“De wereld is oneerlijk, maar wat wil je ertegen doen?”

Het is lastig om je niet op te winden over juggalo’s of de Insane Clown Posse, en toch lijkt het erop dat de afgelopen tijd steeds meer mensen down met de clowns zijn. Als je een jaar of tien geleden liet merken dat je fan was, reageerden een hoop mensen vaak met afgrijzen – maar het duo (bestaande uit Violent J en Shaggy 2 Dope) laat zien hoe relevant ze zijn tegenwoordig. Ze hebben Danny Brown onder hun hoede genomen, en lang voor Kendrick Lamar George Clinton in het vizier kreeg, hadden zij dat al. Achter al die schmink zit een uitstekende handelsgeest verborgen.

Ondanks alle successen is het leven nog steeds hard voor de twee. De juggalo’s zijn door de FBI als een gang bestempeld en daarom is het soms lastig voor ze om zo vooruitstrevend te blijven als eerst. Maar zelfs de gebundelde krachten van elke overheidsinstantie ter wereld zou hun hustle niet kunnen stoppen. In de komende maanden brengt Insane Clown Posse het dubbelalbum The Marvelous Missing Link: Lost / The Marvelous Missing Link: Found uit – een album dat een extra intrige-laag toevoegt aan de Dark Carnival-mythe. Maar behalve dat heeft Shaggy 2 Dope het vooral over lol trappen en optreden tot hij erbij neervalt. We spraken met hem over van alles, bijvoorbeeld over Amerikaans worstelen en god.

Noisey: Weet jij of Coolio ooit die tattoo heeft laten zetten?
Shaggy 2 Dope: Ik heb eerlijk gezegd geen idee, maar grappig was het wel [lacht]. We zochten naar de juiste uitspraak, en volgens mij kwamen we uit op ‘joo-gal-lo’. Dus ja, hij krijgt wel een tien voor de moeite. Hij deed zijn best, maar wist te weinig van juggalo af, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik vraag me af of hij het ooit nog voor elkaar krijgt, maar het gaat om het idee, toch?

Ken je andere beroemdheden waarvan we niet zouden verwachten dat ze hatchetman-tattoos hebben?
Nee, ik denk dat er vast wel wat worstelaars zijn die er een hebben. Niet de grote professionele worstelaars, maar er zijn er wel een paar. Als ze al een tattoo hebben, dan zullen ze die afdekken omdat ze het gezeik niet willen. Ik ken wel een beroemdheid die er eentje heeft: ik [lacht].

Het is te gek dat je die tattoo op lukrake plekken tegenkomt – ik herinner me de fotograaf die mijn pasfoto op de middelbare schoot, die had er een in zijn nek.
Ja, van veel mensen zou je het nooit verwachten. We wisten van een van onze advocaten bijvoorbeeld eerst ook niet dat hij een juggalo was. Mensen in hoge functies dragen zo’n ding gewoon onder hun pakken weet je.

Waar word je nou echt blij van in de moderne hiphop, als er überhaupt iets is?
Man, dat is lastig, niet veel denk ik. Misschien komt het wel doordat ik een oude man begin te worden in muziekland. Ik ben altijd een groot rapfan geweest, eigenlijk van alle muziek hoor, behalve van country en corny R&B. Waar het nu naartoe gaat met hiphop is erg bedroevend. Niet omdat het niet meer is zoals het was, natuurlijk evolueert het. Eerder omdat de hiphop verandert is in mensen die onzin op een onverstaanbare manier uitkramen over een hoopje bij elkaar geraapte beats. Er zijn natuurlijk wel uitzonderingen.

Heb je het nieuwe album van Kendrick al gehoord?
Nog niet, maar hij is echt dope. Hij en J. Cole zijn cool en fresh.

Iets heel anders: welke rol speelde religie of spiritualiteit in jouw jeugd? Ik weet dat je half-Cherokee bent, ik ben zelf half-Irokees (soort indianen-krijgers uit Noord-Amerika, red.) en groeide op met een vader die nooit over god sprak, maar alleen over “de heilige geest”. Hoe was dat bij jou?
Toen ik heel erg klein – echt heel erg klein – was, ging ik met mijn moeder naar de kerk. Ik kan me niet herinneren op welke leeftijd we daarmee ophielden. Het was er altijd wel, maar niemand praatte er over. Het was meer dan een religie.

Ik vind het echt hilarisch als mensen ons bestempelen als christelijke band, ik denk dat dat komt door een nummer van The Wraith: Shangri-La. Dat nummer gaat over het hele ‘wij geloven in god’-gebeuren, maar dat is maar één nummer. Ik denk dat het niet te ontkennen valt dat er ergens iets is, het moet wel, en dat is wat we zeggen. Het kan Jezus zijn, of God, Allah, Boeddha of wat dan ook.

