Amsterdam-Noord is weer wat onbetaalbare woonruimte voor jonge mensen rijker

Foto via de site van North Orleans. 

Hallo en welkom bij een nieuwe aflevering van 'driftig met je hoofd schudden om de Amsterdamse huizenmarkt'. Vorige week maakte ik me boos over een nieuw woonproject voor millennials dat ergens in een uithoek van Amsterdam verrijst. Deze week bleek echter dat er op de Amsterdamse huizenmarkt nog veel meer dingen gebeuren die het verdienen om wat nader onder de loep genomen worden, dus heb ik mijn loep opgeduikeld en 'm voor de gelegenheid extra opgepoetst. Want wat de FUCK?

Het zou kunnen dat je na vorige week dacht dat er geen vastgoedprojecten bestaan die diepere zuchten kunnen opwekken dan De Lofts 020, het millennialparadijs in Amsterdam-Oost. Maar dat is niet waar. Er is namelijk nog een ander woonconcept, North Orleans in Amsterdam-Noord.

Goede vraag. North Orleans is een appartementencomplex voor hippe jongeren, dat is geïnspireerd door de architectuur van New Orleans. Dat houdt in dat de huizen van buiten vaag doen denken aan die in de oude wijk van The Big Easy. Dit appartementencomplex staat alleen niet in een bruisende stad waar op iedere hoek van de straat een virtuoze jazz-trompetist staat te toeteren, maar op een nogal troosteloos industrieterrein in Amsterdam-Noord. Het complex bestaat uit 120 gemeubileerde appartementen van 30 vierkante meter, met een balkon en een gemeenschappelijke tuin. Oh, de appartementen hebben trouwens geen normaal bed, maar een opklapbaar bed.

Ja, absoluut. Blijkbaar is de voorraad malle ideeën over wat jonge mensen allemaal willen nog lang niet op. Ze hadden dit natuurlijk ook aan jongeren kunnen vragen, maar de bedenkers van North Orleans weten wat wij nodig hebben, zo blijkt uit de teksten op hun website, die – ongetwijfeld vanwege het internationale karakter van het project – in het Engels zijn geschreven.

Als je in North Orleans wil wonen moet je een young professional zijn die niet houdt van 'normaal', maar die wel graag een foodhal wil (want dat is waar millennials over dromen, een wereld vol foodhallen). Die conciërge is er natuurlijk om erop toe te zien dat er niemand stiekem een doodnormaal boterhammetje met pindakaas gaat zitten eten tijdens de lunch.

De 'Lush Garden' van North Orleans.

Nee! Dit hele concept is bedacht met maar één gedachte: hoe kunnen we zoveel mogelijk geld vragen voor een beperkt aantal vierkante meters. Een kale kamer kan je niet voor een behoorlijk bedrag verhuren, dus worden er allerlei onzinnige extra's zoals een bandenplakservice en een kunstleensysteem bedacht, alleen maar om de prijs op te drijven. Dat zou niet zo'n probleem zijn, als er niet zo'n enorm tekort aan normale, betaalbare huizen zou zijn. En laat dat nou precies de aanvankelijke bedoeling van dit project zijn geweest.

Toen de gemeente Amsterdam een bouwvergunning voor North Orleans afgaf, was er nog sprake van appartementen voor studenten. Het gebied waar het complex wordt gebouwd was bedoeld voor 'relatief goedkope woningbouw voor jongeren, studenten en starters', schreef Het Parool vorige week. Maar die afspraken bleken juridisch helemaal niet bindend, dus deed de vastgoedontwikkelaar het enige dat je kunt verwachten: een dikke middelvinger opsteken en toch belachelijk dure huizen met een foodhal bouwen. Dure appartementen met inpandige foodhal leveren nou eenmaal meer geld op dan goedkope appartementen waarvan de bewoners gewoon naar de buurtsuper om de hoek moeten.

De huur van de appartementen bedraagt tussen de 1050 en 1250 euro per maand. Voor 30 vierkante meter huis met een opklapbed.

Oh. Je betaalt ook nog 225 euro per maand aan servicekosten. Daarvoor wordt je beddengoed gewassen, je appartement gestofzuigd en je bed opgemaakt. In totaal betaal je dus tussen de 1275 en 1475 euro per maand huur voor een appartement waarin je volgens de huisregels van North Orleans geen huisdieren mag houden, niet mag roken en geen drugs mag gebruiken. Want naast je geld willen ze bij North Orleans ook graag bepalen hoe jij je leven leeft. Ze weten namelijk wat jonge mensen willen, zoals "a lush garden where residents can plug in and tune out," hoewel ik vrees dat dit gewoon marketingtaal is voor "een grasveldje."

Dat is de grote vraag. De mensen van North Orleans zeggen zich te richten op young urban professionals. De site is in het Engels, en ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen dat er Nederlanders bestaan die uit vrije wil akkoord gaan met een huur van bijna 1500 euro per maand voor een huis op een industrieterrein. Waarschijnlijk is het dus de bedoeling dat hier jonge expats komen wonen, maar ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat er mensen van buiten Nederland zijn die wél trek hebben om zo'n bedrag op tafel te leggen om in een veredelde hotelkamer te wonen, maar dat zal wel weer aan mijn beperkte voorstellingsvermogen liggen.

De gemeente Amsterdam doet via bouwvergunningen en bestemmingsplannen dus wel z'n best om ervoor te zorgen dat er enigszins betaalbare woningen worden gebouwd, waar jonge mensen in zouden kunnen wonen. Het is alleen jammer dat die poging verschrikkelijk mislukt, en dat vastgoedontwikkelaars niet te beroerd zijn om daar gruwelijk misbruik van te maken. Ondertussen is het wachten op normale huizen, zonder inpandige foodhal, en waarvoor je niet elke maand een orgaan hoeft te verkopen om de huur te kunnen betalen.