Beatnicks είναι το όνομα που έχουμε όταν παίζουμε μουσική με τον Petit Bear. Είμαστε σαν αδέλφια από 10 χρονών και μαζί μάθαμε να παίζουμε μουσική. Οι Beatnicks ξεκίνησαν επίσημα μία βραδιά στο Use, στην πλατεία Καρύτση και για κάποιο διάστημα οργανώσαμε βραδιές με guests, όπως οι Cinnaman και Jay Scarlett και παίξαμε με άλλους γνωστούς DJs, όπως ο Mark Pritchard. Θεωρώ ότι από τα πιο ωραία set μας, ήταν στο 2Lux στα Χανιά, το καλοκαίρι του 2011 και στο European Music Day στον Βόλο, το 2012. Οι Beatnicks αυτή την στιγμή είναι σε hiatus, αλλά το θηρίο γρυλίζει.Οι κυκλοφορίες σου βγαίνουν κυρίως online. Νιώθεις την ανάγκη να κυκλοφορήσεις κάτι σε φυσική μορφή ;
Πολλά κομμάτια μου τα διαθέτω για free download από το Soundcloud μου, αλλά πάντα ήθελα να κυκλοφορήσει η μουσική μου σε φυσική μορφή. Όχι για τα οικονομικά οφέλη -όσοι κυκλοφορούν το ξέρουν ότι δεν βγάζεις από τα releases-, αλλά για να έχω έναν δικό μου δίσκο στη δισκοθήκη μου. Γι' αυτό τον λόγο, πριν από μερικά χρόνια είχα κόψει κάποιος δίσκους με τον J Melik, για προσωπική χρήση και για δώρο σε φίλους. Η μόνη φυσική κυκλοφορία που έχω μέχρι στιγμής είναι οι κασέτες τις Disco Tocopilla, η συμμετοχή μου στη συλλογή «Holy Athens» και το EP μου «What's That Noise».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έχω ξεκινήσει εδώ και καιρό πολλά πράγματα. Υπάρχουν τρία νέα projects, τα οποία θα ασχολούνται με διαφορετικό ήχο το καθένα. Ακόμη δεν μπορώ να αποκαλύψω κάτι, αλλά σίγουρα το 2017 θα είναι μία busy χρονιά - και μου αρέσει.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον Thomey Bors, εδώ .Περισσότερα από το VICEΜιλήσαμε με τους Ανθρώπους που Ξετρυπώνουν Χαμένες Ταινίες του Ελληνικού ΚινηματογράφουΔύο Χρόνια Μετά: Τα Blues του ΣΥΡΙΖΑΠίνοντας Καφέ με τον Γιο ενός Διαβόητου Τρομοκράτη στο Κέντρο της ΑθήναςΠατήστε ΕΔΩ και κάντε free download αποκλειστικά το κομματι Zats.