Je bent een artiest die iets ongelofelijk doms heeft gedaan. Wat nu?

Geen mens is perfect, en iedereen maakt fouten. Deze wetenschap moet een flinke geruststelling zijn voor Anne – voormalig rapper Anne Frank – die vorige week zo hard met haar hoofd tegen de lamp liep dat de plaatsvervangende pijn haast voelbaar was. Ze staat op een nieuw compilatiealbum van Lange Frans, waarin hij artiesten waar hij in gelooft wil voorstellen aan het grote publiek, en was met hem in de studio van 101Barz. Vorige week plaatste Het Parool naar aanleiding daarvan een kort interview met haar, waarin ze onder andere zegt dat ze zichzelf zo noemt omdat ze altijd al zo werd genoemd (?), de boeken van Anne Frank heeft gelezen (meervoud? was haar tweede dagboek net zo goed??) en dat ze rapt dat ze “shit heeft gestasht in het Achterhuis” (???). Het CIDI was hier, niet bepaald onterecht, verbaasd over, dook even in haar twitterarchief en vond daar een hele hoop antisemitische shit waar geen hond een sneetje brood van lust. Een enorme rel was geboren. Je zou nog kunnen zeggen dat iedereen jong is geweest en weleens iets doms heeft gezegd, want dat is ook zo. Maar deze vrouw is op dit moment 25, en sommige van deze tweets zijn niet eens zo oud.

In iedere industrie die als ‘normaal’ bestempeld zou worden, is deze shitstorm een prima reden om je baan kwijt te raken, maar voor muzikanten valt het vaak de andere kant op. Boef is als winnaar uit de kechgate gekomen en scoorde een nummer 1-hit met zijn excuus-track – hij werd vooral ‘geboycot’ door mensen die toch al niets met hem te maken wilden hebben. En de jongens van Broederliefde mochten geen ambassadeurs van de vrijheid meer zijn toen er een filmpje opdook van Emms, waarin hij riep dat joden aan het gas moesten, maar hebben daarna nog prachtige shows in het stadion van Sparta mogen geven. Het grote verschil tussen Emms en Boef aan de ene kant en Anne Frank aan de andere, is alleen dat de eerste twee al een succesvolle carrière hadden en er dus daadwerkelijk iets op het spel stond, en An in principe alle mogelijke publiciteit kan gebruiken om haar carrière te kickstarten. Sterker nog: ze heeft ervoor gekozen om nu, in alle hectiek, haar EP uit te brengen.

Het hoeft dus absoluut niet het einde van een carriere te zijn, mits je de juiste keuzes maakt. Mocht jij nou een beginnende artiest zijn die iets doms heeft gedaan, gezegd of getweet, en bang zijn dat het allemaal te heet onder je voeten wordt, vrees dan niet! Ik heb hier drie gouden tips voor je opgesteld die je blind kunt volgen om toch nog succesvol te kunnen zijn.

Zeg dat het je enorm spijt (dat je bent gepakt)
Mea Culpa. Excuses aanbieden is de eerste stap die je zet op weg naar het behoud van je carrière. En het sicke hieraan is: je hoeft het helemaal niet eens te menen. Politici zijn hier meesters in. Toen minister Stef Blok vorig jaar schofterige uitspraken had gedaan over Suriname en haar inwoners, bood hij in een brief zijn excuses aan, en zei hij dat hij het betreurde dat zijn uitspraken aanstoot hadden gegeven. Of denk aan Camiel Eurlings, die na het slaan van zijn ex-vrouw zei dat hij spijt had van het “wederzijdse handgemeen”.

Waar het om draait: je hebt helemaal geen spijt van die ene autorit waarin je de 250 kilometer per uur aantikte – hard rijden is namelijk sick en je hebt keihard gewerkt om die auto te kunnen betalen. Je hebt hooguit spijt van het feit dat je gepakt bent en nu je rijbewijs in moet leveren. Je vindt het echt niet jammer dat je per ongeluk twee gehandicapte kinderen een bloedneus hebt gebeukt omdat je zo snel mogelijk het festivalterrein wilde verlaten, maar wel dat iemand je toevallig aan het filmen was en je nu de wind van voren krijgt op Dumpert.

