Huid uit een laboratorium kan zorgen voor het eind van diertesten

Waarom we huid willen dat in een laboratorium ontwikkeld is? Omdat het bijvoorbeeld kan helpen om dierproeven te stoppen.

Na een groot aantal recente baanbrekende doorbraken in stamcelonderzoek hebben onderzoekers aan het Kings College Londen en de San Francisco Veteran Affairs Medical Center voor het eerst een stukje opperhuid laten groeien in een laboratorium. De onderzoekers is het gelukt om huid te laten groeien vanuit menselijke pluripotente stamcellen. Deze cellen kunnen veranderen in veel verschillende celtypes en zo kunnen allerlei essentiële lichaamsdelen van worden gemaakt zoals bloed, longen, levers, en hier dus de buitenste laag van onze huid.

Met al deze ontwikkelingen hebben we nu als resultaat een stukje echte mensenhuid dat gekweekt is in een petrischaaltje in plaats van op een lichaam. En dit kan perfect gebruikt worden om medicijnen en andere huidproducten zoals cosmetica te testen, zodat we dat niet meer op dieren hoeven te doen. In plaats van de nieuwste behandelingen te testen op dieren zouden onderzoekers en bedrijven hun producten kunnen testen op echte menselijke cellen, zonder dat er een mens aan te pas komt.

De onderzoekers hebben hun werk gepubliceerd in het blad Stem Cell Reports, waarin ze uitleggen dat het hoofddoel was om een stuk huid te maken dat hetzelfde reageert als de hoornlaag van de huid, de doorlatende laag van de huid die goede dingen (water, belangrijke organen) binnen houdt, en slechte dingen (bacteriën en giftige stofften bijvoorbeeld) buiten houdt. Over de telefoon vertelde Dr. Dusko Ilic van het Kings College London dat deze laag eigenlijk “het dak van een gebouw is” qua functie.

In hun onderzoek erkent het team dat er eerder “equivalenten van de menselijke huid” zijn gemaakt, “maar hun nut voor de aanpak van mechanismen die zorgen voor verschillende huidaandoeningen, of voor het ontwikkelen en het testen van geneesmiddelen, is beperkt door het feit dat eerder ontwikkelde huid equivalenten geen volledig ontwikkelde epidermale barrières vormen,” Ilic zegt dat zijn model “het dichtst bij een menselijke huid komt tot nu toe.”

Eerdere pogingen zorgden alleen voor kleine teststukjes, waar de methode die Ilic gebruikt ervoor zorgt dat je “oneindig veel genetisch identieke exemplaren” kunt maken, zegt hij in een rapport. “Onze methode kan worden gebruikt om veel grotere hoeveelheden van laboratorium gekweekte menselijke delen te laten groeien, en dat kan worden opgeschroefd voor het commercieel testen van medicijnen en cosmetica.”

Omdat ze veel grotere hoeveelheden van deze huidlaag kunnen maken, zou het een kosteneffectieve methode kunnen zijn om producten te testen. Dat is vooral interessant voor de cosmetica-industrie, aangezien het idee van testen op dieren voor de ontwikkeling van luxe lotions en parfums altijd minder verdedigbaar was dan testen op dieren voor medische ontwikkelingen. Het is zelfs zo, en dat geven de onderzoekers ook aan in hun rapport, dat de EU vrij recent het verkopen van cosmetica die getest is op dieren heeft verboden.

“Dus nu gebruiken we ingrediënten waarvan we weten dat ze veilig zijn, maar er is geen manier om nieuwe ingrediënten te testen,” zegt Ilic.

Cosmeticabedrijven zijn natuurlijk erg geïnteresseerd in een model dat hen in staat stelt om nieuwe ingrediënten te testen om er zeker van te zijn dat ze geschikt zijn voor mensen, en een oneindige toevoer van huid uit een laboratorium zou een perfect alternatief zijn. Bovendien het is natuurlijk ook heel fijn dat menselijke huid uit een laboratorium veel beter lijkt op ons lichaam dan dat van dieren.

En dan zijn er ook nog mogelijkheden om het te gebruiken om meer inzicht te krijgen voor behandelingen van huidziektes zoals ichthyosis of eczeem, aangezien wetenschappers ook stamcellen van mensen met deze aandoeningen kunnen nemen om stukjes huid te laten groeien om mee te testen.

Ilic zegt dat ze alleen kleine stukjes van deze huidlaag hebben geproduceerd tot nu toe, maar ze schatten dat ze in staat zijn om massaproductie te starten binnen een jaar als er vraag naar is. Het lijkt erop dat we ooit huidfabrieken zullen hebben naast onze bloedfabrieken.