Die gedachte brengt volgens mij veel verschillende mensen bij elkaar om juggalo’s te worden. Zo gek dat mensen slechte dingen over jullie zeggen, dat zijn ook juist vaak de mensen die in hokjes denken.
Inderdaad. Er zijn juggalo-kids die mij vertelden dat ze eerst geen vrienden hadden en nu een hele kliek hebben waarmee ze hangen – wat is daar mis mee? Maar het is precies waarom er op juggalo’s gehaat wordt. “O, dat zijn van die vieze en arme criminelen.” Terwijl ze dat helemaal niet zijn. Natuurlijk zijn er wel van dat soort types, maar dat is bij elke muziekstijl. Dat hele gang-gebeuren is echt te triest voor woorden. Natuurlijk zijn er gangleden die zichzelf juggalo’s noemen, maar ik weet ook zeker dat er gangleden naar Willie fucking Nelson luisteren. Dat argument is gewoon dikke onzin.

Is de aanklacht al vervallen?
Nee, nog niet. De rechter wees onze shit gewoon af. Dus we verschijnen gewoon opnieuw en zeggen dat het een zaak is van de staat, niet een federale zaak. Rechtsprocessen duren lang, weet je. Alles wat je met de overheid doet vertraagt het proces. Hopelijk draait het wel bij uiteindelijk. Het is alsof ze schijt hebben aan onze muziek en carrière. “Het is geen muziek, het is gangsterspul,” zeggen ze dan. Dat is echt fucked up, we hebben er hard voor gewerkt.

Ja, alles waar jullie de afgelopen twintig jaar hard voor hebben gewerkt wordt nu afgeschreven als propaganda. Inderdaad, Snoop Dogg zegt in zijn nummers telkens dat hij een crip is. Er gebeurt verdomme niks met hem en de FBI onderzoekt hem helemaal niet. De wereld is echt oneerlijk, maar wat wil je ertegen doen?

Als je naar dit nieuwe dubbelalbum kijkt, zijn we aanbeland in de tweede fase van Dark Carnaval. Het eerste deel van het dubbelalbum heet The Marvelous Missing Link: Lost. Wat betekent die titel en hoe past het bij de rest van Dark Carnival? Vomit is concreet gezien een nummer over mensen die veel dingen in hun leven verknallen.
We zijn aardig beïnvloed door de verhalende vorm van rap omdat we opgroeiden met rappers als Ice Cube en Geto Boys, gasten die de storytelling-stijl veel gebruiken. Het concept van The Missing Link gaat over de vraag wat er bij jou mist. Elke jokerkaart houdt eigenlijk een spiegel voor aan de luisteraar. Wat doe je en wat doe je verkeerd? Dit is wat de ontbrekende schakel in jouw leven is. Wat mis je in je leven waardoor het geen Shangri-La is? Dat kan van alles zijn, want iedereen is verschillend. Als je iets in je leven mist, dan moet je dat vinden.

Er zijn twee albums, de eerste is het Lost-album en de tweede het Found-album. De jokerkaart omvat eigenlijk hetzelfde: twee kanten. Lost is sinister en zwaar en Found is lichtvoetiger. Op Lost staan veel nummers zoals Vomit. Ik zou zeggen dat we voor dat album vooral een oldschool concept hebben gebruikt, maar dan met nieuwere middelen. We hielden het simpel, het album is smerig en snel.

Mis jij iets in je leven?
Iedereen mist wel wat in zijn leven, man. Snap je wat ik bedoel?

Wat denk je dat jij mist?
Als ik het wist, dan zou ik het niet missen. Iedereen worstelt in zijn leven en zoekt er hard naar, onbewust en bewust. Misschien vind je het in een fucking stripclub, of tijdens een wandeltocht in de bergen. Het kan overal.

Er zijn zo veel verschillende onderdelen van het Insane Clown Posse-imperium, van merchandise tot films. Zijn jullie doelen veranderd vergeleken met toen jullie begonnen?
Nee, het is allemaal hetzelfde gebleven. We weten niet wat we anders moeten doen, dit is waar we goed in zijn, we hebben niks om op terug te vallen. We zijn nooit naar de universiteit geweest en hebben de middelbare school niet afgemaakt. We hebben nooit iets anders gedaan dan de Posse. Elk jaar proberen we het beter te doen dan het jaar daarvoor. Als het kan brengen we nog betere muziek uit en doen we een betere tour. We proberen altijd een competitie met onszelf aan te gaan, totdat we het fysiek gewoon niet meer trekken. We willen net als de Rolling Stones tachtig worden en nog steeds rocken en shit.