Jurken die bewegen, ademen en precies weten hoe jij je voelt

Twee jurken die bol staan van de robotica en gezichtsherkenningssoftware bewegen subtiel. Het is alsof ze ademen. Maar zodra jij ook maar een greintje emotie toont, verstijven ze compleet. Deze twee jurken van modeontwerper Ying Gao, met de poëtische namen Can’t en Won’t, zijn gemaakt van hightech organza, katoen en PVDF. Met het “levende systeem,” zoals de kunstenaar de technologie noemt, wil ze de esthetiek van geveinsde neutraliteit onderzoeken.

Gao ziet neutraliteit als iets nederigs, maar tegelijkertijd is ze van mening dat het “helemaal niet past bij de overdreven expressiviteit van de hedendaagse samenleving.” Naast dat de jurken het effect van onze emoties op onze omgeving onderzoeken, zegt ze dat ze ook “doen denken aan leven op microbiële schaal.” Ze wil dat mensen stilstaan bij de vele vormen waarin leven voorkomt en hoe ecosystemen door ons gedrag worden beïnvloed.

De ontwerpen van Gao gingen al vaker in op de relatie tussen kledingstuk en drager, en de interactie van kleding met de wereld in het algemeen. Ze gebruikt technologie om het beschermende, maar tegelijkertijd onzekere karakter van onze kleding te laten zien. Dit zie je bijvoorbeeld in (No)where (Now)here, een jurk die oplicht aan de hand van de gezichtsuitdrukking van het model. Een andere jurk van haar werkt met stemherkenning, waardoor de spelden op de jurk bewegen als degene die ernaar kijkt iets zegt.

Bekijk Gao’s website voor meer van haar interactieve kleding.