Deze augmented reality-spiegel geeft een kijkje in de toekomst

De term "sci-fi" wordt te pas en te onpas rondgeslingerd in technologische berichtgeving; het is een woord dat journalisten vaak gebruiken als ze iets tegengekomen om iets te beschrijven wat echt totaal bizar is.

Ik moet toegeven dat ik me zelf ook schuldig maak en zal maken aan deze woordelijke luiheid, omdat deze optische combinatiespiegel van de onderzoekers van de universiteiten van Bristol en Lancaster echt te gek is en totaal science-fiction.

Spiegelende optische combineerders zijn oppervlaktes die spiegelen wat ervoor staat en tegelijkertijd laten zien wat zich erachter bevindt. Hierdoor ontstaat er een optische illusie waardoor het lijkt dat objecten voor en achter het glas interactie met elkaar hebben. De simpelste versie van een dergelijke spiegel is een winkelruit, waarin ik mijn trieste gezicht boven een prachtige jas kan zien die ik niet kan betalen.

Britse onderzoekers hebben een iets complexer spiegelsysteem beschreven in een paper dat gepresenteerd werd bij het Association for Computing Machinery User Interface Software and Technologie Symposium 2014. Zij gebruikten een reeks instelbare LCD-schermen, projectoren, een Xbox Kinect en een gigantische half-reflecterende spiegel om de optische illusie te kunnen maken. Deze objecten maken samen een interactieve 3D-ruimte die gebruikers op verschillende manieren kunnen gebruiken.

Het paper beschrijft verschillende praktijkonderzoeken waarbij dit systeem is gebruikt. Het eerste onderzoek gebruikte de opstelling om een spiegelend museumkastje met kostbare historische kunstvoorwerpen te maken. De spiegelende glasplaat reflecteerde het object achter de spiegel terwijl het visuals zoals dwarsdoorsnedes en feiten projecteerde op de mensen die voor de spiegel stonden, die op hun beurt weer gereflecteerd werden. Hierdoor konden museumbezoekers 'aan historische spullen zitten' in een virtuele 3D-ruimte, terwijl dat normaal gesproken echt niet kan.

"Ons prototype laat gebruikers kunstvoorwerpen uitkiezen met behulp van de reflectie van hun handen. Meerdere gebruikers kunnen tegelijkertijd deze reflecties zien, wat ervoor zorgt dat zij kunnen praten en discussiëren over bepaalde objecten."

De coolste implementatie van deze technologie was met een muzikale toepassing. De onderzoekers hadden meerdere LCD-schermen achter elkaar gezet achter de spiegel in een zogenaamde diepte kubus-opstelling, terwijl er aan de andere kan een muzikant met loops bezig was. De speciale spiegel registreerde de handelingen van de muzikant en speelde deze af op de LCD-schermen. Deze schermen reflecteerden weer op het grote spiegelscherm, samen met de artiest zelf.

Wanneer de artiest een nieuwe loop begon, zag hij op één van de schermen zichzelf dit ook doen. Dus bij elke muzikale loop zag hij een virtuele representatie van zichzelf, die natuurlijk ook weer op het scherm te zien was. Op deze manier werd het muzikale proces 3D gevisualiseerd en kon de artiest deze loops met zijn handen verplaatsen en de muziek beïnvloeden.

"De artiesten met wie we werkten waren zeer te spreken over deze uitbreidingsmogelijkheden door het virtuele 3D-veld," schreven de onderzoekers. "Ze waren enthousiast over de extra interactie die ze konden hebben door de spiegel. Ze geloofden daarnaast dat het grote publiek hierdoor een veel beter inzicht kan krijgen over hoe digitale muziek wordt gemaakt."

Het speciale spiegelsysteem staat nog heel erg in de kinderschoenen, schrijven de onderzoekers, en met de verschillende denkbare mogelijkheden wordt nu nog maar gespeeld.