FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Jan van der Lugt over zijn liefde voor Âme, SoHaSo en kip karnemelk

Hij vertelt hoe hij van 't Gat in de Markt achter de decks bij Trouw belandde en dat zijn eerste release binnenkort uitkomt.

Een naam die momenteel de harten der houseliefhebbers sneller doet kloppen is Jan van der Lugt. Met zijn 23 jaar heeft hij alles in huis voor een nationale doorbraak: een energieke verschijning in de booth, een neus voor bijzondere platen, support van oa. Nuno dos Santos en Trouw en – zeker niet onbelangrijk in deze industrie – een badass kapsel. THUMP voelt hem aan de tand over zijn aankomende release, zijn grootste inspiratiebronnen en zijn roemruchte keukenactiviteiten.

Advertentie

THUMP: Je hebt een fro waarmee je Benny Rodrigues naar de kroon steekt. Wat is je geheim?

Jan van der Lugt: Vier jaar lang wachten en heel erg weinig kammen. Oké… en Andrélon Zomerblond, maar dat mag niemand weten, vooral Benny niet!

Je draait tegenwoordig regelmatig in Trouw. Wat is je band met deze club?

Vanaf de allereerste keer dat ik daar kwam, twee jaar geleden, had ik het gevoel: hier móét ik draaien. Sinds ik in Amsterdam woon, ben ik er praktisch elk weekend naartoe gegaan, omdat de programmering de beste is van heel de stad. De combinatie van de atmosfeer, het publiek, de programmering, het geluid, de ruimte, dat zijn de dingen die het voor mij bijzonder maken.

Je komt uit Enschede. Je hebt niet echt een Trouw daar. Waar ging je heen op een zaterdagavond?

't Gat in de Markt. Dat zit onder de grond. Het is een soort van studentencafé. Je drinkt er en je gaat weer naar huis. Iedereen kent elkaar daar en het is zeven dagen per week open. Je komt er op de een of andere manier altijd naar buiten met een tientje op zak.

Ik neem aan dat daar niet veel deep house werd gedraaid. Hoe kwam je in aanraking met house en techno?

Ik was vroeger helemaal wild van de Ministry of Sound compilaties. Josh Wink, Mark Knight, Fedde le Grand… En Shermanology. Via Bas Amro kwam ik erachter dat er andere mensen waren in Enschede die van underground muziek hielden. Via hem kwam ik terecht bij deephouse en techno.

Advertentie

Heb je dan nog steeds iets met die Shermanology sound?

Ik vind één track wel echt vet nog steeds: Roman Flügel Geht's noch. Nog steeds tof. Da's vast wel vloeken in de kerk, haha.

Welke platen draai je momenteel helemaal grijs?

De nieuwe Âme, zowel de A als de B kant. Hij is relatief simpel, vergeleken met andere tracks. Ze zijn echt terug naar de basis gegaan. Al die vocals van de laatste tijd, daar was ik niet echt een voorstander van. Howling vond ik eerlijk gezegd niet zo tof. Nu hebben ze weer een EP met echte dansmuziek uitgebracht, die zich kan meten met klassiekers als Rej.

Daarnaast ben ik ook erg fan van Toto Chiavetta – Become One. Het is ingetogen en energiek tegelijk. En niet wat je dagelijks hoort in Amsterdam. Of je het nou wel of niet draait, je kun er niet omheen dat het een echte partystarter is.

Wie is je grootste inspiratiebron als het op draaien aankomt?

Dixon, sowieso. En dan met name een setje van hem uit 2008, een best of compilatie. Heel vet. Zoveel gevoel neerzetten, dat wil ik ook in mijn sets: een bepaalde ingetogenheid waar een energie onder zit, waarmee je ergens naartoe bouwt.

In de backstage gonst het dat je ontzettend goed kan koken. Stel, je nodigt Dixon uit voor een diner voor twee, wat ga je voor hem maken?

Ik weet niet of-ie vegetariër is of niet… Denk het niet eigenlijk. Dus haal ik een kippetje bij de poelier, wat ik marineer in karnemelk. Dat moet je maar eens proberen, het is echt heel lekker. Vervolgens pak ik een courget die ik halveer. Beetje hüttenkäse en Parmezaan en champignons erin; alles in de oven en couscous erbij. Succes gegarandeerd!

Amsterdammers staan in de rest van Nederland te boek als arrogant. Klopt dat?

Advertentie

Ja soms terecht, maar vaak ook misplaatst. Maar ik weet niet of het arrogantie is. Het is misschien meer een soort van trots.

Is het moeilijk om in de hoofdstad met je kop boven het maaiveld uit te steken?

Ja, in het begin wel. Maar het helpt wel als je hiernaartoe verhuist. Voordat ik hier woonde had ik een mixje gestuurd naar een Amsterdamse club en toen was het argument: we vinden je wel vet maar we gaan je nog niet boeken omdat je in Enschede woont. Dat snap ik aan de ene kant wel, maar ze hadden het ook wel wat subtieler kunnen brengen. Ik begrijp wel dat de opener op een avond veel mensen mee moet trekken. Maar als je iemand goed vind, zou zijn woonplaats niet moeten uitmaken.

Nu ongeveer vijftig procent van muziekluisterend Nederland dj is, wordt er toch snel van je verwacht dat je een release uitbrengt. Ben jij daar ook mee bezig?

Om heel eerlijk te zijn heb ik er nog niet veel haast mee. Maar mijn eerste EP is in ieder geval getekend voor begin/midden 2014, op SoHaSo (Something Happening Somewhere) van Nuno dos Santos.

Wat zijn je dromen voor de komende jaren?

Ik wil zoveel mogelijk reizen, Amsterdam uit. Ik zou het liefst in alle topclubs van de wereld draaien: Robert Jonson, D'Edge, Fabric. Ja… dat zou geweldig zijn.

Denk je dat je ooit nog 't Gat in de Markt zult headlinen?

Haha! Nee daar is niet eens ruimte voor, joh. Het is een openbare wc, omgebouwd naar een café. Nu ik er zo over praat, snap ik eigenlijk niet waarom ik er überhaupt naartoe ging.

Welke van jouw online setjes moeten mensen echt checken?

Mijn Parody podcast, die ik een jaar geleden heb opgenomen. Ik ben daar nog steeds heel trots op, omdat ik er echt iets bijzonders van heb kunnen maken. Een plaat van Mathew Jonson, die normaal op 131BPM hoort, op 110 BPM draaien. Dat werk.