De Raspberry Pi is voor veel mensen misschien nog een tamelijk onbekend fenomeen, maar in de slaapkamers en garages van heel wat (amateur-)technologen en creatieve nerds is de democratisering van de computer inmiddels warm ontvangen. Ooit geïntroduceerd als educatief product om de computervaardigheden van Britse kinderen op te krikken, is de singleboardcomputer uitgegroeid tot een zoiets als een technologische openbaring voor kunstenaars, ontwerpers en DIYers. De Raspberry Pi is in essentie een modificeerbare printplaat die dienst doet als een soort minuscule computer. Het ding is klein, licht, goedkoop en programmeerbaar, die je overal in kwijt kunt en waarmee je zo’n beetje alles kunt besturen. Prutsen en knoeien lijkt daarbij de regel, en experimentatie het hoogste doel.

De coolste experimenten met de Raspberrry Pi kom je misschien wel in de kunstsector tegen, waar de kunstvorm zelf als Geek Art bekend staat en de kunstenaar als Creative Technologist door het leven gaat. Ze gebruiken de Pi als motor om hun installaties en interactieve kunstwerken tot leven te brengen. Van lichtschilderijen tot geluidsverrekijkers en van Parkinson-simulaties tot een computergestuurde vloot van bootjes, hier zijn vijf innovatieve Pi-kunstwerken die de toekomst van Geek Art illustreren.

Voyage van Aether en Hemera is een kunstproject dat de nadruk legt op sociale interactie en betrokkenheid. Via een app krijgen deelnemers één van de 300 lichtgevende bootjes toegewezen, die ze door de haven van Bilbao in Spanje kunnen besturen. De beoogde reflectie: hoe kan men digitale media en technologie gebruiken om onze steden socialer maken? Volgens de kunstenaars kan dat door mensen samen, zoals toen ze kind waren, te laten spelen met bootjes. Hele hi-tech bootjes, in dit geval.

Dus je bent in Londen, of Parijs, en je bent de toerist aan het uithangen? Met je camera? En dan foto’s maken van de Eiffeltoren en de Big Ben zeker? Ondanks het feit dat precies diezelfde foto al duizenden keren is gemaakt, dag in dag uit, vanuit elk mogelijk gezichtspunt, door de miljoenen toeristen die precies hetzelfde idee hadden als jij. Het lijkt haast een beetje zonde om de tijd en moeite te verspillen om een dergelijk uitgekauwd shot te gaan orkestreren.

Dat moeten de makers van de Layer Cam ook gedacht hebben. Het project, gemaakt door de kunstenaar SaladeTomateOignon, googelt snel aan de hand van coördinaten de foto die de fotograaf wil maken zonder dat hij die werkelijk hoeft te maken. Het toestel is simpel en je kan het zelf maken via de gepubliceerde instructies. Je pakt een brooddoos of een ander bakje en je steekt de geprogrammeerde RPi erin. Een schermpje toevoegen en klaar. Zo kan iedereen eraan bijdragen om de wereld iets minder standaard en afgezaagd te maken.

Met Binaudios wilden kunstenaar en ‘creative technologist’ James Rutherford en Dominic Wilcox de geluiden van de stad in kaart brengen die je vervolgens kan horen via een gigantische 'audiokijker'. Het is een soort gigantische verrekijker voor geluid die, aangestuurd door een Pi, het panorama van de stad Newcastle (waar het ding staat) vermengt met voorgeprogrammeerde geluiden. Zo luister je naar het geluid van skaters in een park, een muzikant in een winkelstraat, of als je het apparaat richt op de Tyne Bridge, de speech van koning George de Vijfde bij de opening van de brug in 1928.

‘Hold your left hand in front of the hand on the screen. My hand is now your hand. Follow it. Do as I do, and step inside my world…’

Hedendaagse media en kunst hebben een uniek vermogen mensen op hun empathie aan te spreken. [Transports](http:// http://analoguetheatre.co.uk/portfolio/transports/) van Analogue is een interactieve installatie die de gebruiker probeert te laten inleven in de situatie van een fictieve jonge man, Andrew, die getuige is op een bruiloft. Andrew staat op het punt om een speech te geven als zijn hand onbedaarlijk begint te trillen. Als gebruiker leef je actief mee met dit ongemakkelijke, verontrustende moment doordat je je hand achter een scherm houdt waarop je Andrews hand ziet. Als Andrew een tremor krijgt, wordt de ervaring van onwillekeurige beweging zowel via het scherm voor je gezicht als via een handschoen (beide aangestuurd door de Pi) doorgegeven aan de gebruiker. Heel even is het alsof je zelf parkinson hebt. Niet leuk, misschien, maar wel erg leerzaam.

De LightScythe van The Megatronics Guy is misschien een van de minst conceptuele werken die we zijn tegengekomen. We zullen het filosofische debat opzij leggen en dit kunstwerk voor zichzelf laten spreken, want lichtschilderijen zijn gewoon gaaf. De LightScythe is een lange staaf met lampjes die zo geprogrammeerd kan worden dat er een tekst van licht ontstaat wanneer je ermee door de lucht zwaait. Zie het als het sterretje waarmee je als kind in de lucht tekende, maar dan hi-tech en een beetje meer nerdy.

----

Lees ook:

10 muziekinstrumenten van de toekomst