"Het is gewoon een kwestie van keihard werken en discipline!" werd me laatst op een feestje toegeschreeuwd, nadat ik had opgebiecht het toch wel pittig te vinden, dat schrijven. De succesvolle auteur in kwestie beweerde zichzelf te hebben genezen van het uitstelvirus dat ik met het komen van volwassenheid heb opgelopen. Verbijsterd luisterde ik naar hoe dat leven zonder uitstellen eruitzag. "Ik ga meteen aan de slag," zei ze. "Niet meer eerst opruimen, maar gewoon schijt hebben dat je huis een teringzooi is."
Advertentie
Ik ging na waarom het schrijven van mijn boek inmiddels al net zo lang duurt als het leven van een gezonde cavia. Ik dacht aan alle tijd die ik heb verspild aan het opzoeken van plaatjes van dieren die vastzitten in een heg of stoel, om deze erna te delen op Instagram en vervolgens elk kwartier te kijken hoeveel likes ik al heb. Ik dacht aan alle Kinder Bueno's, waarvoor ik de deur uitging en die ik thuis op een tergend langzame manier opat, terwijl ik profielfoto's van ex-collega's van zeven jaar geleden bekeek. Ik voelde me slecht over mezelf. Wat hebben al die Kinder Bueno's en likes me uiteindelijk opgeleverd?Zodoende ging ik proberen om niet uit te stellen, en in één ruk door te werken. Alleen merkte ik al gauw dat wat ik op papier zette niet veel spannender was dan een gemiddelde gebruiksaanwijzing van aspirine. En dus vroeg ik me af: wat nou als er een duidelijk verband bestaat tussen mijn fascinatie voor superoppervlakkige dingen en het bedenken van een verhaal? Wat als deze kant van het schrijfproces niet pure luiheid is, maar juist een cruciaal onderdeel ervan?Ik vroeg andere schrijvers naar hun ervaringen binnen het uitstellen; enerzijds zodat ik me minder waardeloos zou voelen, anderzijds om eventueel inspiratie op te doen.Ik kan nu originele dingen bedenken, maar het is eigenlijk heel simpel: mijn uitstelgedrag bestaat vooral uit facebooken, porno kijken en kettingroken. Soms ben ik in mijn hoofd dan al wel bezig met schrijven – tijdens het roken, niet tijdens de porno. Ik heb laatst een oude USB-stick teruggevonden met daarop allemaal oude MSN-, Skype- en andere chatgesprekken van vroeger. Deze week lees ik alle gesprekken terug met mijn ex-vriendje van toen ik veertien was. Een ideale bezigheid om mijn werk nog even uit te stellen, ook omdat het voor nieuwe inspiratie kan zorgen.Het is zo raar, maar zodra ik moet beginnen met schrijven, lijken andere taken opeens veel belangrijker! Het eerste karweitje dat uit het niks opduikt is beseffen dat ik een waardeloze schrijver ben. Zodra ik dat klusje heb geklaard steekt er meteen een nieuw taakje de kop op: me realiseren dat ik überhaupt helemaal niks kan, en niet alleen een talentloze schrijver ben, maar een nutteloze zak stront in het algemeen. Het laatste karweitje dat op mysterieuze wijze op mijn todo-lijst verschijnt is het invullen van een sollicitatieformulier op werkenbijmcdonalds.nl. Tegen die tijd resteert er nog ongeveer drie kwartier tot m'n deadline, en begin ik fronsend en jammerend op mijn toetsenbord te rammen. Ik hou van het schrijfvak!!!Ik wil altijd dat mijn huis schoon is voordat ik aan de slag ga. Als ik echt geen zin heb om te schrijven, maar wel moet (van wie precies is me onduidelijk), dan maak ik ook de meest onzinnige dingen schoon (zoals de binnenkant van mijn keukenkastjes of de binnenkant van de prullenbak, of andere dingen die me helemaal niet in de weg zitten als ik schrijf).Als een zin of een alinea tegenwerkt, dan eet ik. Eigenlijk eet ik best veel tijdens het schrijven, en van eten worden dingen vies, dus dan kan ik weer schoonmaken. Bovendien word ik van veel eten best ongelukkig, dus ik sport ook vrij veel. Vooral als de geen zin- periode lang duurt. Van sporten krijg ik weer honger, en zin om te douchen, wat allemaal weer betekent dat ik weer kan schoonmaken. Een grote vicieuze cirkel.
Pim Lammers (24), schrijver van kinderboek Het lammetje dat een varkentje was
Marten Mantel (37), schrijver van o.a. Invasie op het Eiland
Sytske van Koeveringe (28), debuteert in mei met Het is Maandag Vandaag
Advertentie
Jerry Hormone (35), schrijver van o.a. Het is maar bloed
Kluun (52), schrijver van o.a. Komt een vrouw bij de dokter
Tofik Dibi (37), schrijver van Djinn
Jannah Loontjes (42), schrijver van o.a. Roaring Nineties
Arnon Grunberg (46), schrijver van o.a. Blauwe Maandagen en tevens columnist van vrijwel ieder medium in Nederland
Succes.
Vr gr
Advertentie