We spraken Junkie XL over zijn soundtrack voor Deadpool

Afgelopen weekend ging Deadpool in première: een film over een antisuperheld in rode legging (Ryan Reynolds), die in het openingsweekend rond Valentijnsdag zo’n beetje alle records voor 16+-films verbrak. De film is een mix van onnavolgbare dialogen, schunnige grappen, grootse actiescènes en een soundtrack van niemand minder dan Tom Holkenborg, beter bekend als Junkie XL. De in Lichtenvoorde geboren en nu in Los Angeles wonende Holkenborg is na een glansrijke carrière als producer en muzikant – hij was de eerste die een officiële remix van een nummer van Elvis Presley mocht maken – nu een van de belangrijkste moderne componisten van filmmuziek. Van zijn bombastisch en drumheavy soundtrack voor Mad Max: Fury Road tot de sluipende composities voor Johnny Depp’s Black Mass; Holkenberg durft op een compleet nieuwe manier te kijken naar de rol die soundtracks spelen in films. Voor Deadpool ging hij voor een “funky, arrogante, speelse en gewelddadige score vol jarentachtigsynths.”

Holkenborg vertelt aan The Creators Project hoe hij bij het project werd gehaald. “Ik werd benaderd door regisseur Tim Miller en toevallig was hij een grote ravefan in de jaren negentig in New York, en hij kende mijn muziek nog uit die tijd. Toen hij erachter kwam dat ik nu filmmuziek componeerde, en zeker nadat hij Mad Max zag, had hij zoiets van: ik moet met deze vent praten.” Even later zat Holkenborg samen met de regisseur, producers en Ryan Reynolds naar de film te kijken. “Het verbaasde me hoe grappig de film was. Ik wist helemaal niet wat ik moest verwachten maar het was zo hilarisch dat ik compleet verrast was.”

“Voordat ik begon aan de muziek analyseerde ik de film. Ik keek hem vijf keer, tien keer, voordat ik ook maar een noot had ingespeeld. Gewoon om te kijken van: oké, waar zoek ik eigenlijk naar? Na een tijdje besefte ik dat het personage eigenlijk gestopt was met opgroeien na 1990: zijn muziekreferenties zijn van voor die tijd, hij loopt met een Walkman uit 1983 rond en zelfs zijn pak komt uit die periode. Dus ik had al snel het idee om iets met de jaren tachtig te doen. Ik heb veel synthesizers die in die tijd gemaakt zijn, en ik ging op een lange zoektocht naar speciale effectpedalen die de muziek die typische eighties feel geven.” Toen Holkenborg eenmaal het juiste geluid te pakken had, belde hij de regisseur en zei: “Ik denk dat ik het heb. Het wordt Frankie Goes To Hollywood meets Michael Jackson meets Miami Vice… maar dan op speed.’”

Deadpool was een van de lastigste projecten waar Holkenborg als componist aan heeft gewerkt, omdat de basisemotie wel vier of vijf keer per scène kon veranderen. “Ik krijg vaak de vraag: welke emotie is het moeilijkst om in muziek te vatten? Het antwoord is: geen, ze zijn allemaal makkelijk. Het wordt pas lastig als ze elkaar snel opvolgen. Van verdrietig naar boos is nog wel te doen. Maar van verdrietig naar een supergrappig moment en weer terug naar verdrietig, dan boos, dan onzeker, dan weer verdrietig en dan komedie — en dat allemaal in vijftig seconden? Daar moet je wel even over nadenken.”

Hoewel Deadpool nu al de meest rooskleurige verwachtingen overstijgt, wist Holkenborg al bij het maken van de film dat hij aan iets groots werkte. “Als je aan films als Mad Max en Deadpool werkt dan weet je terwijl je bezig bent dat het speciaal is. Het enige dat je hoopt is dat het publiek hetzelfde ervaart, en dat lijkt zo te zijn.”

In de video hieronder vertelt Junkie XL over het proces van het schrijven van de soundtrack. Bekijk ‘m exclusief op The Creators Project:

Deadpool draait nu in de bioscoop. De soundtrack is beschikbaar op iTunes en ligt vanaf 4 maart in de winkels.