Οι Έλληνες που Παίζουν σε Rave Πάρτι στις Εμπόλεμες Ερήμους του Ισραήλ

Μια ανάσα από τη λωρίδα της Γάζας, λίγα χιλιόμετρα από τον αιματοβαμμένο εμφύλιο της Συρίας, κάπου στη βιβλική έρημο Νέγκεβ και ανάμεσα στους Βεδουίνους, δύο Έλληνες «παίζουν» μουσική σε rave πάρτι. Οι Magic Mizrahi, είναι οι βασιλιάδες της «Trance - Nitzhonot». Της μουσικής των παράνομων Karahana Parties, του Ισραήλ. Ο Sanga, μέλος των Magic Mizrahi, μου περιέργραψε πώς είναι να «παίζει» μουσική στις αχανείς ερήμους και τα βουνά του Ισραήλ.

Όταν τον πρωτογνώρισα, νόμιζα ότι μου «πουλάει» τρέλα. Όμως, όταν τον είδα, σε βίντεο, να «παίζει» μουσική στη μέση του πουθενά και να σηκώνεται σκόνη από τον χορό των Ισραηλιτών, πείστηκα. Ο Κάρολος, όπως είναι το εγκόσμιο όνομά του, είναι ένας τύπος χαλαρός, που κοιμάται κάθε μέρα στις 7 το πρωί, επειδή τη νύχτα εμπνέεται και γράφει μουσική, με τους συνεργάτες του. Μια μουσική που, αν δεν τον είχα γνωρίσει, θα την αποκαλούσα «psychedelic τσιφτετέλι». Στην Ελλάδα δεν έχει πέραση πια. Στο Ισραήλ όμως, δεν τον αφήνουν να φύγει από πάρτι, αν δεν παίξει όλα τα κομμάτια των Magic Mizrahi. Ακόμα και αν δεν τα έχει πάρει όλα μαζί του, για το DJ set, τον αναγκάζουν να συνδέσει το κινητό του στην κονσόλα και να παίξει από το YouΤube.

VICE: Καταρχάς πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με αυτή την μουσική, δεδομένου ότι στην Ελλάδα δεν είναι mainstream;
Sanga: Το Uplifting, όπως είναι πιο γνωστό στην Ελλάδα και σε κάποια άλλα κράτη της Ευρώπης, δεν γεννήθηκε έτσι, στα καλά καθούμενα. Είναι μία μουσική που ανήκει στην κατηγορία της Goa Trance. Η Goa, με τη σειρά της, ανήκει στην Psytrance, που είναι η εξέλιξη της γνωστής Rave. Με λίγα λόγια, είναι ένα παρακλάδι του παρακλαδιού. Βάση όλων των παραπάνω είναι η μουσική Εurodance- Techno, η οποία κυριαρχούσε στα μέσα των 90s. Το Uplifting, με όλα τα παραπάνω στοιχεία συν τις οriental κλίμακες, ήρθε στην Ελλάδα, από το Ισραήλ, στα τέλη της δεκαετίας του '90. Στο Ισραήλ το αποκαλούν Nitzhonot. Οι Έλληνες ακούγαμε το Nitzhonot, επειδή γίνονταν αντίστοιχα πάρτι στην Αθήνα. Τότε ήμασταν παιδιά, 16-17 χρονών, πηγαίναμε σε αυτά τα πάρτι και κάποιοι από εμάς, που είχαμε γνώσεις ηλεκτρονικών υπολογιστών και μουσικής, καθίσαμε να γράψουμε αυτό ακριβώς που ακούγαμε. Κάπως έτσι γεννήθηκε το δικό μας «ελληνικό» Uplifting, που είναι, μεν, πιο μελωδικό, αλλά με πιο απλοϊκές νότες και λιγότερα Oriental στοιχεία, σε σχέση με το Νitzhonot.

Ποια είναι η κουλτούρα αυτής της μουσικής;
Είναι η γενικότερη κουλτούρα του Psytrance, που εκπροσωπείται από τους λεγόμενους space hippies. Η φιλοσοφία είναι ίδια με των χίπιδων, του Woodstock. Δηλαδή «Αγαπάμε τη φύση», «Peace and Unity» κ.τ.λ. Ο ρουχισμός είναι επίσης ο ίδιος. Δηλαδή πολύχρωμες μπλούζες με συμμετρικά σχήματα, fractals και εξωγήινους.

