Ja, ja, Chance The Rappers tape is supergoed. Maar wat deed hij eigenlijk vóór Acid Rap?

In onze nieuwe column duiken we in de online muziekarchieven om te zien wat er nog allemaal te vinden is over onze favoriete artiesten. Soms stuiten we in de allerdiepste krochten van het internet op iets dat back in the day slechts beluisterd is door en handvol mensen. De CIA en de AIVD wisten het al lang: sporen die eenmaal op het worldwide online intranet staan zijn moeilijk uit te wissen en zeggen een hoop over de persoon die ze in eerste instantie achterliet.

We beginnen met Chance (ACID RAPPER, SOCCER HACKEY SACKER) The Rapper. Hij heeft een dikke maand geleden zijn Acidrap-tape de lucht in geschoten als een raket. Af en toe had ik zelfs het gevoel dat het een beetje te veel gehyped werd. Maar wel terecht, want eerlijk is eerlijk, de tape is gewoon heel erg goed. De tape is al meer dan 135000 keer gedownload op DatPiff, en hij werd niet alleen maar opgepikt door early adopting tieners met snapbacks en instagram. Hij schopte het zelfs tot Best New Music op Pitchfork. Toen ik voor de eerste keer luisterde naar de tape voelde ik Good Ass Intro meteen heel erg. Ook nummers als Cocoa Butter Kisses, Lost, Chain Smoker, Juice en Nana waren allemaal toevoegingen aan de aanheid van de tape. Terwijl iedereen verzoop in Get Lucky had ik mijn eigen Favourite Song.

Maar voor iemand die echt uit het niets leek te komen was ik best geïntrigeerd. Waar kwam hij ineens vandaan en hoe was hij in een keer zo populair geworden? Het is een aardige gast, en z’n mixtape is heel vet, maar hoe ging hij van een anonieme gast met een Twitteraccount naar een bekende gast die mijn hele Twitterfeed in beslag nam? Ik had een antwoord nodig dus ik besloot wat research te gaan doen.

INSTRUMENTALITY

Op school werd me altijd geleerd om Wikipedia zo veel mogelijk te vermijden. Maar ik ben net als de rest van mijn generatie afgestudeerd dankzij Wikipedia, dus ik besloot toch om met mijn twee middelvingers de zoekterm “chance the rapper” in te tikken. Daar leerde ik dat Chance eerst deel uitmaakte van Intrumentality. Zo kwam ik op een oude blogspot-pagina terecht die ooit gerund werd door Chano (Chance) en ene J-emcee. Daar vond ik dat de formatie eerst 3 albums hebben uitgebracht voordat Chance zijn eerste tape, 10 Days dropte. Chance heeft helaas het merendeel van het materiaal waar hij naar verwijst verwijderd. Jammer, want ondanks al mijn schoolprojecten is deze shit gewoon erg goed. In 2009 was Chance ook al on point.

Kijk deze video voor Beddy Bye. Als ik op die leeftijd deze muziek maakte was ik waarschijnlijk niet nu naar een fel computerscherm aan het staren om van mijn wekelijkse trip naar de Aldi een plezierige trip te maken. Sick trouwens dat je hier ook al de footwork en juke-referenties hoort die zo prominent aanwezig zijn op Acidrap.

MYSPACE

Ik had zin gekregen in meer onontdekt materiaal. Helaas zag het ernaar uit dat Chance zijn sporen goed had uitgewist, want vaak stuitte ik op links die niet meer online waren. Good job, Chance! Het waren er echt fucking veel en ik kon op die manier constateren dat hij me voor is geweest. Ik kwam wel een mix tegen die op Reverbnation stond in plaats van SoundCloud, dan kun je nagaan hoe oud die is.

Ongeveer de helft van de tracks komt van zijn 10 Day-mixtape, maar tracks als Kick Back, September 7th, Home Again en Something About Us zijn allemaal tracks uit het pre-Chance-tijdperk. Ze hebben eenzelfde vibe als het merendeel van de tracks op Acidrap; een interessante frisse kijk op de Chicago-rap die in het begin van deze eeuw groot is gemaakt door Kanye.

Mijn volgende stop was Instrumentality’s MySpace. Op deze pagina hing een sfeertje dat gelijk is aan het kerkhof van een Roemeense spookstad, maar dan voor de HTML. Het was er akelig stil totdat er opeens een keiharde pop-up mp3 begon te jengelen. Myspace je bent een bitch.

Ik vond hier nog een paar tracks. Het grootste deel had nog minder dan duizend plays, dus ik was er best zeker van dat ik op iets zeldzaams gestuit was. Ik waande me Indiana fokking Jones.

En dan hebben we Somewhere Nowhere USA en dat is de beste indicatie van de shitload aan talent die Chance allemaal al in zijn mars had voor Acidrap. Terwijl ik dit schrijf heeft de track nog maar 203 plays, en hopelijk biedt dit soelaas aan al jullie producers die nachtenlang wakker blijven om de volgende morgen hun tracks ergens op Twitter te slijten.

Cruisin

Cruisin

Somewhere, Nowhere US

Somewhere, Nowhere, USA

Swell Guy

Swell Guy

Ik was op een punt gekomen dat ik niet langer door Chance’s persoonlijke geschiedenis wilde browsen. Ik wist de rest ook al. Hij werd namelijk 10 dagen geschorst van zijn school, en toen nam hij zijn eerste tape 10 Days op. Die werd goed opgepikt en sindsdien keek iedereen reikhalzend uit naar Acidrap, die volgens mij nog niemand teleurgesteld heeft. (Ben jij of ken jij iemand die teleurgesteld is door Chance’s Acidrap-tape, MELD JE EN SCHRIJF EEN COLUMN VOOR NOISEY!)

Het voelde toch een beetje gek, al je internet-knowlegde gebruiken om shit te achterhalen die superlang geleden eens is geupload. Alsof je door iemands tienerdagboek zit te bladeren. Toch heb ik antwoord gekregen op mijn vragen over Chance. Hij is niet altijd populair geweest, maar zoals eigenlijk elke artiest die met recht bekend is, wel altijd al getalenteerd.