Hebben dieren ons de oorlog verklaard?

Wij mensen doen dieren al millennia verschrikkelijke dingen aan. We schieten ze voor de lol af, ruïneren hun leefomgeving om ons eigen leven makkelijker te maken en trekken hun het vel van het lijf zodat rijkaards met een bontjas kunnen pronken. Inmiddels begint het erop te lijken dat dieren het niet meer pikken en wraak willen nemen. In september werden nietsvermoedende zwemmers in Amerika aangevallen door een groep bijtgrage bevers. In Peru vielen zwermen vampiervleermuizen in 2010 meer dan vijfhonderd onschuldige dorpelingen aan, waarbij tenminste vier dodelijke slachtoffers vielen. Ook chimpansees komen in opstand: in Afrika en India worden mensen aangevallen en de mensapen schijnen zelfs baby’s te stelen en op te eten. Experts doen deze incidenten af als stom toeval en halen hun neus op voor het idee dat er misschien meer achter zit. John Jeremiah Sullivan schreef in 2008 een artikel over de moordlustige dieren in het blad GQ, maar later bleek dat hij een groot deel van zijn stuk verzonnen had. De betrouwbaarheid van John is dus twijfelachtig, maar waar we wel van op aankunnen, is het bestaan van fenotypische plasticiteit: het principe dat een organisme zichzelf kan aanpassen in reactie op zijn veranderende omgeving. Als we de sceptici even de mond snoeren, kunnen we onszelf afvragen of de kans werkelijk bestaat dat dieren op onze hufterigheid reageren door steeds agressiever te worden en systematischer te werk te gaan. Stephen Stearns, een professor aan Yale die zich specialiseert in ecologie en evolutionaire biologie, gelooft er niet in. “Het is veel aannemelijker dat de aanvallen zijn veroorzaakt doordat mensen de leefomgeving van de dieren verstoorden,” zegt hij. “De mensen hebben geen idee wat ze doen en de dieren reageren daar op.” Mijn onderzoek naar de moordlustige beesten bracht me vervolgens op het spoor van James Donahue, een gepensioneerde man die samen met zijn vrouw in het noorden van de Amerikaanse staat Michigan woont, midden tussen de wilde dieren. Hij kreeg de antwoorden op mijn vragen door van een spirituele entiteit die hij Abba Father noemt. Volgens James bewijst de agressiviteit van de dieren dat het einde der tijden nabij is. Ik had niets te verliezen en vroeg hem naar zijn theorie. VICE: U heeft de verhalen gehoord over kwaadaardige beesten die het menselijk ras willen uitroeien?
James Donahue: Ja, maar ik vind het moeilijk te geloven dat dieren met voorbedachte rade huizen zouden binnendringen om mensen aan te vallen, zonder dat ze eerst uitgedaagd worden. Dieren zijn enorm territoriaal, dat is algemeen bekend, maar ze zoeken niet expres de confrontatie op. Er wonen beren en poema’s in het bos achter mijn huis en die zien we eigenlijk nooit, behalve als de beren door ons afval snuffelen. Wat had uw vriendje Abba Father over de aanvallen te zeggen?
Tijdens onze sessie zei hij dat hij de toekomst van de relatie tussen mensen en dieren somber inziet, als we de overbevolking geen halt toeroepen. We hebben ook de mogelijkheid overwogen dat het bizarre gedrag nu eenmaal hoort bij hoe dieren in elkaar zitten, maar we bevinden ons op dit moment nog in de theoretische fase. Waarom denkt Abba Father dat dieren zo gemeen zijn tegen mensen?
Hij zegt dat de dieren zich bedreigd voelen. We hebben ze jarenlang in hun natuurlijke omgeving gestoord en nu nemen ze wraak. Het heeft volgens hem ook te maken met menselijke arrogantie. Toen ik jong was, bouwde een vogel een nestje onder een boom in mijn achtertuin. Iedere keer dat ik daar in de buurt kwam, zag ik dat ze me in de gaten hield. Dieren zijn slimmer dan wij mensen denken. Nog een dierenverhaal uit het Hopeloze Issue: 
Deze huisdieren zijn rijker dan jij