Στις ερήμους του Ισραήλ πώς βρέθηκες να παίζεις μουσική;
Επειδή είμαι Εβραίος, είχα έτσι κι αλλιώς αγάπη αλλά και διασυνδέσεις με το Ισραήλ. Κατά συνέπεια, είχα επαφή με καλλιτέχνες που έγραφαν τέτοια μουσική και με κόσμο που την ακούει. Η δική μου μουσική και, στη συνέχεια, των Magic Mizrahi άρχισε να ακούγεται στο Ισραήλ, επειδή ήμασταν οι μόνοι μη Ισραηλινοί που έγραφαν «καθαρό» Νitzhonot. Άκουγαν τη μουσική μας, μέσα από τις διάφορες συλλογές ή τα άλμπουμ, που κυκλοφορούσαν από τη δισκογραφική μου, την Eutuchia Music. Από το 2004 είχα δεχθεί προτάσεις και ήθελα να πάω στο Ισραήλ αλλά οι συνθήκες δεν μου το επέτρεπαν. Τελικά το 2011 τα κανόνισα όλα και πήγα - μάλιστα, πήγα με πιο σύγχρονη μουσική, το νέο Νitzhonot των Magic Mizrahi.

Πώς ήταν η πρώτη εμπειρία;
Έγινε το «σώσε», γιατί οι Ισραηλινοί το περίμεναν τόσα χρόνια. Φαντάσου ότι ξεκίνησα να παίζω σε ένα event την Παρασκευή, μετά κάλεσαν σε άλλα πάρτι και πήγα για ύπνο το πρωί της Κυριακής.

Σε ποιες περιοχές του Ισραήλ γίνονται τα πάρτι;
Το ακριβές σημείο των Karahana Parties δεν το ξέρει κανείς, πλην των διοργανωτών, επειδή γίνονται παράνομα. Για παράδειγμα, δεν θα βγει αφίσα από πριν, όπως έχουμε συνηθίσει. Ωστόσο, οι βασικές περιοχές είναι δύο: Η έρημος Νέγκεβ, που βρίσκεται νότια της Ιερουσαλήμ και τα βουνά του βόρειου Ισραήλ, κοντά στα σύνορα με τη Συρία. Η έρημος όμως είναι καλύτερη, από όλες τις απόψεις. Είναι στη μέση του πουθενά. Έχει φοβερό τοπίο. Στα βουνά, του βόρειου Ισραήλ, κινδυνεύεις από τους πυραύλους της Χεζμπολάχ, που έρχονται από τη Συρία ή το Λίβανο καμιά φορά.

Πώς κανονίζεται ένα πάρτι;
Τα Karahana, παλιότερα κανονίζονταν μέσω sms και τηλεφώνων. Τώρα, υπάρχουν κλειστές ομάδες στο Facebook, που τις διαχειρίζονται οι διοργανωτές των πάρτι, τα λεγόμενα «productions». Στα group ανακοινώνεται το πότε θα γίνει το πάρτι και ποιοι συμμετέχουν, και μόνο ανήμερα του event γίνεται γνωστή η τοποθεσία. Στις 4 τα ξημερώματα μαζεύεται ο κόσμος, ενώ, τα μεγάλα ονόματα «βγαίνουν» στις 8-9 το πρωί. Το πάρτι τελειώνει στις 6-7 το απόγευμα της επόμενης μέρα.

