Lijken, clownporno en Rotten.com: verhalen over jeugdige avonturen op internet

Tenzij je bij die helse Snapchatgeneratie hoort, die Pewdiepiefilmpjes kijkt en e-liquid drinkt terwijl je praat over of je pan-seksueel bent of zoiets, heb je vast weleens een ouderwets choquerend moment online gehad. We herinneren ons allemaal de eerste keer wel dat we stiekem naar een smerige website surften. Je moeder zit nietsvermoedend in de andere kamer terwijl jij een uurtje op de gigantische Dell-computer mag in de bijkeuken – en met zweterige handjes op die pop-up klikt met tieten erop. De tieten zijn bedekt met een soort glibberig wit spul. Wat is dat eigenlijk? Nou, jij staat op het punt om daarachter te komen!

Volgens kinderpsycholoog dr. Lindsay Ip kunnen dit soort pre-seksuele online activiteiten negatieve effecten hebben op tere kinderzieltjes. "Een vroegtijdige blootstelling aan pornografisch materiaal kan heel verontrustend zijn voor kinderen. Ik heb het in mijn praktijk vaak teruggezien. Sommige van de kinderen zijn heel bang voor de beelden, die heel erg kunnen blijven hangen in hun brein. Het verhoogt het risico om vroegtijdig seksueel actief te zijn, een slachtoffer te worden van seksueel misbruik, of zelf een verkrachter te worden."

En het zijn niet alleen de blootplaatjes die ons verneuken. Een ongelukkig bijproduct van de opkomst van het wereldwijde web was dat er een wetteloos niemandsland ontstond vol met misselijkmakende filmpjes van lijken en dode dieren. Sites als Rotten.com worden meestal bezocht door ziekelijke volwassenen en door tieners, die het brein hebben van een zieke volwassene. "Wanneer ze ouder zijn, beschikken ze over meer context en zijn ze weerbaarder," vertelt dr. Ip. "Hun prefrontale cortex is [als tiener] nog niet zo ontwikkeld, waardoor ze de neiging hebben om impulsiever en ongeremder te reageren. Ze zullen ook eerder naar dingen kijken omdat ze daar gewoon zin in hebben, zonder na te denken over wat het voor hen betekent." Dit was bij mij zeker het geval. Ik was in het begin doodsbang voor porno. Nadat ik met trillende vingertjes 'boobs.com' had ingetypt in de zoekbalk, belandde ik niet op een softcore site vol fraaie plaatjes van blote borsten, maar kreeg ik rij na rij van kloppende en geaderde pikken te zien die bij tengere blonde meisjes met rode ogen en uitgelopen eyeliner in hun mond werden gepropt. Ik wist niet zo goed wat ik daarmee aan moest. Ik had m'n moeder gevraagd om niet de kamer in te komen omdat ik een spelletje aan het spelen was waar "ik me heel goed op moest concentreren." Dat bezoekje was het begin van een avontuurlijke ontdekkingstocht langs sites als Sexcetera en Laid Bare. Toen ik eenmaal wat ouder werd, was porno niet schokkend meer, maar werd het een noodzakelijk kwaad.

Het was pas toen ik de site Ogrish (die van de ene of de andere dag veranderde in LiveLeak) begon te bezoeken, dat ik echt over de schreef ging. Ik kan me nog eindeloos veel onthoofdingen, dierenmoorden, martelingen, ophangingen, en andere morbide zooi herinneren, maar wat voor mij de druppel was – en me voor eens en altijd genas van gore-sites – was een filmpje van een kitten.

De camera was op de bodem van een vat vol met water geplaatst. Boven het water schitterde een wazige en blauwe hemel. Rechtsboven in beeld verscheen een mannenhand met een kitten erin, die de kitten langzaam in het water liet zakken. In eerste instantie keek het katje wat verward met grote ogen om zich heen in het vat. Daarna begon de pijnlijk zwakke doodsstrijd. Ik sloot de browser na iets van een minuut af – het is nog steeds het verschrikkelijkste dat ik ooit heb gezien. De zinloze wreedheid, en de misselijkmakende drang om die vast te leggen, maken me zelfs nu nog intens verdrietig en benauwd.

Hoe dan ook, hier zijn nog wat andere schrijnende verhalen over internetontmaagdingen.

In de goede oude tijd van het inbelinternet en toen ik in groep vijf zat, mocht ik na school altijd één uurtje online. Ik weet niet zeker of MSN toen al bestond, maar een paar vrienden en ik hadden wel al een emailadres. Ik had net het boek It van Stephen King gelezen op vakantie, waardoor mijn toch al behoorlijke fobie voor clowns nog verder werd aangewakkerd. Een vriendinnetje van me was ook doodsbang voor clowns, dus stuurden we elkaar na school altijd mailtjes met foto's van clowns die we online hadden gevonden, met stukjes enge dialogen en griezelige verhalen die we zelf bedachten erbij. Dat liep al snel uit de hand; we wilden de ander constant aftroeven en nóg enger zijn.

Toen ik op een middag op zoek was naar nieuw griezelmateriaal, kwam ik een foto tegen van een vrouw die een ondeugende clown met een scheve grijns op zijn clownsgezicht aan het pijpen was. Ik weet nog dat ik kippenvel kreeg, en me snel omdraaide om te zien of mijn moeder in de buurt was. Ik zocht de bron van de foto op, en eindigde op een vroege clownpornosite. De foto's laadden één voor één op het scherm; elke afbeelding bood weer een nieuwe diep verontrustende circusgangbang of rood geschminkte pik. Ik deelde deze vondst met mijn vriendinnetje. Op een gegeven moment onderschepte mijn moeders een paar van de mailtjes en kwam er een einde aan onze clownpornouitwisseling.

