Laten we onszelf elke dag feliciteren met de aanwezigheid van Sevn Alias

In de auto naar Almere schiet me opeens te binnen dat ik vergeten ben een presentje te kopen. Ik ben namelijk onderweg naar Sevn Alias, en de beste man is de dag ervoor 21 jaar oud geworden. Eerst jarig zijn en dan ook nog eens je tweede officiële album uitbrengen klinkt als een soort kinderdroom, en het laat je tegelijk beseffen hoe jong hij nog is. Zo lang is hij nog niet volwassen, maar ik kan me al bijna niet meer herinneren hoe de wereld eruit zag zonder zijn muziek. Saai, waarschijnlijk.

Alles wat hij uitbrengt – of het nou een EP of een featuring is – zet de rest van rappend Nederland op scherp, alsof je constant op je hoede moet zijn als je Sevn door je oordopjes hoort. Toch was zijn eerste album Trap Grammy voor veel mensen niet echt wat ze ervan hadden verwacht. Natuurlijk is de plaat enorm vaak gestreamd, maar qua hype overtrof het zijn voorgaande projecten nauwelijks.

Met zijn nieuwe album Picasso is dat anders. Het is sinds vrijdag uit, en volgens Sevn zelf zijn de reacties erop nu al beter dan hij had kunnen voorstellen. Nu breekt voor hem een nieuwe periode aan. Niet alleen gaat hij nu door het leven als 21-jarige, maar ook als labelbaas. Picasso was zijn laatste project onder de vleugels van Rotterdam Airlines. Met lege handen feliciteer ik hem met zijn nieuwe werk, zijn verjaardag en deze nieuwe fase in z'n carrière.

Noisey: Had je een leuke dag gisteren?
Sevn Alias: Ik heb niet echt een feestje gehad, maar alle mensen die echt met mij zijn waren er wel.

Wat voor een taart had je?
Ik heb twee mooie taarten gekregen: eentje met de Picasso-tracklist erop en eentje met twee Hennessy-flessen erop. Ik weet niet hoe het smaakte, ik eet geen taart. Ik zeg je eerlijk: ik heb gisteren voor het eerst gehuild, man. Mijn ouders praatten in mijn oor. "Ik ben zo trots op je, je weet waar we vandaan komen", dat soort dingen. Ik voelde me zo goed. Ik had niemand uitgenodigd, maar als ik een lijstje had gemaakt van mensen die ik wilde zien waren het precies die mensen geweest. Iedereen heeft zo meegeleefd.

Wat stond er op je verlanglijstje dit jaar?
Niks, man. Het mogen uitbrengen van Picasso was mijn cadeau.

Dat lijkt me meer een cadeau voor ons.
Ik ben degene die het langst heeft gewacht tot het uitkwam, denk ik.

Heb je dat gevoel, ja? In mijn hoofd is Trap Grammy helemaal niet lang geleden.
Voor jou misschien, maar niet voor iemand die muziek maakt. Als ik iets heb gemaakt, en ik vind dat het af is, wil ik het gelijk delen. Maar kom op, zo werkt de muziekwereld niet. Mensen worden op een gegeven moment moe van je als je dat doet. Als ik niet zou wachten had ik nu vijfduizend tracks online staan.

Ik vind dat je alsnog echt veel hebt uitgebracht, zeker als ik kijk naar hoe kort je eigenlijk meedraait. Was je nooit bang voor verzadiging?
Nee, want ik had het gevoel dat ik in mijn primetime zat. Alles wat ik deed vond ik zelf echt hard, en ik denk dat de mensen die vibe vanzelf meepakken, dus dan kan het.

Ik heb wel het gevoel dat mensen sceptisch begonnen te worden toen je na Ma3lish meer stijlen wilde verkennen.
Ja, maar ik denk dat ik daar alleen moeite mee had gehad als ik andere stijlen was gaan doen zonder succes. Cijfers liegen niet, begrijp je. Kijk naar Gass en Now She See Me. Ik kan het blijkbaar wel, en er wordt ook nog naar geluisterd, dus waarom zou ik het niet doen? Ma3lish is niet het eerste dat ik heb gemaakt, hè. Als iemand mij daarvan kent zegt het niet dat dit is wie ik ben. Daarvoor maakte ik ook andere dingen. Trap Grammy was misschien niet wat de mensen verwachtten, maar voor mezelf vond ik dat ik die volwassen kant moest laten zien.

Wat is die volwassen kant?
Ik heb een track over mijn moeder gemaakt, ik heb het over dingen waar ik moeilijk over kan praten. Het is persoonlijker.

Is dat wat volwassen zijn is voor jou?
Volwassen zijn betekent voor mij wel kunnen zorgen voor je familie.

Ik zag dat je een auto hebt gehaald voor je paps.
Ja, dat was echt gek om te doen. Hij is net als ik geen prater. Ik zeg hem altijd: laat het me weten als je iets nodig hebt, vraag het me. Ik houd van jou, ik kan je alles geven. Maar hij gaat dat niet doen uit zichzelf. Dus mijn ma had al gezegd dat hij een nieuwe auto nodig had, en toen zijn ze samen naar een dealer gegaan. Daar heeft ze hem gefilmd, en ik zag hoe gelukkig hij werd van die Golf, maar ik wist ook dat hij hem niet kon betalen. Toen dacht ik: dat gaan we regelen. Ik had hem nog nooit zien huilen.

