De dingen die je leert als lesbische escort

Tijdens Pride 2018 lees je bij ons extra veel verhalen over mensen van het hele lhbt+-spectrum. Klik hier voor alle artikelen van Onder de gaydar.

Door Velvet, zoals verteld aan Djanlissa Pringels.

“Ik studeerde nog en deed veel vrijwilligerswerk toen ik door bezuinigingen in de zorg mijn bijbaan verloor in een verzorgingstehuis. Mijn nieuwe bijbaan moest er eentje zijn waarmee ik alles kon combineren en genoeg kon verdienen in een korte tijd. Ik was bovendien burlesque-danseres en deed erotische queer performances in Amsterdamse disco’s. Ik was dus al bekend met de wereld van sekswerk, en hield van de sfeer. Na lang en goed overwegen besloot ik om escort te worden.

Ik ben lesbisch en zocht een tijd naar het juiste escortbureau waar ik alleen seks met vrouwen zou hebben. Ik vroeg me af of het al bestond. Uiteindelijk kon ik niets vinden. Ik wilde best voor een regulier escortbureau werken, maar ik besefte al snel dat ik niet zo veel te bieden heb aan mannen. Ik val er niet op en ik heb geen ervaring met seks met ze. Het zou dan niet helemaal koosjer zijn om ze daarvoor te laten betalen. Bovendien zou ik me er niet helemaal prettig bij voelen.

Uiteindelijk kwam ik terecht bij ‘De Stoute Vrouw’, een escortbureau dat zich uitsluitend op vrouwen richt. Ik had een inleidend gesprek over hoe ik tegenover sekswerk stond, het bewaken van mijn grenzen en die van een ander, en of ik eigenlijk wel wist hoe een strap-on werkte. Ik werd aangenomen.

Mijn eerste klant was een zakenvrouw die op bezoek was in Amsterdam. Ik was bloednerveus. Maar toen ik eenmaal merkte dat zij ook heel erg zenuwachtig was, kon ik me ontspannen en haar geruststellen. Toen dat uur voorbij was realiseerde ik me dat ik het oprecht heel erg leuk vond, en dat ik er ook nog eens voor betaald werd.

Ik zit ondertussen anderhalf jaar in het vak en heb al veel verschillende klanten gehad. Ik heb lesbische en biseksuele klanten, maar word ook geboekt door heteroseksuele vrouwen die fantaseren over lesbische seks, maar nog niet naar een lesbische bar durven te gaan om in het wild een vrouw te versieren.

Als heteroseksuele vrouwen mij boeken, valt het me op dat ze geïnspireerd zijn geraakt door lesbische porno – iets dat, volgens mij, helemaal geen realistische weergave is van de werkelijkheid. Ik merk bijvoorbeeld dat heteroseksuele vrouwen die nog nooit lesbische seks hebben gehad zo nieuwsgierig zijn dat ze gelijk alles willen uitproberen. Eerst willen ze je likken en een minuut later hebben ze de strap-on al om. Ook weten ze soms niet dat lange nagels niet echt handig zijn. Het meest hardnekkige idee is trouwens dat scharen de hoofdactiviteit is van lesbische seks, terwijl dat niet altijd geval is. Bovendien is er een andere opbouw dan met een man. Meestal gaat het wat langzamer: je begint met een massage, kust wat en trekt wat kleren uit. Maar niets hoeft. Als je je bedenkt is het ook prima. Ik leerde al snel dat communicatie zowel voor als tijdens de seks cruciaal is. Ik wil dat iedereen zich helemaal op z’n gemak voelt. Dat is trouwens heerlijk aan sekswerk: je laat iemand vanuit een positie van controle genieten van een nieuwe intieme ervaring.

Een deel van mijn klanten is op zoek naar hun seksuele identiteit. Sommige vrouwen boeken me omdat ze vragen hebben over masturberen en het vrouwelijk lichaam. Andere vrouwen boeken een escort omdat ze zich afvragen of ze lesbisch zijn. Als je twijfelt over je seksualiteit, zou ik trouwens iedereen aanraden om het eerst eens met een escort te proberen. Ze nemen namelijk altijd de tijd om samen met jou te ontdekken wat je lekker vindt. Ik heb het al wel meegemaakt dat vrouwen na de seks zeggen: shit, ik denk dat ik toch wat meer moet nadenken over op wie ik nu val.

Ik krijg ook klanten die nog nooit seks hebben gehad en het te griezelig vinden om meteen al seks te hebben met iemand die ook wat terug verwacht. Mijn jongste klant was een jonge vrouw die al lang wist dat ze lesbisch was, maar nog nooit met iemand naar bed was geweest. Ze wist niet goed hoe ze het aan moest pakken. Mijn oudste klant had een gelijksoortig verhaal. Ze wist al lang dat ze lesbisch was, maar kwam pas op 89-jarige leeftijd uit de kast. Ze wilde nog graag een keertje seks hebben met een vrouw.

Een nacht die ik nooit zal vergeten was met een vrouw die slachtoffer was van verkrachting. Ze vertelde me wat er gebeurd was en vervolgens onderzochten we voorzichtig elkaars lichaam. Ik wilde haar op haar gemak stellen, en legde haar uit dat ze niets moest doen waar ze zich niet goed bij voelde. Ze vond het lastig om haar grenzen zelf aan te geven, maar ik merkte op een gegeven moment wel dat ze antwoord kon geven op mijn vragen. Uiteindelijk zag ik haar langzaam ontdooien en was het heel fijn.

Het is zo’n eer om deel te mogen zijn van die bijzondere momenten. Er komen veel emoties vrij bij mijn klanten tijdens de seks. Die paar uurtjes samen kunnen voor ons allebei erg intens zijn.

Strenge uiterlijke eisen hebben de meeste vrouwen niet – in tegenstelling tot wat ik hoor over mannen. Meestal kijken ze gewoon naar het stukje introductietekst dat op de website naast onze naam staat. Maar klanten mogen bijvoorbeeld ook vragen naar een foto, rode lippenstift, of zwart kant.

Hoewel ik vind dat mijn werk mooi en intiem is, zijn er veel vooroordelen van anderen. Mijn omgeving weet van mijn werk en is positief. Kennissen stellen nog weleens persoonlijke vragen. Als lesbische vrouw krijg je dikwijls een heleboel persoonlijke vragen, maar omdat ik escort ben, denken mensen dat ze me echt alles mogen vragen. Bijvoorbeeld hoe ik vrouwen laat klaarkomen, of ik speeltjes gebruik en hoeveel ik kost per uur.

Het is nou eenmaal zo dat we actieve vrouwelijke seksualiteit eng vinden als maatschappij, of ‘bijzonder’. Soms wordt het toegeëigend door mannen. Ik weet dat veel vrouwen het heel eng vinden om op de Wallen op zoek te gaan naar seks, omdat ze daar geregeld aangesproken worden door mannen met de vraag of ze de seks mogen filmen of mogen toekijken. Lesbische seks spreekt tot de verbeelding en blijft exotisch voor veel mensen. Van dat stigma moeten we af, zonder dat daarbij ook de spanning verloren gaat.

Een tijd lang heb ik geprobeerd om onderscheid te maken tussen ‘Velvet’ en wie ik ben in mijn privéleven. Maar ik merkte dat die twee personages dezelfde persoon werden. Ik vroeg me dan af of dat wel goed was en of ik niet te veel van mezelf bloot gaf aan mijn klanten, maar uiteindelijk besefte ik dat ik niet alles hoef te scheiden. Velvet is óók wie ik ben.”