Een van de dopere dingen aan The Rap Monument is zien hoe de oudere, meer traditionele rappers reageren op Hudson Mohawke’s zoemende megazord-achtige beat en hoe ze met flows komen die je nog niet eerder uit hun mond hebt horen komen. Wanneer je met van die ervaren gasten als Raekwon en Vado te maken hebt, is het een genot om te zien hoe ze met de idealen van old-school een new-school geluid te lijf gaan. Het is net als die kung fu-film waarin dorpelingen de kwaadaardige indringers met hun superieure technieken (= wapens) verslaan met niets meer dan de kracht van kung fu en vriendschap.