- Hannah

Ik was altijd zo bang dat de computer van mijn ouders een virus zou krijgen dat ik alle websites die niet de BBC waren maar helemaal vermeed. Toen ik studeerde had je geen internetverbinding thuis, alleen maar in computerlabs waar je in de rij moest staan om toegang te krijgen tot academische artikelen op JStore. Dus ik was al een jaar of 26 voordat ik voor het eerst iets op internet zag waar ik me echt ongemakkelijk bij voelde.

Ik was bij mijn vriend Jiro thuis, en hij liet me een filmpje zien van een Vietnamese politieagent die door een vrachtwagen was overreden en net boven zijn heupen doormidden was gesneden. Ik denk graag dat ik niet echt gevoelig ben voor vunzigheid, maar die video – dat verwarde, en toch op een vreemde manier kalme gezicht van die agent – die eruitziet alsof hij op de stoep is gestruikeld in plaats van op het punt staat om een gruwelijke dood te sterven – en de mensen die een beetje rondlopen zonder hem echt te helpen, raakte me echt. Het was de eerste keer dat ik het idee had dat het misschien beter zou zijn als mensen dat soort dingen niet deelden. Maar mijn vriend zag mijn reactie, en besloot me daarna ongeveer een maand lang elke dag linkjes te sturen naar gruwelijke dingen – dus nu ben ik er ongevoelig voor geworden. Wat misschien maar goed is ook.

- Bruno

Ik keek al naar naaktplaatjes toen ik een jaar of elf was. Voornamelijk foto's van vrouwenbillen, omdat we toen alleen een 56K modem hadden en het niet eens lukte om een Quicktimevideo te laden, dus scrolde ik gewoon keer op keer weer door een paar plaatjes van blote billen. Porno werd al snel normaal voor me – tot een zekere dag op school. We hadden zelfstudie-uur, wat eigenlijk gewoon betekende dat we een uur lang zonder supervisie in de schoolbibliotheek zaten. Daar stond ook een computer.

Ik en mijn vriend Max besloten een beetje op de computer te rommelen omdat we veertienjarige jongens met toegang tot een computer waren, en computeren leuker was dan een of ander Lijsterboek lezen. Daar zat ik dan, klaar om een beetje tijd te verspillen aan een potje Patience of zoiets. Max had andere ideeën. Max wist een leuke website waar ik zeker even een kijkje moest nemen. Als een enigszins makke tiener die nogal eens over zich heen liet lopen, liet ik Max aan het roer van de computer. Hij dirigeerde ons naar Rotten.com, maar ik had alles daar al gezien en was niet zo geschokt als hij hoopte dat ik zou zijn. Dus ging hij naar een andere site. We eindigden op een website die volgens mij Camel Style heette. Camel Style was, als ik het me goed herinner, het prototype voor die Lolporntumblr waar we nu allemaal smakelijk om lachen.

Het filmpje dat we keken was van een stelletje dat aan het neuken was op een tafel. Op zich niet erg schokkend, maar dan breekt de tafel in tweeën. Zo, hup, doormidden. En die twee zongebruinde en gespierde mensen liggen daar op de grond, verward en verrast en niet zeker wetend wat ze nu moeten doen. De vrouw zag eruit alsof ze pijn had. Maar de man pakte gewoon zijn lul vast, en schoof die keihard – en dan bedoel ik ook keihard – weer in haar, en ging gewoon weer door met waar hij mee bezig was.

Ik weet nog dat ik daar op dat moment van schrok, omdat dit het moment was waarop ik me realiseerde dat er geen grenzen zitten aan de mannelijke seksualiteit, dat de mannelijke seksualiteit een verschrikkelijk machtig en bezitterig ding is, dat de penis alles overheerst. Ik forceerde een neplach om Max te vriend te houden.

- Josh

Luister, vieze filmpjes kijken op internet was het gewoon niet waard. Niet omdat ik iets beters te doen had – ik woonde in een saaie buitenwijk en had geen baantje en veel vrije tijd – maar het inbelinternet in Harare in Zimbabwe was zo slecht dat ik nooit iets deed dat meer bandbreedte vereiste dan een paar MSN-gesprekken.

Ik moest mijn seksuele geweld en smerige gruwelijkheden gewoon op tv zien. Soms, tijdens slaappartijtjes, toen ik nog op de basisschool zat in Zwitserland, keken mijn vriendinnen en ik stiekem naar de porno die diep in de nacht werd uitgezonden. Na een uur of elf begonnen de meeste tv-zenders advertenties voor sekslijnen en pornofilms uit te zenden. De tv in de slaapkamer van mijn moeder was verbonden met die in de woonkamer, dus zag je boven altijd wat iemand beneden aan het kijken was en andersom. Als mijn moeder ook tv aan het kijken was, en zag wat wij hadden aangezet, dan waren we zwaar de lul geweest.

Ik weet nog dat ik een keertje langs een helder belichte close-up van een stel schaamlippen zapte net op het moment dat een gast zijn lul in haar stak en haar nek dichtkneep. Ze zagen er allebei uit alsof ze onder de zonnebank woonden, en zij was een soort van hysterisch aan het gillen. Mijn vriendinnen en ik waren ongeveer negen jaar oud, dus we wisten niet of dat betekende of ze het leuk had of niet. We vonden het niks, dus zapten we door naar zo'n jarenzeventigachtige klassieker met soft-focus en veel schaamhaar, maar na een tijdje begon dat ook te vervelen. De basis was al vroeg gelegd voor mijn algemene desinteresse in porno.

- Tshepo