Ποιο είναι το πιο περίεργο Karahana πάρτι που έχεις ζήσει;
Ένα πάρτι στην έρημο Νέγκεβ. Ήταν μεσημέρι Σαββάτου, όταν μας την «έπεσαν» Βεδουίνοι. Εμφανίστηκαν από το πουθενά, καβάλα στις καμήλες και κρατούσαν χατζάρες. Έκαναν «φασαρία», επειδή υποστήριζαν ότι η γη, στην οποία κάναμε το πάρτι, τους άνηκε. Στην ουσία, ήθελαν χρήματα για να φύγουν. Όμως, σε αυτά τα πάρτι, υπάρχουν security -όχι μπράβοι- οι οποίοι, έχουν το ελεύθερο να πυροβολήσουν, σε περίπτωση κινδύνου ή τρομοκρατικής επίθεσης. Οι Βεδουίνοι, επειδή είναι Άραβες, είναι πάντα ύποπτοι για τρομοκρατία. Επομένως, υπό την απειλή των όπλων έφυγαν, χωρίς να πάρουν χρήματα. Μου έχουν τύχει πολλά. Μια άλλη φορά, είχε μάθει για το πάρτι ο στρατός και ήρθε με σκοπό να το διακόψει. Έτυχε να βρεθούμε σε ένα δάσος, που θεωρητικά ήταν πεδίο επικίνδυνης ζώνης για τρομοκρατικό χτύπημα. Τελικά, έπειτα από «άκαρπες διαπραγματεύσεις», το πάρτι μεταφέρθηκε σε κλαμπ, 30 χιλιόμετρα από το αρχικό σημείο.

Το nightlife πώς είναι, σε σχέση με την Ελλάδα;
Ό,τι αφορά στα πάρτι, δεν έχουν καμία σχέση με την Ελλάδα. Εκεί, τα πάρτι γίνονται την Παρασκευή (το αντίστοιχο δικό μας Σάββατο), έξω στη φύση και πάντα παράνομα. Νόμιμα είναι μόνο κάποια -λίγα- φεστιβάλ. Πάρτι σε κλαμπ γίνονται μόνο μέσα στη βδομάδα, τις καθημερινές. Την Παρασκευή όμως δεν υπάρχει περίπτωση να πας σε κλαμπ. Οι Ισραηλινοί δεν το γουστάρουν το «μέσα». Από την άλλη, η εντελώς mainstream μουσική του Ισραήλ είναι ακριβώς ίδια με την ελληνική, τη λαϊκή. Με λίγα λόγια μπουζούκια, σε εβραϊκή γλώσσα. Οι Ισραηλινοί «κόβουν φλέβες» για την ελληνική μουσική. Αυτή τη στιγμή, ο Νίκος Βέρτης είναι πιο μεγάλο όνομα στο Ισραήλ από ότι στην Ελλάδα. Όταν κάνει συναυλίες εκεί, τραγουδάει σε γήπεδα ποδοσφαίρου και μαζεύει, τουλάχιστον, 20.000 κόσμο. Ο Καζαντζίδης, επίσης, θεωρείται θεός.

Στα πάρτι τι ναρκωτικά «παίζουν»;
Στα πάρτι «παίζoυν» LSD κι άλλα παραισθησιογόνα. Κυρίως, ένα είδος, το acid. Δεν υπάρχει το ecstasy, που κυριαρχεί στα αντίστοιχα ελληνικά rave πάρτι. Τα ναρκωτικά εκεί είναι tripy, ψυχεδελικά. Βασίζονται στο μότο τους «επιστροφή στη φύση».

Σήμερα, υπάρχουν άλλοι Έλληνες που πηγαίνουν, για αντίστοιχα πάρτι, στο Ισραήλ;
Τα τελευταία 2 χρόνια πηγαίνουν άλλα δύο πολύ ταλαντούχα παιδιά, οι Radical Distortion, οι οποίοι γράφουν ωραίο και δυνατό Goa Trance. Για την Nitzhonot όμως, την πιο «ανεβαστική», πηγαίνω μόνο εγώ - μουσική που γράφουμε μαζί με άλλα δύο άτομα: Τον Γιάννη Πανιεράκη (Soundbuster), ο οποίος είναι ένας πολύ ταλαντούχος, νέος και εξελίξιμος παραγωγός και, το βασικότερο, έχει τα αυτιά του νέου ήχου της εποχής. Ο δεύτερος είναι ο, συνομήλικός μου, Γιάννης Καμπιώτης, ένας πιο «backstage» τύπος ή βιρτουόζος, όπως τον αποκαλώ. Όλοι μαζί, λεγόμαστε Μagic Mizrahi , δηλαδή Μαγική Ανατολή και γράφουμε μουσική μόνο για το Ισραήλ.

Για να μάθεις περισσότερα για τους Magic Mizrahi, μπες εδώ και εδώ.