Net zo lang in de zon staren als je wil

De zon mag dan vertrouwd voelen, maar de kans is groot dat je er nooit direct in hebt gekeken. Oké, misschien één keertje dan als kind, waarna je je lesje wel had geleerd: de zon laat zich niet zomaar met het blote oog begluren.

Maar hoe zou het zijn om gewoon wél een keer lang naar het centrum van ons zonnestelsel te kunnen kijken? “Is het niet interessant dat juist datgene wat alles leven geeft, ook datgene is waar we niet naar kunnen kijken?” vraagt Eduardo Navarro zich hardop af. Voor zijn nieuwe kunstproject We who spin around you in het High Line Park in New York maakt hij dat mogelijk. In de laatste uren voor zonsondergang komen bezoekers samen om door steampunkachtige vizieren naar het helderste object aan de hemel te kijken. Een astronoom vertelt ondertussen kort over de geschiedenis van onze zon.

Navarro is er zelf ook bij om de bronzen helmen uit te delen aan iedereen die nieuwsgierig is naar het drie dagen durende evenement. In eerdere projecten richtte hij zich al op de natuur – wolken, dieren, en vulkanen in het bijzonder. Met We who spin around you wordt de zon op een nieuwe manier geobserveerd. “Ik wil een soort plek van contemplatie creëren,” vertelt hij aan The Creators Project. Net als dat mensen zich concentreren op de vlam van een kaars tijdens meditatie, kunnen ze zich op dezelfde manier concentreren op de zon ­– ze kunnen een natuurlijk fenomeen als een centrerend punt gebruiken.

Om de meditatieve sfeer te versterken, wordt er een lezing gegeven die eigenlijk meer poëtisch dan academisch klinkt. “Probeer alles wat je van het heelal afweet heel even te vergeten,” begint de wetenschapper. “Stel je voor dat het de eerste keer is dat je deze gloeiende bol aan de hemel ziet. Wat zou je dan denken?”

Natuurlijk wordt er ook over wetenschap gesproken, maar vooral de aspecten die voor iedereen makkelijk te begrijpen zijn – al zijn ze daarom niet minder ontzagwekkend. “Voel de warmte op je huid. Deze warmte komt van miljarden en nog eens miljarden fotonen die door de ruimte zweven, geabsorbeerd worden door de atomen in je huid, en hierdoor gaan trillen. Vanwege de rotatie van de aarde rond haar as hebben we al 320 kilometer gereisd sinds ik begon met praten. Ook zijn we 27.400 kilometer verder gekomen in onze baan rond de zon. En samen met de zon hebben we met een enorme vaart 210.000 kilometer door de Melkweg geraasd.”

De groep deelnemers is uiteenlopend – alles van wetenschapsfanaten op hun zoveelste bezoek, nieuwsgierige stelletjes, tot families die even pauzeren tijdens een uitstapje, zitten aan de bankjes genageld. Al snel wordt het helemaal stil, en dan zijn ze met hun maskers op niet meer van elkaar te onderscheiden. Door het masker zien ze allemaal niets anders dan de zon, die als een gloeiende groene bol aan de horizon staat.

De performance was van 19 tot 21 juli 2016 te zien. Klik hier om meer over We who spin you around van Eduardo Navarro te lezen.