Een van de terroristen die het World Trade Center opbliezen praat over IS en de aanslagen in Parijs

Eyad Ismoil is een van de zes mannen die zijn veroordeeld voor de bomaanslag op het World Trade Center in New York in 1993. Ismoil, geboren in Koeweit als de zoon van een Palestijnse vader en een Jordaanse moeder, werd veroordeeld tot 240 jaar gevangenisstraf. In 1993 parkeerde hij een huurauto vol explosieven in een parkeergarage onder de noordelijke toren van het WTC, waarna zijn handlanger Ramzi Yousef de bom tot ontploffing bracht. Bij de aanslag vielen zes doden en meer dan duizend gewonden. Tijdens de rechtszaak bleef hij volhouden dat hij onschuldig was, en dat hij niet wist dat er bommen in de auto lagen. Twintig jaar na zijn arrestatie werd hij van een maximaal beveiligde gevangenis overgeplaatst naar een federale gevangenis in West Virginia. Dezelfde gevangenis waar ik verblijf.

Ik werk samen met Ismoil in een van de dagruimtes op het gevangenisterrein, waar gedetineerden even kunnen ontsnappen aan de bendes, drugs en geweld die het dagelijks leven in de gevangenis beheersen. Hij komt op mij over als een erg intelligente en bescheiden man. Voor iemand die ongelovigen zou verafschuwen, lijkt hij weinig haat te koesteren jegens de gevangenen en de bewaarders die hem wel openlijk verachten.

Toch is Ismoil dankzij zijn etnische achtergrond en de aard van zijn misdaad een doelwit. Elke verschrikkelijke gebeurtenis die op het nieuws voorbij komt maakt de minachting van andere gevangenen voor hem alleen maar groter. Toch heb ik door met hem te praten meer inzicht gekregen in de motieven van moslimterroristen. Mijn eerste vraag aan hem over de aanslagen in Parijs werd beantwoord met een wedervraag: "Waarom denk jíj dat ze het deden?"

Ik gaf het enige antwoord dat in me opkwam: "Ze haten ons."

Hij glimlachte en rolde met z'n ogen, alsof ik iets doms had gezegd. En zo ontstond op onwaarschijnlijke wijze een band tussen een bankrover uit Pittsburgh en een terrorist uit het Midden-Oosten.

Laatst sprak ik weer met de dunne, bebaarde Ismoil. Ik wilde zijn mening weten over de Islamitische Staat, de aanslagen in Parijs, en andere tragische gebeurtenissen, zoals de schietpartij in San Bernardino. Om de conflicten tussen het Midden-Oosten en het Westen op te lossen, is het volgens hem belangrijk om van mens tot mens met elkaar te praten. Maar hij benadrukte ook dat hij de acties van IS enigszins begrijpt. Het is geen grote verrassing dat veel van zijn opvattingen niet overeen komen met die van de meeste westerlingen, maar ons gesprek gaf me wel inzicht in de overtuigingen van mensen die vinden dat terrorisme de schuld is van de Verenigde Staten.

VICE: Wie zijn volgens jou de aanhangers van IS en waar komen ze vandaan?
Eyad Ismoil: IS bestaat niet uit jihadisten van over de hele wereld die samengekomen zijn om te vechten. Het zijn soennitische moslims die vijfentwintig jaar aan oorlogen, martelingen en verkrachtingen hebben doorgemaakt. Het zijn Irakezen en Syriërs die geleden hebben door ongerechtvaardigde oorlogen die de Amerikaanse overheid begonnen is. En toen de Amerikaanse overheid zich in 2010 terugtrok uit Irak, begonnen de sjiieten en de regering van Maliki de soennieten bij bosjes af te slachten. De enige reactie van Amerika was: "Dit is een binnenlands probleem. We willen ons niet mengen in hun zaken."

Elke Arabier en moslim weet dat de leden van IS gewoon Syriërs en Irakezen zijn. Daarom is Abu Bakr al-Baghdadi ook de leider van de beweging. Hij zat vier jaar lang vast in een Amerikaanse gevangenis tijdens de bezetting van Irak en het is algemeen bekend dat hij afstamt van de profeet. Alleen al om die reden beloven veel soennieten trouw aan hem.

De Islamitische Staat hoeft geen leden te werven. Moslims van over de hele wereld hebben vijfentwintig jaar onrecht gezien en willen hun broeders steunen. Je moet begrijpen dat Irakezen de koppigste mensen in de islamitische wereld zijn. Ze zullen geen bezetting of vernedering accepteren.

Dit soort dingen stapelen zich dag na dag op, tot op een gegeven moment de bom barst, en dat is wat er nu gebeurt in Irak en Syrië onder de vlag van IS.

Was je verrast toen Parijs werd aangevallen door IS?
Mensen in het Westen zijn geschokt en breken zich het hoofd over waarom IS dit doet. Maar andersom vraagt de bevolking van het Midden-Oosten zich hetzelfde af. Probeer je eens in hen te verplaatsen – Frankrijk bombardeert al een jaar lang Irak en Syrië. Bommen maken geen onderscheid tussen strijders van de Islamitische Staat en onschuldige vrouwen en kinderen. Ze verwoesten alles wat op hun pad komt.

Deborah Lee James, secretaris van de Amerikaanse luchtmacht, zei in USA Today: "Terroristen doden is ons werk, en de zaken gaan goed." Het is een business voor ze. Maar we hebben het hier over mensenlevens, en elk mens heeft het recht om te leven hoe hij wil.

