Hoe je met een dikke pens en een kleine pik wereldberoemd kunt worden

Mark Roberts is ‘s werelds bekendste streaker. Hij heeft in de laatste twintig jaar exact 518 keer zijn piemel laten zien aan een uitzinnig publiek. Zijn debuut was in 1993, tijdens een rugbywedstrijd in Hong Kong, voor zo’n 65.000 bezoekers. Daarna streakte hij onder meer bij Wimbledon, de Tour de France en het stierenrennen in Pamplona.  Om even een beeld te krijgen, dit is een filmpje waarin Mark wordt achtervolgd, neergehaald en afgevoerd tijdens de Super Bowl in 2004, voorzien van Deens commentaar:

Enige vent, die Mark. Maar tot mijn grote verbazing las ik dat hij wil stoppen met streaken. Nu hij bijna 50 is, vindt de Brit het tijd om met ‘pensioen’ te gaan. Teleurgesteld als ik was, besloot ik Mark te interviewen over zijn carrière als streaker en zijn avonturen van de laatste twintig jaar.

VICE: Hoi, Mark. Wat ik mij afvroeg: word jij seksueel opgewonden van streaken?

Mark Roberts: Haha, nee nooit. Wie mij naakt heeft gezien, ziet direct dat het verre van een seksuele ervaring is.

Wat is dan precies de kick die je ervaart?

Ik wil vooral het publiek vermaken, maar ik zie mijzelf ook als een performance artist en steek een dikke vinger op naar de gevestigde orde. Ik wil dat iedereen in vrijheid leeft, en tijdens streaken voel ik één minuut lang totale vrijheid.

Waarom gaat streaken jou zo makkelijk af, terwijl naakt door een stadium rennen voor veel mensen de ultieme nachtmerrie is?

Natuurlijk vond ik het eerst ook doodeng. Maar die angst was snel voorbij. Ik heb een dikke pens en een kleine pik, maar de overweldigende reactie van het publiek heeft me een stuk zekerder gemaakt. Naakt zijn doet me nu niets meer.

Wat was het hoogtepunt van je streakcarrière?

Toch wel de Super Bowl in 2004, waar ik verkleed als scheidsrechter het veld opkwam. Het was zo spannend man. Er was enorm veel beveiliging, en ik was bang dat ik zou stikken als al die football players op mij zouden duiken.

Je hebt toen ook je hoogste boete gekregen, 1.000 dollar toch?

Ja, maar voor dat evenement had ik met liefde een ton betaald.

Heb je nu een flink strafblad?

Valt reuze mee. Ik ben in de afgelopen twintig jaar maar vijf keer gearresteerd. Op een totaal van 518 streaks is dat helemaal niet slecht. Elke keer als ik moet voorkomen verklaar ik dat ik niet schuldig ben. Ik heb nooit ergens een bordje zien staan waarop staat: je mag niet naakt het veld oprennen.

Hoe hard word je aangepakt door de beveiliging bij sportwedstrijden?

Even denken: ik heb twee gebroken tenen gehad, een gebroken vinger, twee gebroken enkels, vier gebroken ribben, en 25 hechtingen. Nota bene bij een deftige hondenshow in Engeland ben ik in een aparte kamer vijftien minuten lang zwaar mishandeld.

Heftig. Kun je eigenlijk een fatsoenlijke baan krijgen met jouw stoute imago?

Ik heb wel baantjes gehad. Ik ben schilder geweest, ik heb in de bouw gewerkt, ik werkte als tuinier bij een kerk…

Wacht. Deden ze daar niet moeilijk over jouw hobby?

Nee. Ik heb maar één keer meegemaakt dat ze mijn strafblad checkten na een sollicitatiegesprek. Het moge duidelijk zijn dat ik daarna niets meer van ze heb gehoord.

Is dat de reden waarom je wilt stoppen met streaken?

Mijn kinderen zijn nu 16, 19 en 24. Op een gegeven moment zeiden ze: pap, het is genoeg geweest, je bent te oud. Maar daarna zagen ze een documentaire die over mij is gemaakt, en veranderden ze van gedachten. Mijn kinderen zien nu wat mijn werk voor veel mensen betekent.

Dus je gaat toch niet stoppen?

Ik weet het even niet. Ik bedoel, ik heb gestreakt op alle, maar dan ook alle grote sportevenementen ter wereld. Om het interessant te houden ben ik maar naakt gaan skydiven, afgelopen december.

Jouw arme edele delen…

Nee man, mijn handen! Mijn penis viel nog wel mee, maar mijn handen waren echt ijskoud.

Ik las dat je graag nog één keer wil streaken, maar dan met tientallen anderen.

Ja, dat lijkt me fantastisch. Dan ren ik als eerste het veld op, achtervolgd door beveiligers. Maar dan komen er ineens naakte mensen uit alle hoeken en rennen WIJ achter de beveiligers aan!

Wat is jouw nalatenschap?

Ik denk dat ik 90% van de wereldbevolking heb laten lachen. De overige 10% heeft mij gewoon nog nooit zien streaken, haha!

Heb je nog tips voor de nieuwe generatie streakers?

Belangrijk is dat je nooit de wedstrijd verstoort, maar streakt tijdens een rustmoment of de pauze. Als je streakt tijdens het spel, beïnvloed je de uitslag en heb je iedereen tegen je. Maak tijdens het streaken ook niet direct contact met de spelers, want dan worden ze geïrriteerd. Tot slot is het de kunst om zo lang mogelijk uit handen van de beveiligers te blijven. Ik heb niet echt een truc, maar ren altijd zo hard mogelijk van de ene naar de andere kant van het veld.

Wat gaat ’s werelds bekendste streaker doen na zijn pensioen?

Ik ben op dit moment op zoek naar een baantje. Verder ben ik bezig met een boek over mijn leven, dat rond de kerst in de winkels moet liggen. Ik denk zelf aan de volgende titel: I did not know one inch would take me this far.

Dat vat je leven wel mooi samen ja. Bedankt, Mark.