FYI.

This story is over 5 years old.

Drugs

Deze jongen verdiende miljoenen op de beurs en ging toen raves organiseren en drugs dealen

Tot het misging en hij in de gevangenis kwam te zitten tussen maffiosi en satanische priesters.

'English Shaun' in de periode dat hij raves organiseerde, drugs dealde en boa's droeg.

Als je denkt aan Amerikaanse drugsbazen, is de kans groot dat je emotioneel onstabiele mannen met een harem van doorgesnoven Playboy-modellen op een enorm jacht voor je ziet. Of, als je te veel series kijkt: terminaal zieke scheikundedocenten. Een cliché waar je waarschijnlijk niet aan had gedacht is de beleefde, hoogopgeleide ex-beurshandelaar uit het industriestadje Cheshire in Groot-Brittanië.

Advertentie

Shaun "English Shaun" Attwood is dan ook niet een stereotype xtc-koning. Hij groeide op in Widnes, net buiten Liverpool, en investeerde op de Amerikaanse beurs toen hij jong was. Hier verdiende hij miljoenen en toen verhuisde hij naar Phoenix. Hier begon hij raves te organiseren en veel drugs te leveren. Als hij geen feesten in de woestijn van Arizona aan het organiseren was, was hij wel direct aan het concurreren met de Italiaanse maffia, en leverde hij samen met de New Mexico Maffia miljoenen dollars aan xtc aan de ravers in Phoenix, mid jaren negentig.

Wat was zijn motivatie hierachter, naast het feit dat full-time feesten een veel leukere baan is dan het verkopen van aandelen? Hij wilde de Britse ravecultuur waar hij mee was opgegroeid introduceren bij de Amerikanen. Helaas werd Shaun gepakt, wat wel vaker schijnt te gebeuren als je bezig bent met drugs dealen. Hij kwam terecht in Maricopa County Jail, ook wel bekend als een van de zwaarste gevangenissen van Amerika. Shaun is nu alweer een paar jaartjes uit de bak, dus ik gaf hem een belletje om erachter te komen of hij nog steeds liefde in pilvorm aan het verspreiden was.

Shaun nadat hij was vrijgelaten. Foto door Libbi Pedder.

VICE: Hoe werd je van beurshandelende miljonair een van de grotere drugsdealers in Arizona?
Shaun Attwood: De ravescene in Manchester had zo'n grote indruk op me gemaakt dat ik besloten had om deze scene over te brengen naar Phoenix toen ik daar naartoe was verhuisd. Nadat ik op jonge leeftijd miljonair was geworden had ik meer geld dan gezond verstand. Hierdoor zag ik de wet niet meer als een obstakel voor mijn feesten of voor het importeren van tienduizenden pillen vanuit Nederland.

Advertentie

Dat deed je voor de maffia, toch?
Ja, ik leverde xtc aan de New Mexican Mafia. Aan het begin wist ik niet wie ze waren, maar ik kwam met ze in aanraking omdat ik een vriend was van de broer van een ganglid. Jaren later werden ze allemaal gearresteerd en het nieuws meldde dat ze de machtigste en gewelddadigste maffia in Arizona waren, huurmoordenaars voor zich lieten werken en getuigen liet executeren.

En je was een directe concurrent van het Italiaanse maffialid Sammy "The Bull" Gravano? Hoe zit dat?
Dat klopt. Jaren later vertelde zijn zoon, Gerard Gravano, in de gevangenis aan mij dat hij was aangesteld als leider van een gewapende groep die me moest kidnappen uit de club en me naar de woestijn moest brengen. Ik ben hem die nacht gelukkig niet tegengekomen, omdat mijn beste vriend in een gevecht was beland en we de club snel moesten verlaten.

Shaun aan het feesten met zijn ex-vrouw in Arizona.

Nu we het toch over clubs hebben: hoe is de ravescene in Amerika te vergelijken met die in Engeland rond die tijd?
Oh, het was erg klein aan het begin. Het duurde jaren voordat het groot werd. Xtc was heel erg duur: zo'n twintig euro per pil in het midden van de jaren negentig.

Waar gaf je je feesten?
De eerste gaf ik in een pakhuis van de Mexicaanse maffia in het westen van Phoenix, maar daarna op verschillende andere locaties.

Begon je drugs te verkopen nadat je was begonnen met het organiseren van raves? Het lijkt erop dat je een prima clientèle opbouwt als organisator.
Nou, ik was al begonnen met het verkopen van xtc voordat ik met de raves begon, maar het vergrootte inderdaad de afzetmarkt.

Advertentie

Wat vond je van de wissel van een baan met hoge werkdruk en inkomen naar eentje waar je alleen maar dealde en feestte?
Aan het begin vond ik het heerlijk. Er was een rave waar ik Chris Liberator en Dave the Drummer had geboekt. Ik weet nog dat ik de beats van Chris Liberator hoorde en werd gehypnotiseerd door het zicht op de duizenden mensen die dansten op Engelse DJ's met het hetzelfde gelukkige gezicht dat ik had op mijn eerste rave. Ik dacht: dit is het, mijn droom is werkelijkheid geworden. Maar mijn drugsgebruik begon uit de hand te lopen en ik werd enorm paranoïde van alle risico's die ik nam.

