Zo gaat draaien op een seksfeest eraan toe

Beeld: Rob Dobi

“ Ooooh yeah,” zucht dj Kev. Kruz terwijl hij verleidelijk naar me glimlacht en met twee vingers in de lucht een wenkende beweging maakt, nadat ik heb gezegd dat ik wel in ben voor wat voor lekkers dan ook. “Ik durf te wedden dat je ook wel van natte lange vingers houdt.”

Ik moet wel lachen om de schunnige toespelingen van de dj die, ondanks zijn babyface, toch zeker al over de veertig moet zijn. We zijn op een pre-party van Chemistry NYC (de ‘sexcapade’-houseparty die op verschillende plekken in New York gehouden wordt) in een bar die – heel toepasselijk – Cock & Bull heet. Ik had het kunnen weten: Chemistry is immers hét seksfeestje van New York dat een relaxte, niet-pretentieuze sfeer nastreeft waarin je gewoon lekker vies kan doen met je buren, en deze dj Kev zorgt voor de juiste muziek om dat op te doen. Het is zijn taak om afspeellijsten te maken met hitsige house tot aan opzwepende glijers, zonder bij de cliché-seksnummers uit te komen.

“Het gaat erom dat alle elementen van Chemistry bij elkaar komen in één ruimte,” legt Kev uit. “Het moet je in extase brengen, je moet kunnen ontspannen en loslaten, zodat je klaar bent voor seks – dat ligt gewoon in het verlengde van dat gevoel. Ondeugend glimlachend gaat hij verder: “Als ik dat terugkrijg uit de zaal, en ik kan ze daar een beetje in begeleiden wat tonen en tempo betreft, dan is dat wel heel vet ja.”

Dus, wat moet je draaien voor een nacht vol opwinding en broekjes die uitgaan? Volgens Kev is daar meer voor nodig dan een paar Prince-albums achter elkaar opzetten. Net als in bed moet je de lichaamstaal lezen en de juiste plekjes vinden. Als dj op een seksfeest moet je de sfeer en de mensen goed kunnen aanvoelen, iets wat gemakkelijker is bij een feest als Chemistry omdat de mensen daar al komen met een aura van hedonistisch genot. Ook het entertainmentprogramma, de laag uitgesneden kostuums en de glimmende en glinsterende aankleding helpen goed mee.

Volgens Kev is de opbouw van de muziek tijdens elk seksfeestje min of meer hetzelfde, compleet met voorspel, climax en afwerking (of: naspel) die hopelijk gelijk loopt met het seksritme van de bezoekers. Een succesvolle playlist hangt af van een aantal dingen: hoe laat het is, hoe veel mensen er op de dansvloer zijn en hoe de ruimte eruitziet. Je moet dus veel improviseren, maar op de vraag of er een succesformule bestaat, zegt Kev volmondig “Ja”.

“Ik ben een promovendus op het gebied van sekssoundtracks,” grapt hij. “Mijn onderzoek heet Lucid Dreams Soundtrack Music, en ik ben altijd bezig met de belangrijke vraag: hoe kan mijn muziek bijdragen aan dit enorme levensgeluk? Want wat is er nou beter dan een ruimte vol seksende mensen?”

Om daar achter te komen ging ik naar een winterfeest van Chemistry, om zelf te kunnen zien of de playlist van Kev inderdaad voor hoge noten (de G waarschijnlijk), pompende ritmes en hysterische uithalen zorgde.

Tijdens het feest probeerde ik te achterhalen welke nummers het verleiden makkelijker maakten, welke het beste waren om op te strippen en van welke de mensen elkaar besprongen. Wat het meest opviel was dat het aantal versierpogingen bij de popremixen uit de beginjaren van deze eeuw enorm toenamen – het leek wel alsof ik weer op een klassenfeestje stond en iemand me vroeg om te schuifelen. Gelukkig kon ik de kalende mannen in gekke pakjes weigeren onder het mom van ‘journalistieke objectiviteit’.

Een iets gewonere man die er niet slecht uitzag nodigde mij uit om een van de speelkamers op zolder te bekijken – van die ruimtes waar je niet zonder partner naar binnen mocht. Daar stemde ik mee in. Alles voor het onderzoek natuurlijk. Het bleek een ruimte met pluchen banken, trillende billen en mensen die door elkaar heen kronkelden. Door het fluwelen decor en de gedempte R&B leek deze kamer dé plek voor slow en glijerig genot, vooral vergeleken met de opgefokte dansruimte beneden.

Terug in de grote zaal was de sfeer eerder chaotisch dan sexy. Behalve de vibratormachine vielen een aantal andere dingen op: een man die naast mij aan de tenen van een vrouw zat te zuigen, maar ook het sexy schoollerarestypetje dat uit de maat van de muziek een striptease probeerde uit te voeren. O, en ondertussen werd er enkele centimeters van mijn hoofd een vrouw gegangbang-vingerd.

Maar goed, wat verwachtte ik anders van een geheim seksfeest? Wat Kev ook aan het doen was, het werkte prima. Eeerlijk, volgens mij is er überhaupt weinig extra’s voor nodig om mensen seksplezier met elkaar te laten hebben.

“New York is niet meer wat het was,” vertelt Kev me eerder die dag. “Dit soort ‘speelruimtes’ sterven uit, dus ik ben altijd op zoek naar een plek om te draaien.” Nadat hij las over de Chemistry-feesten, waarin stond dat er ‘soulful house’ werd gedraaid, was Kev meteen geïnteresseerd.

“Ik mailde ze zoiets als: “Ik ben een beetje opgewonden geraakt door jullie stuk, mag ik komen draaien?” Niet lang daarna nodigden ze me al uit.” Ik vroeg hem of hij nog op andere manieren deelneemt aan de feesten, of hij na zijn set ook mee mag doen. “Natuurlijk,” antwoordt hij een beetje vaag, en voegt daaraan toe dat het nooit echt is gebeurd omdat hij daarvoor te veel in een werksfeer zit.

“Maar als dj heb ik ook heus wel fantasieën,” zegt Kev met een knipoog, terwijl hij doet alsof hij achter zijn decks staat. “Zoals dat ik een pijpbeurt wil. ‘Kan iemand mij hierboven even op een blowjob trakteren?’ Ik moet het er eens met Kenny Blunt (de organisator van Chemistry, red.) over hebben. Ik bedoel: regel dat even voor me!”

Ik lach om zijn idee van secundaire arbeidsvoorwaarden, en ben het met hem eens dat dat wel het minste is wat hij zou kunnen vragen om in dezelfde stemming te komen als zijn publiek. Kev beweert immers dat als je tijdens zijn sets van bil gaat, je zal “exploderen”. Terwijl hij dit zegt kijkt hij me verleidelijk aan van onder zijn wenkbrauwen, en likt hij de blauwe kaas-dressing van zijn vingers. “Je bent gegarandeerd opgeladen om de hele nacht door te kunnen.”