De Vragen Die Ik Aan De La Soul Zou Stellen Als Ze Bij Mij Op De Koffie Zouden Komen

Dit artikel gaat over de vragen die ik aan mijn muzikale helden van De La Soul zou stellen, indien ik de kans zou krijgen om ze te interviewen. De antwoorden heb ik ook zelf verzonnen. Omslachtig, hoor ik hier en daar iemand opperen. Niks van! Net zoals de mentalist Gili kan ik mij verplaatsen in de gedachten van andere personen. Ik heb daar ooit een instructieboek over gekocht in de VTM-webwinkel. Bijgevolg leunen de onderstaande antwoorden dicht bij de waarheid. Echt waar.

VICE: Dag jongens. Hoe gaat het?
De La Soul: Goed (in koor).

Mooi zo! Jullie zijn al bezig sinds 1989. Dat is wel lang.
Ja, maar we voelen ons nog steeds niet versleten. Net zoals onze eerste nummers zijn wij tijdloos. (lachen)

Inderdaad, Me Myself and I is nog steeds kraakvers en een instant klassieker. Hadden jullie dit verwacht?
Absoluut niet! Als je iets maakt dan doe je dat in de eerste plaats voor jezelf. Uiteraard geeft het je ego een enorme boost wanneer andere mensen je bloed, zweet en tranen naar waarde weten te schatten. Maar een dikke nek hebben we er niet van gekregen. Dat kwam door onze voorliefde voor lekker voedsel.

Ik hou ook van lekker eten. Na het eerste album 3 Feet High and Rising werden jullie als negroïde Hippies afgeschilderd.
Onterecht. We waren gewoon anders dan de mainstream. We droegen geen gouden kettingen, reden niet rond in dure BMW’S. Daarom werden we door de rest van het wereldje raar bekeken. Eind jaren ‘80 draaide Hip Hop al rond geld, kleren en vrouwen. We wilde gewoon een tegengewicht vormen tegen deze gang van zaken.

De keuze voor een hoes met kleurige bloemen en een peace-teken is dan toch niet de beste?
Wij staan nog steeds achter het artwork van de hoes. Ze is vrolijk net als onze muziek.

Hadden jullie toen dezelfde haarstylist als de piepjonge Will Smith?
Nee, de onze is in het midden van de jaren ‘90 aan lager wal geraakt. (lachen)

De grootste hit Ring Ring Ring( Ha Ha Hey) op jullie tweede album gaat over stalkers.
Wanneer je bekend wordt, weet je niet goed wat je te wachten staat. Overal werden we aangeklampt door mensen die ons demo’s probeerden aan te smeren. Heel irritant. Maar hoe zou je zelf zijn als je jong en ambitieus bent?

In jullie clips valt nooit een schaars geklede vrouw te bespeuren.
We hebben nooit clichématig willen overkomen. Waarom moeten er per se naakte vrouwen in clips? Bij ons draait het om de muziek en niet om de verpakking. Het zou afbreuk doen aan de inhoud van onze nummers. De enige uitzondering is onze clip voor Baby Phat. In deze clip staat de “echte” vrouw centraal. De jonge vrouwen in deze clip zie je niet terug in een 50 Cent of een Snoop video.

Trouwens, wat hebben jullie rappers toch met dwergen?
Hoezo?

In de Busta Rhymes “Gimme me some mo” clip , op de hoes van Redman’s Malpractice cd en in jullie Oooh clip om maar een paar voorbeelden te geven.
Geen idee. Misschien omdat dwergen best grappig zijn. (lachen)

En met feesten?
Dat is toch logisch. Iedereen houdt van een goed feest van tijd tot tijd. Het maakt ook deel uit van onze cultuur. De legendarische block party's eind jaren ’70, daar is alles mee begonnen. Deze feesten waren een perfecte manier om onze zorgen even te vergeten. Wanneer je met een positieve ingesteldheid naar de wereld kijkt valt alles nog mee.

Oké, dat zal ik onthouden. Dankuwel voor dit mentale interview.
Graag gedaan.

De La Soul siert op 30 juni het podium van Couleur Café. Hopelijk heeft dit schizofrene gedoe bijgedragen tot de beslissing om een kaartje te kopen voor hun concert. Het is een must voor iedereen die echte Hip Hop een warm hart toedraagt en het beu is om naar de clips van mongolenboterhammenrappers op tv te kijken.