FKA Twigs is de popster die onze kijk op seks gaat veranderen

Ook als je het album nog niet hebt geluisterd, is het zeer onwaarschijnlijk dat je niet van het bestaan van FKA Twigs debuutalbum LP1 af weet. Maanden voor de officiële release zag je het opvallende artwork met FKA Twigs’ karakteristieke voortanden en geometrisch onmogelijke ogen al opduiken op het internet en in platenzaken, magazines en concertzalen. De albumhoes is vrij ongewoon, niet alleen visueel, maar ook omdat hij helemaal geen indicatie geeft van de muziek die erachter schuilgaat. De buitenkant van LP1 doet denken aan het speelse surrealisme van een PC Music-hoes die ontworpen is door Tim Burton, maar de inhoud is nog heter dan Satans sauna.

“Vreemde dingen kunnen sexy zijn,” zei Twigs een paar maanden geleden in een interview met The Guardian, met het besef dat ze waarschijnlijk de raarste, meest sexy artiest is die Engeland heeft voortgebracht sinds David Bowie in een legging in The Labyrinth te zien was. Twigs' muziek is een opfriscursus in seksualiteit na een lang decennium waarin Adele, Coldplay en andere artiesten die ongeveer even sexy zijn als een poolparty bij Ron Boszhard thuis de dienst uitmaakten. Sterker, wanneer iemand als FKA Twigs een album uitbrengt dat alom wordt geprezen als “veertig minuten aan seks en sensualiteit”, dan weet je dat haar muziek niet alleen belangrijk is voor de muziekindustrie, maar ook voor de maatschappij.

Je hoeft alleen maar naar de songteksten te luisteren om te snappen dat Twigs next level is. Adele’s “I heard that your dreams came true / Guess she gave you things I didn’t give to you” of Sam Smith’s “Your touch, your skin / Where do I begin?” klinken ongeveer zo verleidelijk als een fleecetrui. In vergelijking met Twigs’ “Harder / ‘Till you fill it with me / Harder / Am I suited to fit all of your needs?” zijn ze belachelijk terughoudend. Dit zijn de artiesten die op de Brit Awards verlegen naar die popster aan de andere kant van de zaal lonken om vervolgens thuis een nummer te schrijven over die “beautiful stranger”, terwijl FKA Twigs gewoon iedereen, maar dan ook iedereen, ter plekke versiert en mee naar huis neemt.

Geen idee hoe het komt, maar het gebeurt maar zelden dat Engeland een popster voortbrengt waarbij seksuele energie de drijvende kracht is. En wanneer zo iemand doorbreekt, is het veelal een man (denk aan David Bowie, Freddy Mercury of Mick Jagger). Twigs is niet alleen de muzikale belichaming van seks, ze is ook nog eens een vrouw. Uit Engeland.

Natuurlijk is Twigs niet de eerste zangeres in de geschiedenis die over geslachtsgemeenschap zingt; de top 40 staat vol met nummers over seks. Maar er is wel een verschil: Amerikaanse pop is gebaseerd op een vorm van seks die de vrouw neerzet als een samenstelling van verschillende lichaamsdelen en bekkenspieren. Wat Twigs onderscheidt van de Mileys en Minaj’s van deze wereld (buiten het feit dat hun muziek niet te vergelijken is), is dat ze de echte sexiness van seks begrijpt, en dat hoor je terug in wat en hoe ze zingt.

Het lukt haar om op LP1 schaamteloos te zijn zonder dat het bijzonder expliciet wordt. Het album bezit de zwoele sensualiteit van The Weeknds House of Balloons, maar brengt het met een subtiliteit die geen enkele artiest meer heeft laten horen sinds The Spice Girls achtjarigen “I want a man, not a boy who thinks he can” lieten zingen.

Op de een of andere manier kan Twigs dingen als “My thighs are apart for when you're ready to breathe in” door de boxen fluisteren terwijl je met je ouders in de auto onderweg bent naar je tante’s 60e verjaardag zonder dat je de neiging krijgt snel Sky Radio op te zetten. En dat komt doordat ze het verschil begrijpt tussen op een troon zitten met je benen wijd open terwijl je jezelf betast en op een troon zitten met je benen bij elkaar, zingend over hoe graag iemand je wil aanraken. Het zijn alle twee vormen van dominantie, maar op verschillende manier gebracht, en het is belangrijk dat ze allebei naast elkaar bestaan.

Twigs’ muziek is een constante, stuiptrekkende staat van weerstand en bevrijding – een weldoordachte stap voorbij Rihanna die geil de camera berijdt of Taylor Swifts girl-next-door imago. Haar benadering van seks bezit een zeldzame intelligentie en natuurlijke nieuwsgierigheid die niet alleen de seksuele identiteit van vrouwen in Britse pop zal veranderen, maar ook van vrouwen in het algemeen.