Zelfs 's werelds beste jetpack is kut

Van alle techofuturistische dingen waarvan mensen het stom vinden dat we ze nog niet hebben zijn jetpacks toch wel de belangrijkste, samen met hoverboards en vliegende auto’s. Het enige ding is alleen dat we jetpacks al hebben, maar dat ze heel erg saai zijn vergeleken met hoe lang we er al op zitten te wachten.

Toch het zijn nog steeds wel freaking jetpacks, en dus was de demo vlucht van deze jetpack een hit op het The Future is Here evenement van Smithsonian Magazine.

Kijk nou, dit is de meest geavanceerde jetpack op aarde. Het heeft het wereldrecord voor snelheid en staat op het punt om het wereldrecord voor de hoogste jetpackvlucht te vestigen. De jetpack kan maar ongeveer 30 seconden per keer vliegen. En ja, andere jetpacks vliegen misschien langer, maar die zien eruit als een vliegende auto en zijn ongeveer 3 keer zo groot als een mens.

Maar dat betekent niet dat deze handiger is. De demovlucht alleen kostte al ongeveer 25 duizend dollar, volgens CNN. De jetpack is moeilijk te besturen, en je kan je handen er aan branden als je niet oppast. Ik kon de hitte er zelfs nog van af voelen komen toen ik minuten na de vlucht met de bestuurder sprak. En hij maakt heel, heel veel herrie. Luid genoeg voor heel veel waarschuwingen om alsjeblieft oordopjes te dragen.

“Ja ik ga niet naar mijn werk heen en weer met dit ding,” zei de piloot (jetpackbediener?) na de vlucht. En is dat niet juist wat we allemaal willen? Of op z’n minst de old-school lopende mensen voorbij zoeven? Met deze jetpack kan dat natuurlijk, maar een halve minuut later sta je weer naast deze old-schoolers met twee enorme, lege, metalen gastanks en het bijkomende effect dat je niet meer door een deur past.

Maar ze bestaan. We hebben jetpacks. We kunnen zelfs binnen met ze vliegen. We moeten er zelfs misschien binnen mee vliegen – Smithsonian Magazine kreeg blijkbaar zelfs toestemming van de Federal Aviation Administration om buiten te vliegen, maar op het laatste moment gingen ze toch terug naar binnen omdat het “te hard waaide” – of misschien wel omdat de piloot niet wilde riskeren dat hij neer zou worden geschoten omdat hij te hoog vloog.

Het is niet de toekomst die we wilden, maar het is wel wat we hebben.