Het woord ‘crisis’ is al haar betekenis verloren, dus stop alsjeblieft het te gebruiken

Ik veracht het woord crisis. Elke keer als het woord opduikt in een nieuwsbericht of aflevering van Tegenlicht krijg ik zin om tegen het scherm van mijn MacBook dan wel televisie te spugen. Wat mij vooral irriteert is dat de betekenis van het woord volledig is uitgehold. De Van Dale omschrijft een crisis als een ‘gevaarlijke toestand’, maar in mijn woordenboekje staat naast crisis: ‘onzichtbaar, betekenisloos monster. Synoniemen: spook, fantoom’. Ergens in de zomer van 2007 barstte de kredietcrisis los. Om de aandacht van het plebs te behouden kreeg het beestje telkens een nieuwe naam. Kredietcrisis, bankencrisis, schuldencrisis, eurocrisis… Vijf jaar later weet ik nog steeds niet wat die termen precies betekenen, en dat terwijl ik 24 uur in het stinkende Occupy-kamp heb doorgebracht voor een reportage. (De kampeerders op het Beursplein wisten trouwens ook niks.) Het is als jongvolwassene onmogelijk om een huis te kopen zonder de hulp van pappie en mammie, en het is nog moeilijker om het daarna weer te verkopen. Het is ook verdomd lastig om een loonsverhoging bij je baas los te peuteren, of om als freelancer überhaupt een opdracht binnen te halen. Dat zal ik allemaal niet ontkennen, maar mensen moeten eens kappen met dit toe te schrijven aan De Crisis, een demonische kracht waar niemand grip op heeft. Neem niet dat vervloekte woord in de mond, maar benoem het werkelijke probleem. In plaats van te jammeren over hoe hard de crisis onze portemonnee raakt, moeten we ons eens afvragen waarom er überhaupt zo weinig centen in die portemonnee zaten. Handen omhoog: wie heeft er een spaarrekening? Mensen willen spullen die ze niet nodig hebben en geven geld uit dat ze niet hebben. Dat is altijd al zo geweest. Maar loop niet zo te mekkeren over De Crisis en dicht dat gat in je hand. Neem voor de lol wat verantwoordelijkheid. Grote nieuwsmedia grijpen ook elke kans om De Crisis in verband te brengen met een catastrofale achteruitgang, om zo het volk nog verder de stuipen op het lijf te jagen. Het is natuurlijk ook heerlijk om alle wereldproblemen te kunnen verklaren met: “We verkeren in een crisis.” Om aan te geven dat de wijze waarop ‘experts’ ongeremd en ongefundeerd mijmeren over De Crisis steeds lachwekkender (of treuriger) wordt, is hier een overzicht van de dingen die slechter, maar ook beter zijn geworden door De Crisis: PORSCHES, HARLEY-DAVIDSONS EN… PAARDEN
Onze mobiliteit lijdt flink onder de crisis. We hebben geen centen om onze auto’s te onderhouden, de wegen worden steeds slechter en we moeten onze bolides soms zelfs verpanden. Gluren naar een splinternieuwe bak kan niet meer, de AutoRAI is al een keer afgelast. Europeanen kopen door de crisis ook minder Harleys, en zelfs onze paarden gaan in de verkoop! Maar wacht, ik lees ook dat Ferrari, Porsche en zelfs het volkse Volkswagen geruisloos door de crisis heen cruisen. Verhip vrienden, wat is het nou? Hollen of stilstaan? DE NIEUWE KLEREN VAN DE KEIZER
Make-upgigant L'Oréal voelt de pijnlijke gevolgen van de crisis, terwijl modemerken Hèrmes en Zara nergens last van hebben. En geloof het of niet, maar de kleding die in de winkels ligt is juist mooier dankzij de crisis. Inkopers zouden harder hun best doen om klanten de winkels in te trekken. Oh, en volgens Angela Ahrendts van het Britse luxemerk Burberry willen mannen er tijdens de crisis steeds beter uitzien. Terwijl hun spaarrekening slinkt, groeit hun interesse in mode juist. De Burberry-bazin baseert dit op de groeiende verkoop van accessoires. Dat vind ik een correlatie van likmereet. DE VAKANTIEMAN, (NIET ZO) GEZELLIG HÈ?
Vakantie, nog zo’n luxeproduct dat lijdt onder de crisis. Niemand boekt meer een vakantie bij Club Med, en ook luchtvaartmaatschappij KLM maakt zich op voor de crisis. Hè, maar waarom lees ik dan ook dat de Nederlander juist niet minder op vakantie gaat door de crisis? Ondanks de crisis gaan we namelijk gewoon een weekendje weg, of een dagje naar de Efteling. Afgelopen kerstvakantie zijn er net zo veel mensen op vakantie gegaan als het jaar daarvoor. Ik snap hier werkelijk niets meer van! VAN KREDIETCRISIS NAAR KUISHEIDSGORDEL
Als ik de berichtgeving mag geloven, hebben we door de crisis nergens zin meer in. Ons huwelijk staat onder druk door de crisis, we nemen minder kinderen door de crisis en adopteren ook minder kids door de crisis. Dan zou je denken dat we vertier buiten de deur zoeken en in ons financiële doemdenken dan maar op een andere vrouw of man springen. Maar nee hoor, we gaan ook minder vaak vreemd tijdens de crisis en maken minder gebruik van escortbedrijven tijdens de crisis. Ons seksleven staat op een laag pitje, terwijl neuken juist een gratis tijdverdrijf is! Hoe dan?!?! LEEFBAAR UIT EEN KANTOORGEBOUW SPRINGEN
Ons hele gestel wordt gestenigd door de crisis. De Grieken worden er depressief van, hier in Nederland krijgen we allemaal een burn-out en in de hoofdstad maken we er maar compleet een einde aan. De crisis tast de werksfeer aan, maar gek genoeg melden alle depressieve, suïcidale werknemers zich minder vaak ziek in tijden van crisis. Sterker nog, de crisis tast onze leefbaarheid nauwelijks aan! HOE DE FUCK KUN JE DEZE FUCKING FUCKONDERZOEKEN MET ELKAAR RIJMEN?!?! DE NOBELPRIJS, EMANCIPATIE EN DEAN SAUNDERS
Ik kan nog uren doorgaan… De emancipatie van vrouwen staat stil door de crisis, maar het zijn juist de vrouwen die de wereld gaan verlossen van de crisis! Goede doelen zijn immuun voor de crisis, maar vorig jaar was er niet genoeg geld om de winnaars van de Nobelprijs naar behoren te belonen! Zanger Dean Saunders heeft minder boekingen door de crisis, terwijl Angela Groothuizen het razend druk heeft en zeven dagen per week aan het werk is. Crisis voor iedereen, crisis voor niemand! We delven allemaal het onderspit! Oh nee, het werd gewoon 2013!!! MOTHERFUCKER!!!

Als jullie het niet erg vinden kruip ik nu in bed, om in foetushouding een stevig potje te janken. Noem het een persoonlijk crisismomentje.