Ik probeerde een week lang te leven als instagrambro Dan Bilzerian

Dan Bilzerian is hoe dertienjarige jochies zich voorstellen dat het volwassen leven eruitziet. Dan is een Amerikaanse professionele pokerspeler die beroemd werd op Instagram vanwege zijn geld en zijn baard, en die zijn dagen doorbrengt met schieten op dingen, feesten, in privéjets vliegen, en overmatige en ongecompliceerde seks hebben met letterlijke stapels van vrouwen.

Maar Dan Bilzerian is niet een echt mens – hij is meer een vleesgeworden advertentie voor de geneugten van het vrijgezellenleven. Dan is het uithangbord van wat het leven zou kunnen zijn als wij mannen stopten met bang zijn en begonnen met sporten. In de echte wereld zijn er problemen als gokschulden, chlamydia en zelfreflectie, maar Dan leeft niet in de echte wereld. Dan heeft 16,9 miljoen volgers op Instagram die zijn hyperrealiteit op de voet volgen op hun telefoonschermpjes, net zo gefascineerd als gedeprimeerd. Want de waarheid is natuurlijk dat de meesten van ons gewoon niet zoals Dan zijn.

Ik voel me ook een beetje verdrietig als ik naar Dan Bilzerian kijk. Als het gaat om lifestylehelden voor vrijgezelle blanke mannen, is Dan Bilzerian eigenlijk de enige die we hebben. Als ik 's avonds alleen in een donker huis thuiskom en de kat de hele kattenbak heeft onder gescheten, is er geen mannelijke versie van Bridget Jones of Carrie Bradshaw waardoor ik kan denken: nou ja, ik heb tenminste mijn vrienden nog, en een grote doos gevulde bonbons. Ik heb alleen Dan Bilzerian en zijn blockbusterleven. En hoewel hij waarschijnlijk een enorme klootzak is en zijn foto's allemaal in scène gezet zijn, denk ik nog steeds weleens dat als ik zijn leven zou hebben, ik eindelijk gelukkig zou zijn.

En dat is waarom ik besloot om een week lang te leven als Dan Bilzerian.

Dan Bilzerian draagt cargobroeken, maar ik weet niet waarom. Zelfs de deelnemers van The Amazing Race dragen geen cargobroeken meer. Toch verkoopt het warenhuis bij mij om de hoek nog steeds acht verschillende soorten cargobroeken, dus blijkbaar is er nog genoeg vraag naar vormloze zandzakken.

Dit was het plan: ik zou vijf dagen lang alleen maar paleo eten en proteïneshakes drinken, en een paar Bilzerianachtige fotoshoots doen. Ik zou ook leren pokeren, veel sporten, en me kleden als Dan – wat de reden was dat ik nu een cargobroek droeg.

Ik kocht ook proteïnepoeder. Proteïnepoeder is natuurlijk oplichterij, en het is behoorlijk gênant om zo'n pot in je keukenkastje te hebben staan, maar ik deed het voor Dan. Deze week zou anders zijn. Ik zou al mijn principes overboord gooien, en in geval van twijfel alleen maar denken: WWDD? – What Would Dan Do? En Dan zou zich niks aantrekken van het feit dat zo'n pot meer dan dertig dollar kost en er gewoon gelijk tien kopen.

Daarna ging ik naar het casino. Ik had online opgezocht hoe je poker speelt, en had geleerd dat het saai en ingewikkeld is, maar in de basis erop neerkomt dat je soortgelijke kaarten moet hebben. Dezelfde cijfers, dezelfde kleuren – en voilá, jackpot!

Uiteraard had ik geen idee waar ik mee bezig was, en dat leken de andere spelers nogal vervelend te vinden. Iedereen stopte de hele tijd met spelen en zuchtte dan diep, en ging pas weer verder als ik meer chips op tafel legde. Poker, realiseerde ik me, is een behoorlijk ongezellig tijdverdrijf. Niemand glimlachte, niemand zag eruit alsof ze die ochtend gedoucht hadden, en ik werd een beetje duizelig van het drukke oranje tapijt. Uiteindelijk verloor ik en ging ik naar huis.

