Deze Britse boer heeft zijn Nazi-koeien moeten slachten omdat ze agressief zijn

In 2009 importeerde Derek Gow 13 statige Heckrunderen uit België voor zijn boerderij in zuidwestelijk Engeland. Helaas voor Gow worden de zeldzame runderen, die het resultaat zijn van een genetisch fokprogramma van de Nazi's, een probleem voor de boer en zijn werknemers. Ondertussen heeft Gow zeven van zijn runderen moeten laten slachten vanwege hun onophoudelijke agressie.

"We kunnen gewoon niet leven met dieren die zich gedragen als vechtstieren," vertelde de gefrustreerde boer ​de BBC. Hij heeft zijn kudde op twee stieren en vier koeien na laten slachten, maar wel "lekkere worst" gemaakt van de agressieve Heckrunderen.

De naam van de zeldzame rundersoort komt van de gebroeders Heinz en Lutz Heck, die in de jaren twintig en dertig de uitgestorven runderen met selectief fokken weer tot leven probeerden te wekken.

De twee zoölogen werden hierbij gesteund door een agricultureel-technisch en ethisch ondoordacht idee van ​de Nazi's en in het bijzonder Hermann Göring. De Luftwaffe-baas werd enthousiast van zijn krankzinnige hoop dat genetisch puurdere dieren, die 400 jaar eerder in de Duitse bossen graasden, weer tot leven gewekt zouden worden. Hij zou volgens sommigen zelfs orders hebben gegeven om de overgebleven Heckrunderen te laten afschieten, om ze uit handen te houden van het oprukkende Russische leger.

Dit lukte hem helaas niet helemaal, wat uiteindelijk resulteerde in de angst die de dieren de afgelopen jaren op het Devonse platteland zaaiden. "De dieren die we moesten slachten wilden ons bij elke gelegenheid aanvallen. Ze probeerden iedereen te doden. Ik heb met allerlei dieren gewerkt, van bizons tot herten, maar dit was iets dat ik nog nooit ben tegengekomen," vertelde de boer.

Derek Gow staat in de buurt bekend als een echte dierenliefhebber. Volgens zijn buren is hij niet alleen iemand die van zeldzame dieren houdt, maar ook zeer begaan is met ze beschermen. Zijn toewijding aan de bescherming van de grote woelmuis is legendarisch in Devon, en hij speelde een sleutelrol bij de herintroductie van de Europese bever.

De zogenaamde oeros die de Nazi's wilden kweken, was een mooi rund met een schouderhoogte van 1.80 m, die rondzwierf in de Duitse bossen.

De gebroeders Heck, die in die tijd de dierentuinen van München en Berlijn leidden, fokten van tamme oerossen uiteindelijk een iets kleiner dier – het Heckrund. De dieren werden in propaganda als krachtsymbool gebruikt door de Nazipartij, en waarschijnlijk ook om Duitse dierentuinen de weg te wijzen om meer inheemse dieren te houden.

"Heckrunderen waren het resultaat van dieren terug willen fokken. Verschillende overgebleven oude rassen zoals Spaanse vechtstieren, Friezen en Simmentalers werden gebruikt," vertelde Gow de BBC. Hun agressieve gedrag is waarschijnlijk het gevolg van de kruising van deze rassen.

Na de Tweede Wereldoorlog waren er nog 39 Heckrunderen over. Vandaag de dag zijn er echter over de hele wereld zo'n 2,000, omdat de gespierde ossen ook voordelen bieden: "Elk dier produceert jaarlijks zijn eigen gewicht aan mest – een fantastische voedselbron voor insecten en ook een goede voedingsstof voor mijn grond," zegt Gow.

Nadat Gow zijn kudde uitgedund had, gedroeg de kleinere groep dieren zich voorbeeldig. Zelfs tegenover bezoekers van de boerderij gedroegen de dieren zich opvallen rustig.

Het klinkt misschien academisch gezien interessant om uitgestorven dieren door middel van klonen, genetische manipulatie of terugfokken terug te brengen, maar wat we van dit verhaal kunnen leren is dat het ook risico's met zich meebrengt – voor zowel mensen als het milieu.

Het gemeenschappelijke ​Tauros-project, aan welke universiteiten, de organisatie Rewildering Europe en verschillende stichtingen meedoen, probeert om het DNA van de oeros weer tot leven te brengen door verwante rassen met elkaar te laten fokken. Hopelijk zijn ze zich wel bewust van de ideeën en idealen van hun voorgangers.

Tegen 2020 moet er in het zuiden van Nederland een kudde grazende oerbeesten staan – mits ze elkaar tegen die niet allemaal gedood hebben. Voor Gow is het in ieder geval geen probleem meer om de enige te zijn die Heckrunderen houdt in Engeland. "Ik heb geen spijt. Hun verhaal is fascineren, en het is ook weer rustig op de boerderij."