Foto's van een aantal van Shauns raves. Beeld via.

Dat klinkt als een bekend verhaal. Kreeg de politie je te pakken?
Dat was onvermijdelijk. Drugs dealen leidt tot gezeik met de politie, gevangenschap of zelfs de dood. Ik zaaide de zaden voor mijn eigen neergang en neem volledige verantwoordelijkheid voor het feit dat ik achter de tralies belandde. Uitspraken van een informant hadden ervoor gezorgd dat ik werd afgeluisterd en ze hadden zo'n 10.000 telefoongesprekken opgenomen. Ik sprak amper aan de telefoon, maar ze hadden gesprekken over mijn persoonlijke gebruik te pakken gekregen. Ook noemden werknemers mijn naam aan de telefoon, wat uitmondde op een aanklacht wegens samenzwering.

Wat vond je van het feit dat de media jouw organisatie als een kwaadaardig imperium bestempelde toen je gepakt was? Vond je dat overdreven?
Mijn hart klopte in mijn keel toen ik de cover van de Phoenix New Times zag waarop ik als Nosferatu was afgebeeld, en waar ze het inderdaad een kwaadaardig imperium noemden. Er stonden ook nog vier medeaangeklaagden op de voorkant, zoals mijn beste vriend en mijn hoofdbeveiliger, Cody. Ze stonden vooraan met mijn handen om ze heen als een soort poppenspeler. Ik kon mijn ogen niet geloven.

Advertentie

Was je toen al opgesloten?
Dat was voordat ik was veroordeeld, en ik was bezorgd dat er iets in zou staan wat het slecht zou doen in mijn zaak. Ik las dat de aanklager me had geclassificeerd als een ernstige drugsovertreder en waarschijnlijk levenslang zou krijgen, en ik raakte in shock. Ik dacht dat het wel mee zou vallen, maar nu stond me 25 jaar te wachten. Als ik levenslang had gekregen zou ik 58 zijn geweest als ik vrij zou komen, en zou ik praktisch met pensioen kunnen. Maar ja, toen ik het artikel las voelde ik me als een soort überslechterik uit de stripboeken die ik als kind verzamelde.

Shaun en zijn beste vriend Wild Man na zijn vrijlating.

Hoe was je tijd in de gevangenis?
Aan het begin was ik nog met veel mensen die samen met mij waren gearresteerd, waaronder mijn grote en onbevreesde beste vriend en ravemaat uit mijn thuisdorp Widnes, Wild Man, wiens vechtvaardigheden hem veel respect van gangs hadden opgeleverd. Hij lette op me. Ik werd na het eerste jaar gesplitst van mijn medearrestanten, en was toen aangewezen op mijn sociale vaardigheden, Engelse beschaafdheid, opleiding, etc.

Je schreef ook blogs in de cel toch?
Ja, en dat zorgde ervoor dat ik een aantal machtige bondgenootschappen kon vormen met figuren als T-Bone en Two Tonys, een massamoordenaar van de maffia die meerdere levenslange straffen uitzat. T-Bone was een spirituele, grootgebouwde Afro-Amerikaan die een aantal koppen boven de meeste gevangenen uitstak. Hij was een gevangenisgladiator en zat vol steekwonden. Hij was een goeie man om aan je zijde te hebben.

Advertentie

Je vertelde me eerder dat je ook problemen had met de Aryan Brotherhood.
Ja, tijdens mijn gehele gevangenschap probeerde ik de Aryan Brotherhood te vermijden. Ze zijn de baas van het blanke ras in het gevangenissysteem. Je moet doen wat ze zeggen, anders word je in elkaar geslagen of vermoord.

Dus er was veel sprake van racisme in die gevangenis?
Ja, er was een totale rassenscheiding. Het werkt zo dat als je naar binnen komt een soldaat van jouw raciale gang je de regels vertelt die worden afgedwongen door de baas van ieder ras. Als je niet luistert word je dus in elkaar geslagen of afgemaakt. Onder de regels valt ook dat je niet met andere rassen aan tafel mag zitten of fitnessen. Maar als het op drugs aankomt, mag iedereen met elkaar dealen, ongeacht het ras.

Ik neem aan dat er aardig wat vreemde types in die omgeving waren.
Mijn god, het zat er vol enge mensen. In maximale beveiliging woonde ik naast een seriemoordenaar en mijn eerste celpartner was een satanische priester met een pentagram op z'n voorhoofd getatoeëerd. Hij zat vast wegens moord en was lid van een sekte waar ze bloed dronken en menselijke ledematen aten. Gelukkig was hij tegen mij best aardig.

Dat scheelt. Wat doe je nu eigenlijk met je leven? Ben je hervormd?
Ja, en mijn gevangenschap heeft mijn hele leven in een geheel nieuwe en positieve richting geduwd. Ik vertel mijn verhaal op scholen overal in Engeland en Europa om jonge mensen te informeren over de consequenties van het kiezen van een leven met drugs, in de hoop dat ze niet dezelfde fouten maken als ik. De eindeloze feedback die ik van studenten krijg geeft me het idee dat de lessen een betere manier zijn om mijn schuld aan de maatschappij af te lossen dan mijn tijd in de gevangenis.

Shaun heeft twee memoirs geschreven, Hard Time en Party Time.