Ik begon de dag met een bezoekje aan de sportschool. Ik heb een sportschoollidmaatschap omdat ik graag dingen optil, en er een meisje achter de balie werkt dat m'n naam gebruikt als ze gedag zegt.

Na het sporten dronk ik een proteïneshake. Het was niet om over naar huis te schrijven – het smaakte stoffig en nat tegelijk.

Die avond ging ik naar een stripclub. Op dit punt vraag je je misschien af hoe ik alle miljonairsdingen die Dan doet kon doen zonder dat ik een miljonair ben. Het antwoord is dat Dan dingen koopt met geld, maar ik dingen kan kopen met hyperlinks. Dat bleek maar weer eens toen ik de beste stripclub in Melbourne – Bar 20 – belde en vroeg of ik een paar gratis lapdances kon krijgen in ruil voor wat promotie. Ze zeiden 'ja'.

En zo belandde ik in dit hoopje strippers. De puber in me vond het fantastisch, maar de verantwoordelijke volwassenen maakte zich vooral druk over of de foto's wel zouden lukken. Een vriend van me deed de fotografie, en terwijl ik onder een stapel vrouwen lag en er probeerde zo mannelijk mogelijk uit te zien, was ik in mijn hoofd vooral bezig met de lichtinval op de foto's.

Dit was waarschijnlijk het dichtst dat ik ooit bij het leven van Dan zal komen. Want hoewel de instagram van Dan gewone momenten uit zijn dagelijks leven lijkt te laten zien, is de waarheid dat er vaak behoorlijk wat planning in de foto's gaat zitten. Al die vrouwen hangen niet echt om Dan heen omdat Dan zo goed is in seksdingen. Ze hangen om hem heen omdat iemand ze daarvoor betaalt. Er komt een bepaalde mate van gekunsteldheid kijken bij het leven van een instagramberoemdheid, en voor mij betekende die gekunsteldheid dat ik een glas Moët en proteïneshake in mijn mond gegoten kreeg en me ondertussen zorgen maakte of ik de ISO te hoog had ingesteld voor de flits.

Op woensdag pakte ik een privéjet naar nergens. Dat deed ik omdat Dan een privéjet heeft –en hoewel ik niet de middelen had om voor een dagje een vliegtuig aan te schaffen, mocht ik er wel eentje lenen van een bedrijf dat Airly heet (voor slechts 2550 dollar per maand kan ook jij zo vaak als je wil tussen Melbourne en Sydney op en neer vliegen!) Helaas mochten we nergens heen vliegen, maar mocht ik wel een paar glamourshots in en rond het vliegtuig maken.

Ik had in eerste instantie geregeld dat er wat strippers mee zouden gaan, maar de shoot was om tien uur 's ochtends en de strippers kwamen niet opdagen. Er was even een spannend momentje waarop ik dacht dat ik in mijn eentje in het vliegtuig zou moeten zitten – wat Dan overigens haat – maar dat gebeurde gelukkig niet.

Dit is Julia. Ze is een vriendin van me, dus het was enigszins sociaal acceptabel en niet al te stressvol om haar te vragen om een cocktailjurkje aan te trekken en champagne te serveren.

Die vrouw rechts is Mariam. Zij schrijft voor VICE, dus het was wel een beetje raar om haar mee te vragen. Tuurlijk, het is alleen maar een fotoshoot, en er werden nul orgies gehouden, maar Dan stopt vrouwen in zijn foto's om simpele, ouderwetse redenen die indruisen tegen de gedragscodes die gelden op de moderne werkvloer. Maar Mariam gedroeg zich als een ware pro, en keek tijdens de hele shoot niet één keer op van haar telefoon.

Ik ben Dan Bilzerian na een uitputtend maar bloedgeil weekend in Vegas, die een vlucht van drie minuten pakt terug naar LA, met 10 miljoen in cash en een nieuw pistool op zak.

Ik ben ook Julian die op de wc zit in een privévliegtuig omdat ik doe alsof ik Dan Bilzerian ben en proteïneshakes verschrikkelijk zijn.

