De vingerbaarheid van het nieuwe album van Norah Jones

Er zijn weinig dingen waar ik minder opgewonden van word dan de trage, kleverige (en not in a good way) huisvrouwenjazz van Norah Jones. (Behalve misschien van Douwe Bob.) Zelf denkt ze daar duidelijk anders over, of heeft ze net haar seksuele piek bereikt (ze is inmiddels ook 35). In het Canadese Canoe roept ze alle vrouwen van middelbare leeftijd hun opgedroogde grot eens te plezieren met wat vingerwerk terwijl ze naar het debuutalbum van Puss n Boots luisteren, Norah’s zijproject. Ik stak wat kaarsjes aan, nam de proef op de som en beoordeelde de vingerbaarheid van No Fools, No Fun. Nummer voor nummer.

Vinger gezellig mee.

LEAVING LONDON
Dom liefdesverdrietliedje met driestemmig gezeur over een man in de Engelse hoofdstad. Zelfs BLØF kan dit beter. Er wordt voorzichtig een zwoele sfeer opgezocht met het inzetten van een slidegitaar, maar die slaat meteen dood.

Tenzij je toevallig een keer supergeile seks in Londen hebt gehad, is de vingerbaarheid van het openingsnummer een miezerige 2.

BULL RIDER
Ok, met die titel wil ik het best een kans geven. ‘Well first off, you gotta wanna get off bad enough to get on him in the first place’ luidt de wijze eerste regel. Mocht dat je fantasie nog niet genoeg prikkelen, dan staan er op deze live-opname wat woohoo’ende vrouwen. Ik ben er klaar voor, dit is misschien het nummer wel. Maar nee hoor, je handen hebben het randje van je onderbroek nog niet bereikt of het redelijk valse driestemmige gemiemel komt weer om de hoek kijken. Lol, tegen het einde gaat het over ‘beaver hats’ (???). Klein puntje voor het applaus achteraf, al is dat meer iets wat mannen kunnen gebruiken.

TWILIGHT
Twilight is weer een verdrietig liefdesliedje, over zonsondergang dit keer en dat dat het meest eenzame moment van de dag is. Wat is het toch met deze wijven dat ze geil worden van eenzaamheid?

Voor borderliners en zelfverminkers een 8, voor overwegend normale mensen een 4.

Kleine intermezzo. Dit is waar ik me doorgaans op vinger.

SEX DEGREES OF SEPERATION
Lol, seks. Misschien ben ik hier niet bi genoeg voor (wat we toch allemaal een beetje zijn), maar ik kan het echt niet met die jengelende vrouwenstemmen in m’n oor.

DON'T KNOW WHAT IT MEANS
Eerste nummer waar een beetje een ritme in zit waar je misschien wat mee zou kunnen. De tijd dringt, want je hebt maar 2,5 minuut. Dit keer wijken we af van het thema eenzaamheid en gaan we voor onbegrip. ‘You don’t know what if means to be me.’ Nee, duidelijk niet, want Norah, wat moet jij een verdomd goeie vibrator hebben.

DOWN BY THE RIVER
Weer een live-opname met de nodige woohoo’s, een redelijk zwoele intro en warempel, als ze haar best doet kan Norah best een geile, hese stem opzetten. Met een beetje fantasie is dit een nummer over een warme zomeravond en je liefje bestijgen op een idyllische rivieroever.

TARNISHED ANGEL
Herhalingsoefening van het vorige nummer, maar dan met één van die andere opgedroogde wijven op de vocalen.

JESUS, ETC
Een Wilco cover. Instant inward boner.

ALWAYS
Als je een keer festivalseks hebt terwijl er in een nabijgelegen tent Wonderwall werd gespeeld op een akoestische gitaar van de Xenos, kun je het hier misschien net op.

GTO, PINES EN YOU'LL FORGET ME
Nog drie nummers te gaan. Ik wil niet meer. Ik wil de rest van mijn leven seksloos doorbrengen en chocola eten in bed.

-3

Er zijn buiten Isaac Hayes en R. Kelly weinig artiesten die een echt geil album kunnen maken, laat staan eentje waarvoor je een uur lang de handjes onder de dekens houdt. Waarom Norah Jones de mysterieuze uitspraken deed over deze verder totaal niet boeiende countryplaat is me dan ook een raadsel. Als je al niet compleet libidoloos wordt van die Indianen Uggs op de cover, doen de sfeer, sound en teksten van Puss n Boots het wel. Zelfs Kim Holland zou hier een pot glijmiddel van industrieel formaat bij nodig hebben.

Sarah vind je op Twitter.