Poepinjecties zijn de nieuwste doe-het-zelf trend in de wereld van medische behandelingen

Helicobacter Pylori, een veelvoorkomende maagbacterie. Foto via Wikimedia Commons

Jeff Leach is een voormalig antropoloog en oprichter van American Gut en de Human Food Project – beide initiatieven die als doel hebben om beter inzicht te creëren in de relatie tussen onszelf en de microben in ons spijsverteringskanaal. Sinds zijn dochter tien jaar geleden werd gediagnosticeerd met type 1 diabetes, is Leach bezig om recht te zetten wat er verkeerd is gegaan op microbieel niveau – onbewust veroorzaakt door hem zelf, omdat hij het toeliet dat ze geboren werd in een wereld met et weinig bacteriën en andere micro-organismen.

Eind vorige maand nam de zoektocht van Leach een controversiële wending toen hij aankondigde dat hij alle microben in zijn ingewanden zou laten vervangen met die van Tanzaniaanse jager-verzamelaars, met wie hij toentertijd samenwoonde. Volgens een blogpost van 30 september had hij een pipet vol ontlasting van een Haza-man geïnjecteerd in zijn anus.

Leach vertelde VICE: "Jager-verzamelaars hebben een betere connectie met de aarde dan wij hebben; hun kinderen worden geboren in de modder, ze krijgen langer borstvoeding, en de mannen worden bedekt met bloed, uitwerpselen en de maaginhoud van dieren. De gemeenschap is nog niet bedorven door moderne medicijnen. We kunnen deze mensen eigenlijk zien als een soort van microbiële Ark van Noach.”

In de afgelopen twee jaar hebben anderen met soortgelijke projecten ook al geprobeerd om klysma’s vol poep van gezonde mensen in zichzelf te injecteren. Deze mensen beweren dat ze direct verlichting voelden wat betreft de symptomen die werden veroorzaakt door hun chronische darmziektes of geïrriteerde darmen.

Sommige mensen twijfelen over de ideologie van deze praktijken. De antropoloog en pseudowetenschapsscepticus John Hawks noemt het experiment van Leach “simpelweg verkeerd”. Op 2 oktober publiceerde Jack A. Gilbert – een van Leech’ collega’s – een artikel waarin hij mensen waarschuwt over slordig onderzoek en slordige wetenschapsjournalistiek, en hoe dit kan leiden tot riskante en ongepaste ingrepen.

Maar behalve de zogenaamde burgerwetenschappers die zich met deze kwestie bemoeien, worden er ook échte resultaten geboekt. De New York Times meldde onlangs dat het openbare ziekenhuis in Boston een pil heeft ontwikkeld die een effectieve verlichting biedt aan patiënten van Clostridium difficile – een veel voorkomende en pijnlijke bacteriële infectie. De pil bevat menselijke uitwerpselen, maar poep inslikken op die manier is veel eenvoudiger dan via een fecale transplantatie.

Dit soort behandelingen hebben als doel om met een bepaalde bacterie de vieze C. Diff-bacterie te bestrijden. Maar feit blijft dat ziektes niet zomaar verdwijnen door een bacterie, en ontlasting van anderen in je reet stoppen geeft geen garantie voor (het terugkrijgen van) je gezondheid.

"Ik denk dat mensen in deze ideologie zijn gaan geloven en denken: als ik even een fecale transplantatie onderga, dan zal mijn ziekte van Crohn vast wel verdwijnen,” zei Dr. Elizabeth Hohmann, die meewerkte aan de ontwikkeling van de poeppillen. Maar toch vindt ze dat de experimenten van Leach gevaarlijk klinken, ook al is er al uitgebreid wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de transplantaties. “Het afnemen van ontlasting van iemand uit de rimboe en dit vervolgens in je anus injecteren, vind ik op medisch vlak erg onlogisch – al helemaal als je kerngezond bent, en ik zou dit dan ook zeker afraden.”

Hohmann vindt het feit dat ‘normale mensen’ poep in hun anus injecteren vooral een probleem omdat er onvoldoende data is over deze ingrepen, en we de voordelen en de risico’s nog niet kennen. "We lopen tegen vragen aan als: moet deze ingreep worden herhaald, zo ja, hoe vaak, en wat is de minimale dosering?”

Leach was op de hoogte van de gevaren van zijn experiment, en hij probeerde het dan ook zo veilig mogelijk te doen – in zoverre dat gaat als je de poep van een vreemde midden in Tanzania in je achterste injecteert.

"We namen een monster van de poep mee naar een klein ziekenhuis, waar we het lieten testen op HIV. Het risico lag vooral in het feit dat ik geen deskundige ben wat betreft parasieten, maar hier was ik niet per se bezorgd over,” vertelde hij. “Er bestaan een hoop slechte parasieten, maar wellicht zaten er wel parasieten in de poep die mijn gezondheid juist zouden bevorderen.”

In de zes weken na de ingreep heeft Leach monsters van zijn poep, bloed en urine verzameld om te zien wat er zich binnenin hem allemaal afspeelt. Hij heeft tot nu toe nog nergens last van – wel is hij al meer dan zeven kilo afgevallen zonder dat hij zijn eetgewoontes heeft aangepast. Toen hij zijn verhaal deed aan VICE, was zijn gemoedstoestand goed.

"Ik ben van mening dat dit soort transplantaties erg mainstream zullen worden,” vertelde hij. “Vroeger spraken we ook niet over marihuana en anno 2014 is dit ook de normaalste zaak van de wereld.”