Het is sowieso moeilijk om je ouders te overtuigen dat je geld kan verdienen met rap. Mijn moeder geloofde ook pas dat het serieus was toen ze Ma3lish zag. Natuurlijk hoorde ze daarvoor op de streets wel wat ik deed, maar toch bleef het moeilijk. Ik zat wel bij Rotterdam Airlines, maar om tracks te maken ging ik daar zwart heen. Zij dacht ook: je gaat de hele dag naar Rotterdam, maar wat doe je daar? Gelukkig heb ik geen boetes meer openstaan.

Wat rijd je nu?
Een Toyota Aygo.

Dat is inderdaad stabieler dan zwartrijden.
Haha, weet je waarom? Ik heb geen rijbewijs, dus dan val ik minder op. Mijn theorie is verlopen. Als ik die weer haal koop ik wel een andere.

Noisey interviewde jou in 2015 als eerste. Wat zijn de grootste verschillen tussen de jongen van toen en de man van nu?
In die tijd kwamen dingen zo snel op me af dat ik geen tijd had om te beseffen waar ik mee bezig was. Na Noorderslag had ik ineens 150 boekingen, mijn hele jaar was vol. Bij wijze van spreken krijg ik morgen een gouden plaat, overmorgen een gouden plaat, volgende week nog een. Ik kan al die dingen niet plaatsen, pas bij het terugkijken op een jaar denk ik: wow, ik heb fucking veel shit gedaan – hier had ik trots op moeten zijn op het moment zelf.

Heb je tips voor de Sevn van toen?
Ik bewoog me te roekeloos, en ik luisterde niet naar mensen. Over wat voor tracks ik op mijn album moest zetten, daar was ik heel strak in: ik wil dit, dus het gaat dit worden, en ik wil niet horen wat jij ervan vindt. Zo dacht ik. Stel jij overtuigt me om wel voor een track te kiezen, en het wordt een hit, dan heb jij gelijk. Maar als we ervoor kiezen om het niet doen weten we ook niet hoe groot die track zou worden, en heb ik gelijk.

Lekker makkelijk: als je geen advies opvolgt heb je altijd gelijk.
Ja, precies, maar wil je zo gelijk krijgen?

Klinkt als wat een koppig kind zou doen.
Juist, en daarom sta ik nu open voor meer meningen.

Wat is er nou precies gebeurd tussen jou en Rotterdam Airlines?
Ik heb altijd aangegeven dat ik op een gegeven moment mijn eigen label wilde beginnen, maar ik vond dat het daar nog niet de juiste tijd voor was. Ik wilde me focussen op muziek, en ik had mensen nodig die voor mij zouden rennen. Dat is wat ze hebben gedaan. Ik heb met ze mee kunnen kijken, ik heb veel geleerd, we hebben samen fouten gemaakt en we hebben ook hele mooie dingen meegemaakt.

Wat zijn de fouten die jullie hebben gemaakt?
Misschien hadden we wat meer kunnen halen uit Trap Grammy. Ik had meer clips willen schieten, ik had meer promo willen doen. Maar dat is achteraf gezien, want ik zat zelf in een vibe waarin ik dacht: fuck de pers.

Waarom?
Ik ben gewoon geen prater, en zeker niet bij mensen die ik niet ken.

Waarom voelt het nu wel goed om voor jezelf te beginnen?
Ik heb het gevoel dat ik nu zelf kan doen wat zij voor mij deden. Je hebt niet zoveel meer nodig in 2017, man. Maar dat betekent wel dat ik in mezelf moet investeren, en anders met mijn geld om moet gaan. Ik ben de gekste stacker in de game, honderd procent. Nu ben ik bezig met switchen van ondernemingsvorm, omdat ik te veel verdien en te veel stack. Daarom moet ik het in een BV gaan zetten. Gelukkig heb ik een goed team met onder anderen Fouradi om me heen om me daarmee te helpen.

Wat zijn dingen die jij anders gaat doen?
Ja, dat moet ik nog even bekijken. Het album is nu uit, en ik neem een kleine rustperiode om te kijken wat ik ga doen. Om eerlijk te zijn heb ik geen plannen, behalve de jongens van 1OAK nu naar voren te schuiven. Er kan zomaar iemand opstaan die gekke dingen gaat doen, daar heb ik veel vertrouwen in.

Het is goed om te zien dat je rustig blijft.
Stress helpt niet. Als ik me te veel zorgen maak, weet ik dat ik gek word en op een gegeven moment stop. Ik heb wel eens momenten gehad waarop ik dacht: fuck rap. Vooral toen het nog niet betaalde, of als ik in een writersblock zat.

Hoe kom je los van dat soort gedachten?
Ik ben op vakantie gegaan. All-inclusive in Turkije heeft het gelukkig voor me opgelost. Luister hieronder naar 'Picasso'.