Ik Hielp Een Handje Tijdens Een Kampeertrip In Israël

Het beste aan Joods zijn is zonder twijfel de gratis seksvakantie in Israël. De meeste Joodse jongeren tussen 18 en 26 hebben al gebruik gemaakt van deze gratis orgie in de woestijn. De officiële benaming voor dit orgastisch festijn is geboorterecht. Dit is het samenbrengen van viriele Semieten in de hoop dat ze gaan copuleren en kleine Semietjes voortbrengen. Een deel van de kosten wordt betaald door de Israëlische overheid. Ik zelf ben niet religieus maar ik hou van hummus en seks, dus moest ik gewoon gaan.

Aangekomen op de luchthaven begon de zoektocht naar een vriendin en een leuke man.Helaas was iedereen saaier dan de steunkousen van mijn grootmoeder. Al de mannen werkten in de financiële sector of deden iets met recht. De vrouwen hadden jobs in de public relations. Het werd meteen duidelijk dat ik al mijn creativiteit zou moeten aanwenden om mannen met petjes en lelijke shorts om te toveren tot potentiële droomprinsen met wie ik latkes zou maken. Deze reis werd een uitdaging!

Na de eerste dag in het kamp had ik "de vriendin" al gevonden. Leah was een activiste die heel de trip lang bleef doordrammen hoe fucked up de hele situatie in Israël wel was. Ze had kort warrig haar, droeg gigantische hoepels aan haar oorlellen en had een hoop debiele tattoos. Ah, ik hou van haar! Na een gesprekje van 20 minuten waren we net zussen. Tijdens de tweede dag bespraken we onze toekomstige romantische exploten. Bij mij was het op dat vlak nog windstil, maar Leah had een fameuze boon voor Adam, de permanent gedrogeerde Israëlische gids. Hij was soldaat, droeg een wapen en speelde ook gitaar.

Tijdens dag drie merkte ik dat ik iemands prooi was. De jager was een bleke sproeterige rechtenstudent met allergieën. Waar ik ook heen ging, Matt was altijd in de buurt om zonnebrand of Claretin aan te bieden. Tijdens maaltijden en busritten kwam hij steevast naast mij zitten. Het was best lief en flatterend, maar er stond Dave Matthews op zijn IPod. Ik werd verscheurd door tegenstrijdige gevoelens. Oké, ik bevond mij tussen complete vreemden en niemand zou ooit weten wat ik van plan was, maar kon ik wel leven met de schande dat een DMB-fan mij zou hebben aangeraakt? Ik lurkte aan een waterpijp en keek mijmerend naar de sterrenhemel.

Op dag vier was iedereen uitzonderlijk opgewonden. Vandaag vond de beruchte nacht in de Bedoeïentent plaats. Alle 45 leden van onze groep zouden in één grote tent slapen. Tot dan hadden we in aparte tenten geslapen. De hetero’s begonnen een beetje bronstig te worden. Niemand had het tot dan toe al gedaan buiten Chris en Julie: een blond, perfect zonnebankbruine koppeltje van wie niemand geloofde dat ze echt Joods waren. We moesten dus allemaal een tandje bijsteken. Iedereen begon zorgvuldig te plannen naast welke persoon zijn slaapzak moest komen. Matt legde zijn zak naast de mijne. Subtiel!

Die nacht hadden we een groot feest met veel rode wijn. Ik zat bij het kampvuur terwijl enkele nerds op een akoestische gitaar zaten te tokkelen. Na urenlang waarheid, durven of doen en andere duffe kampvuuractiviteiten was ik klaar om mijn slaapzak te knuffelen. Het was pas één uur en ik was de eerste die het sekspaleis betrad.

Na enkele uren slaap werd ik wakker van de meest penetrante geluiden die ik ooit gehoord heb. We worden gebombardeerd! Klote Midden-Oosten! Ik stond op en dacht dat ik mijn vrienden bloederig en zonder ledematen zou aantreffen. Maar iedereen was oké. Het duurde enkele seconden om te beseffen dat het verschrikkelijke geluid het gesnurk van 45 volwassenen was. Ik was in de hel beland. De mensen die niet snurkten hadden een orgasme. Het was een David Lynch soundscape nachtmerrie. Ondertussen kwam Matt naar mij toe gekropen om te knuffelen. Ik was uitgeput en slecht gezind. Ik besloot op te geven. In het leven kan je tegen de stroom in zwemmen of jezelf laten bepotelen door Matt in de tent. We kusten een beetje en ik besloot hem een “handje” te helpen. Ik was op kamp met een meute Joden die ik amper kende. Wat moest ik anders doen? Het leek heel onschuldig tot hij het beest in zich los liet. Het gekreun van Matt ging door merg en been en overstemde alle andere geluiden. Een aftrekbeurt kan onmogelijk zo goed zijn, dacht ik. Het leek alsof een hongerige beer een wolf verscheurde. Onze gids die wakker geworden was van het kabaal riep letterlijk: ”kop dicht!”

Na  enkele pornografisch getinte handelingen besloot ik dat ik verliefd was op Matt en dat we gingen trouwen. Ik had nog niet veel gedatet met Joodse jongens, dus het leek perfect. We zouden slimme kinderen krijgen met warrig haar en ons leven zou neurotisch interessant zijn. Wie weet werkt geboorterecht wel echt?

Zodra we terug van het Heilige Land kwamen spraken Matt en ik af voor een lunch in SeHo. Het was best wel vreemd om mijn geboorterechtvriendje opnieuw te zien in mijn eigen habitat. Vanaf het moment dat we begonnen bij te praten voelde ik dat er iets niet pluis was. Matt deed kil en afstandelijk. Dus ik vroeg hem op de man af wat er mis was. Blijkbaar was hij diep gekwetst over het feit dat ik tegenstrijdige gevoelens had over Israël. Hij was nogal fanatiek over de kwestie, want hij had een Israëlisch vlagje op zijn dij laten tatoeëren. Hij vertelde me dat hij niet met iemand kon afspreken die de Israëlische zaak niet voor de volle 100% steunde. Ik vertelde hem op mijn beurt dat ik niet kon samen zijn met iemand met een tattoo op zijn dij. Onze relatie in New York duurde ongeveer twee limonades en een salade lang. Toen begon het te dagen dat we eigenlijk niets gemeen hadden. Och ja, we hadden nog steeds onze nacht samen in de Bedoeïentent.

@rosesurnow