Stel je voor dat jouw land een jaar lang plat gebombardeerd wordt, zoals in Irak en Syrië. Je landgenoten worden vermoord, je vaderland wordt verwoest, en kinderen groeien op in bunkers en schuilkelders. Allemaal door bommen die uit de lucht komen vallen, en die jij niet kunt tegenhouden. Wat zou jij doen?

Maar hoe rechtvaardigt dat terrorisme?
Dit doet me denken aan een verhaal. Er waren eens een leeuw, een tijger en een zebra. De leeuw klaagt dat er iets verkeerd is gegaan in de jungle: er is namelijk geen regen. Hij wil kijken waar het mis is gegaan zodat hij de regen kan terughalen. De drie dieren komen samen. "Ik zag een antilope en ik at 'm op," begint de leeuw. De tijger en de zebra knikken goedkeurend, daar is niks mis mee. De tijger vertelt daarna: "Ik zag een konijn, heb 'm achterna gezeten, gedood en opgegeten". Weer knikken de dieren goedkeurend, daar is ook geen fout gemaakt. De zebra vertelt als laatste: "Ik zag een plukje gras en at een klein beetje om m'n honger te stillen." "PAK HEM!" schreeuwen de leeuw en de tijger.

Dus de vraag is: wie wordt er als eerste als schuldige aangewezen? Vertel beide kanten van het verhaal.

Wat vond je van de schietpartij in San Bernardino?
Ik hoopte meteen dat de daders niet moslim waren, om meerdere redenen. Ten eerste waren de slachtoffers onschuldige burgers – zij hadden er niks mee te maken. Mijn religie verbiedt het om aanvallen te plegen op burgers. Helaas weten veel moslims te weinig over de islam.

Daarnaast ontvang je als je naar een ander land gaat een visum, en dat visum is een contract. De islam verbiedt het om contracten te verbreken. Je moet de wetten van het land waar je verblijft respecteren. Tot slot heb ik het gevoel dat de media tegenwoordig een machtsspelletje speelt. Ze weten hoe ze een incident kunnen gebruiken om meer olie op het vuur te gooien. Wanneer moslims een aanval plegen wordt er 24 uur per dag door alle media over bericht. Maar als de daders niet moslim zijn, verdwijnt het in een mum van tijd uit het nieuws.

En de aanval op de abortuskliniek in Colorado Springs?
Wat deze man heeft gedaan is erger dan wat de dokters in de kliniek doen. Als hij tegen het beëindigen van levens is, is hij flink hypocriet. De islam gelooft niet in abortus; ieder leven is waardevol. Maar wat deze man heeft gedaan is het leven van drie volwassen mensen beëindigen. Hoe is dit een oplossing voor zijn probleem?

Als de regering abortus heeft goedgekeurd, moet je het maar accepteren. Dat hoort bij het leven. Mensen die er niet achter staan, moeten hun probleem met de regering zien op te lossen. Niet met de dokters die een legale handeling uitvoeren.

Elke actie heeft een tegenreactie. Als je een bal tegen de muur gooit, komt-ie ook weer terug. Als je de bal hard gooit, krijg je 'm ook hard terug. Dat is het probleem met oorlogen. Wij raken jou, jij raakt ons. Wij raken jullie hard, jullie raken ons harder. Niemand wint. Beide kanten blijven achter met ontelbaar veel doden en verwoesting.

Maar worden deze terroristische cellen niet opgericht om het Westen aan te vallen?
De Arabieren radicaliseren zichzelf niet, dat doen de westerse regeringen. Moslims in Frankrijk en Europa zien de foto's van de onophoudelijke bombardementen. Ze zien de vluchtelingen, de miljoenen die op de vlucht zijn geslagen voor de oorlog. Verwacht je dan dat ze "Vive la France!" gaan roepen?

Weet je, de Arabieren willen kunnen leven zoals ze willen leven. We worden al eeuwenlang onderdrukt door dictators en tirannen die worden gesteund door het Westen. We willen gewoon een fatsoenlijk leven kunnen leiden. Zij [het Westen] willen een leider zien in ons land, maar wij laten ons leiden door de Islam. Vrede en gerechtigheid komt voor ons van boven, niet van een mens. Dat is het verschil tussen ons.

Als we een Arabische leider krijgen die niet islamitisch is, dan wordt hij een dictator. IS heeft een Islamitische Staat uitgeroepen omdat na een eeuw van dictators, de VS wegging en een andere dictator aan de macht liet. Dat was hun oplossing voor het probleem. Een tijdelijke oplossing. Toen kwam IS en nu is het probleem nog groter geworden.

Hoe kunnen we het probleem oplossen?
Om de kern van het probleem aan te pakken moet iedereen weer menselijk worden. Ze moeten met elkaar praten, van mens tot mens. Laat het volk zelf beslissen wat ze willen. Iedereen moet samenkomen en zeggen dat het nu genoeg is geweest. Hoe lang kunnen we nog doorgaan met oorlog voeren? Voor de rest van ons leven?

We leven volgens de regels van de jungle nu. We zijn slimmer dan dit. De mens loopt op twee benen, met het hoofd geheven. Maar nu lopen we rond met hangende hoofden. We moeten weer omhoog kijken, en de hersenen gebruiken die God ons gegeven heeft.