Τι σου Κρύβουν

Όπως θα επιβεβαίωνε οποιοσδήποτε έχει λογιστικές γνώσεις και μια εμπειρία στο να αναλύει οικονομικούς ισολογισμούς, ο τρόπος με τον οποίο τα κόμματα φτιάχνουν τους ισολογισμούς τους δεν είναι καθόλου αναλυτικός, σε αντίθεση με τους ισολογισμούς που δημοσιεύουν οι επιχειρήσεις. Καταρχάς, από τους ισολογισμούς που διαβάζουμε, δεν μπορούμε να βρούμε τι πάγια έξοδα έχει το κάθε κόμμα καθώς πουθενά δεν αναφέρονται οι αναλυτικές τους οικονομικές υποχρεώσεις.

Γενικά, ένας συνηθισμένος οικονομικός ισολογισμός (όχι των κομμάτων) χωρίζεται σε δύο μέρη. Το ένα μέρος είναι τα έσοδα και τα έξοδα της εταιρείας - με απλά λόγια, ο αριθμός του ποσού που μπήκε στο ταμείο της για την χρονιά που πέρασε και ο αντίστοιχος που έφυγε από τα ταμεία της. Το άλλο είναι οι υποχρεώσεις και οι απαιτήσεις - δηλαδή, τι ποσά χρωστάει και που τα χρωστάει αλλά και το τι ποσά της χρωστάνε και ποιοί της τα χρωστάνε. Συνεπώς, ένας ισολογισμός για να είναι πλήρης θα πρέπει να αναφέρει αναλυτικά τα περουσιακά στοιχεία, τις οφειλές απέναντι σε τρίτους και αντίστοιχα τις οφειλές από τρίτους προς την εταιρεία.

Σε κανέναν από τους ισολογισμούς των κομμάτων, που έχουμε στα χέρια μας, δεν υπάρχει καμία τέτοια αναλυτική περιγραφή. Δεν μπορούμε να δούμε ούτε τι πάγια έχει το κάθε κόμμα, ούτε ποιές είναι οι υποχρεώσεις του. Επίσης, μέσα στους ισολογισμούς, δεν υπάρχουν συγκριτικά στοιχεία με τους ισολογισμούς των προηγούμενων χρόνων, κάτι που τους κάνει ακόμα πιο ελλιπείς. Βασική αρχή των δημοσιευμένων ισολογισμών είναι να μπορεί να τους διαβάσει ο οποιοσδήποτε ώστε να ενημερωθεί για την οικονομική πορεία ενός οργανισμού. Αν λοιπόν δεν αναφέρονται στον ισολογισμό τα αντίστοιχα οικονομικά των προηγούμενων χρόνων, ώστε να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης, ο ισολογισμός έχει χάσει το μισό του νόημα.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.