Ik heb een ander proteïnepoeder gekocht. Je zou denken dat proteïnepoeder helemaal niks met dingen als 'de natuur' te maken heeft, maar daar denken de makers van "Nature's Way" anders over.

Daarna gingen we naar een schietbaan en kwam ik erachter dat pistolen totaal fucked up zijn. Ze zijn eng en luid en alles waar je op schiet spat in duizend stukjes uiteen, zelfs als het een papieren doelwit is. Dan schiet vaak met dingen op dingen, en ik had er zin in om in zijn voetsporen te treden, maar blijkbaar zijn pistolen toch niet echt mijn ding.

Met een pistool schieten voelt toch een beetje als soldaatje spelen – alsof dat stukje lood in je hand opeens een Rocky van je maakt. Maar dat is ook de psychologie achter de populariteit van Dan Bilzerian. Dan werd volgens mij pas echt een ding op internet in 2013, rond dezelfde tijd dat reclamemannen de Ultieme Man bedachten – een marketingconcept dat leidde tot dingen als Cola Light voor mannen, gezichtscrème speciaal voor mannen, woorden als "man-bag" en man-cave", en duizenden bierreclames die allemaal in essentie dezelfde montage van heel mannelijke clichés waren. Bilzerian paste als een ultieme man perfect in dit plaatje, maar drie jaar later voelt het allemaal een beetje gedateerd. Ja, pistolen. Stoer.

Vandaag was mijn laatste dag als Dan, dus deed ik een flinke scheut wodka in mijn proteïneshake. Fuck it.

Daarna nam ik een geit mee naar kantoor, omdat Dan een ding voor geiten heeft. Als je door z'n Insta scrolt zie je behoorlijk wat foto's van Dan die chillt met een geit die hij Zeus noemt. Er is een foto waarop ze samen tv kijken in bed. En een foto waarop hij op een dakterras staat met Zeus en wat strippers. Dan heeft zelfs een sticker van Zeus op een van zijn auto's. Dan lijkt een beetje geobsedeerd te zijn door Zeus.

Dus zat ik met een geit op schoot, en probeerde ik ondertussen te werken. De geit heette Two Stroke en het enige waar hij om leek te geven was eten. Als ik in zijn ovalen pupillen keek, zag ik alleen maar honger en leegte.

Misschien is dat ook waarom Dan zo dol is op geiten. Hij is ook hongerig en leeg – hij lijkt alleen maar te geven om macht, en verder niets. Dan huurt vrouwen in voor foto's, gaat naar de sportschool voor foto's, schiet met geweren voor foto's – allemaal zodat hij meer volgers, en dus macht, kan krijgen.

Dan is het boegbeeld van de eeuwige zoektocht naar meer. Alles wat hij doet is enorm en bombastisch en bedekt in cocaïne en tieten. Hij is de vleesgeworden Amerikaanse droom, het toppunt van de bro-cultuur, en voor mij – een gast die gewoon wat leuke vrienden wil hebben en af en toe op kampeervakantie wil gaan – is dat een behoorlijk lastig te evenaren.

En na een week van leven als Dan, realiseerde ik me dat het helemaal niet zo geweldig is. Alle uitbundige en idiote dingen die hij doet, leken opeens niet zo indrukwekkend meer. Tuurlijk, privéjets zijn leuk, maar uiteindelijk zijn het gewoon metalen dozen met vleugels. Het was leuk om onder een hoopje strippers te liggen, maar uiteindelijk zijn het gewoon mensen – knappe en half blote mensen, maar toch. Het hele experiment voelde alsof ik maandenlang een tripje naar Parijs had gepland, en er toen aankwam en dacht: ja, dat is inderdaad een hele grote oude kerk. En nu?

Maar Dan kan niet stoppen. Hij is een instagramberoemdheid, en hij zit vast in deze betekenisloze, uitputtende, oneindig onbevredigende mallemolen. Na deze lange week kan ik voorbij zijn geld en zijn luxeleven kijken, recht in de ogen van de geit die op de achtergrond staat te mekkeren. Recht in de ziel van Zeus, die weet dat eten het beste is dat er bestaat.