En dat hoef je heus niet te verbergen als je een filmpje op moet nemen van je management, nadat je twee dagen compleet van de radar bent verdwenen. Zeg gewoon dat het je enorm spijt áls je iemand gekwetst hebt, en dat het absoluut niet je bedoeling was áls je blijkbaar iemand pijn hebt gedaan. Sluit af met de belofte dat je hard bezig bent om jezelf te verbeteren, en dat dit zich gaat uiten in nieuwe tunes die vanaf volgende week te streamen zijn. Swipe up voor luisterlink!

Draai de rollen om
In essentie hoef je dus totaal geen spijt te hebben van je domme actie op zich. Maar hey, je telefoon staat roodgloeiend en een oude guy bij RTL Boulevard waar je nog nooit van had gehoord heeft tegen andere oude mensen die je ook niet kent gezegd dat je een lul (m/v) bent, die totaal niet te vertrouwen is. En dat is gewoon best wel kut. Jij bent ook maar een mens, met gevoelens en emoties enzovoorts, en als je emotioneel uit balans raakt, wie is dan het slachtoffer? Jij! Jij bent het slachtoffer, en niet de Greenpeace-activist die je het ziekenhuis in hebt geslagen omdat hij verf gooide op je jas van nertsenbont.

Iemand die dit spel goed speelt is Dotan. Hij is een jaar uit de running geweest toen de Volkskrant erachter kwam dat een enorm online trollenleger hem had geholpen om zijn carrière vorm te geven. Een jaar lang kon hij nergens laten zien dat hij de beste zanger van het land is, en dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Zeker niet als je Dotan bent. Hij durfde z’n huis een tijd niet uit en schaamde zich verschrikkelijk, wat een catastrofe is als je je hele leven hebt gehoord dat je een genie bent. Gelukkig kreeg hij bij het empathische Qmusic even de gelegenheid om zijn bloedende hart te luchten, en te vertellen dat het voor hem ook niet makkelijk was toen iedereen erachter was gekomen. “Ik denk dat ik gewoon niet geloofde in mezelf als muzikant en dacht dat ik het nodig had om er te komen,” aldus d’n Doot. Ik huil, omdat hij zo goed duidelijk maakt hoe zwaar hij het heeft gehad dat ik al lang weer ben vergeten dat hij de boel gewoon heeft belazerd. Duik in dit sentiment.

Wees wit, en waar mogelijk man
Toen Boef in bezopen toestand een paar zeer lieve en behulpzame vrouwen uitmaakte voor kech, nota bene toen ze hem een lift naar huis gaven, was het land te klein – en terecht. Maar nog voordat mensen de vertaling van het woord ‘kech’ hadden opgezocht, vielen de criticasters over elkaar heen om te schreeuwen dat het typerend was voor zijn Noord-Afrikaanse roots en islamitische achtergrond. In dat geloof worden vrouwen zo ongelofelijk onderdrukt, en dit was het perfecte voorbeeld. En goed, Boef was inderdaad even een lul en zei behoorlijk domme shit. Maar het is de vraag of het ook zo opgeblazen was geweest als hij gewoon een leuke, enthousiaste, zelfverzekerde, ietwat ordinaire maar toch lekker volkse, witte, kleine knul uit een oude buurt van onze hoofdstad was.

Want het was helemaal geen probleem toen die andere rapper in een volle zaal zijn ex-vriendin, waarschijnlijk Monica Geuze, uitmaakte voor kankerhoer. Oeps, foutje! Moet kunnen, toch? Of neem Giel Beelen. Giel maakte een apengrap over Sylvana Simons, ging in full blackface naar een awardshow, kroop meerdere malen achter het stuur na het zuipen, maar ja, boeie?! Is toch edgy? Dat maakt hem toch onkwetsbaar? Geef die man meer geld! En laten we al helemaal niet beginnen over de mannen aan tafel bij Veronica Inside: entertainmentmiljonairs die jarenlang structureel homofobe en vrouwonvriendelijke opmerkingen maken zonder ooit gemeend sorry te hoeven zeggen.

Zo zie je maar: een geslaagde carrière is voor iedereen mogelijk, ook als je zulke domme shit hebt gezegd dat je voor een dag of twee de talk of the internettown bent. Zolang je maar de juiste keuzes maakt en onthoudt dat uiteindelijk iedereen toch alles weer vergeet.