Zijn platen met katten op de cover beter dan platen zonder?

Mijn vriendin verzamelt platen met katten op de cover. Haar excentrieke verzamelwoede heb ik altijd geaccepteerd en bewonderd, maar toch besloot ik haar onlangs te confronteren. “Nou, in de regel is muziek met katten op de cover heel tof,” zei ze. Deze gewaagde stelling moest getoetst worden. Dus draaiden we haar kattenplaten. En dit is wat we hoorden.

So So Many White White Tigers [Weird Forrest Records, 2008]

Bij het zien van deze plaat zul je eerst vijftien minuten “Awww” uitkramen voordat je de plaat daadwerkelijk op de draaitafel legt. Wanneer het wel zo ver is en je de muziek draait, dan hoor je female-fronted indiepunk die ons doet denken aan een overdreven opgewonden Karen O in combinatie met een wat tamme Wendy O. Dit is vrij tof.

Telekinesis - "Dirty Thing" b/w "Non-Toxic" [Merge, 2010]

Wie houdt er niet van een mooie foto van een schurfterige kitten die laserlicht uit zijn ogen schiet? Ik denk dat dit beeld zelfs zo sterk is dat het een hele generatie indierockers uit eind jaren nul samenvat. Dat gezegd hebbende zou je een wat voorspelbare sound verwachten, maar dan nog: aan een rechttoe rechtaan indierockband vol mannen met wervelende gitaren en rustgevende percussie kun je geen hekel hebben.

Pussycat - Mississippi [EMI, 1975]

De kattencollage op de cover van deze jaren zeventig-single van de Nederlandse countryband Pussycat krijgt elke kattenliefhebber aan het schuimbekken. Maar er volgt nu een pijnlijk moment voor de Nederlandse Noisey-lezers: de muziek is verschrikkelijk en de sound is pijnlijk gedateerd. Dit is nu typisch zo’n hoes die louche platendealers met enorme winst kunnen verkopen, alleen op basis van het prikkelende artwork. Maar wees gewaarschuwd: deze plaat is niet tof.

Dead Dog S/T [Mauled By Tigers Records, 2008]

De kat op de gelijknamige plaat van Dead Dog lijkt naar me te schreeuwen: “Check out this pussy!” Dus dat deed ik. Het album, met daarop ook een cover van Daniel Johnstons Hate Song, is verrassend melodieus en bevredigend rammelend van begin tot eind. Het is purrrr-fect!

Blink 182 - Cheshire Cat [1994]

Laat ik eerlijk zijn. Deze plaat zit niet in de collectie van mijn vriendin, maar verdient toch een vermelding. Er is namelijk alsnog een goede kans dat ze er een gekopieerde cd van bezat toen ze twintig was, maar dat weet ik niet zeker, want daar hebben we gelukkig nog nooit over gesproken. Deze plaat is vermeldenswaardig, want hij illustreert mooi hoe NIET AWESOME een katgerelateerd album kan zijn.

The Midwest Beat - Back to Mono [Dusty Medical Records, 2008]

De band The Midwest Beat uit Milwaukee begroet potentiële luisteraars van hun single met een tekening van een antropomorfe kat met starende blik. De videoclip voor dit nummer wijkt niet veel van dit concept af door ook daar wat harige beestjes te tonen. Deze combinatie werkt, waardoor Back to Mono kan worden toegevoegd aan de lijst toffe platen.

Superchunk - No Pocky For Kitty [Matador, 1991]

Hoewel de aanwezigheid van een kat op de cover van deze jaren negentig-indieplaat subtiel is, gaat deze de boeken in als een baanbrekende indierockrelease. Dit album is zo goed dat er meerdere kopieën in ons huis rondzwerven. Het is eigenlijk net als met katten: zodra ik er eentje vind, kan ik het niet laten om hem mee naar huis te nemen.

Conclusie: De meeste platen met katten op de hoes zijn geweldig. Ik moet m'n vriendin hierin gelijk geven.