Deze arts gebruikte zijn eigen sperma voor het bezwangeren van 50 patiënten

Een vruchtbaarheidsarts bezwangerde acht van zijn patiënten, wat op zich niet gek klinkt, tot je erbij vertelt dat hij zijn eigen sperma daarvoor gebruikte. Dr. Donald Cline, ondertussen 77 jaar oud, heeft toegegeven dat hij met zijn eigen sperma ongeveer vijftig vrouwen insemineerde in zijn vruchtbaarheidskliniek in Indiana, volgens de documenten van de rechtbank.

Zijn excuus? Hij "vond dat hij de vrouwen hielp omdat ze graag een baby wilden," biechtte hij op in een beëdigde verklaring.

Cline betuigde deze maandag geen schuld aan twee veroordelingen voor obstructie van de rechtsgang vanwege het opzettelijk misleiden van twee detectives, laat zijn advocaat weten in een statement aan NBC News. In 2014 begonnen autoriteiten met een onderzoek naar zijn medische geschiedenis, toen een vrouw van in de dertig een verwant van haar tegenkwam op het web. Na een DNA-test via 23andMe bleek de vrouw ook verwant te zijn aan acht andere mensen in het systeem van het bedrijf. Haar ontdekking werd bevestigd door FOX59 met een afzonderlijke DNA test die ook uitwees dat de moeders van de acht kinderen allemaal bij de Cline kliniek hebben gezeten in je jaren 70 en 80.

Een aantal van de broers en zussen confronteerden Cline met zijn vruchtbaarheidsmethoden. Hen werd verteld dat de spermamonsters maximaal maar voor drie succesvolle zwangerschappen gebruikt zouden worden. De meeste landen hebben wettelijke regels voor het aantal keer dat sperma van een bepaalde donor gebruikt mag worden voor donatie. De wetten leken echter inconsistent en moeilijk om af te dwingen. De Amerikaanse Gemeenschap voor Reproductieve Geneeskunde raadt aan dat er in een populatie van 800.000 mensen er per spermadonor niet meer dan 25 vrouwen bevrucht mogen worden.

Maar in 2015 werd ontdekt dat er in twintig jaar 47 kinderen waren verwekt met dezelfde vader uit Indiana. De regelgeving in de Verenigde Staten was niet in staat geweest om het aantal nakomelingen van deze bepaalde spermadonor te reguleren.

Cline vertelde hen ook dat arts-assistenten van de geneeskunde- en tandheelkundeopleiding spermamonsters doneerden, ook al blijven arts-assistenten maar drie jaar werkzaam bij een ziekenhuis. Toen ze vroegen naar de rapporten van hun moeders, zei hij dat alle informatie over hun behandeling door de papierversnipperaar is gegaan. Volgens een wet in Indiana moeten medische dossiers voor zeven jaar bewaard worden na het laatste bezoek van de patiënt, zei Cline toen. Toen die tijd was verstreken kon hij ze weggooien.

Nadat hij vorig jaar klachten kreeg van de Procureur-generaal, schrijft Cline: "Ik kan met oprechte deelname zeggen dat ik nooit mijn eigen sperma heb gebruikt voor de inseminatie." Het was tot dit jaar, toen Cline een van zijn kinderen ontmoette, dat hij toegaf zijn eigen sperma te hebben gebruikt bij het bezwangeren van enkele van zijn patiënten. Vaderschapstesten hebben later vastgesteld dat hij inderdaad twee kinderen via kunstmatige inseminatie heeft verwekt, al blijft er een uitslag onbekend en zijn vijf kinderen nooit getest.

"Als hij had geweten dat DNA-testen het huidige niveau zouden bereiken en de waarheid aan het licht zou komen, had hij dit nooit gedaan," stelt de beëdigde verklaring.

Verassend genoeg is het nog de vraag of Cline met zijn daden destijds ook echt nationale of medische wettelijke richtlijnen heeft geschonden, volgens ABC News. Zijn zaak is vergelijkbaar met die van Dr. Cecil B. Jacobson, een vruchtbaarheidsarts die tussen 1976 en 1998 wel 75 kinderen bij zijn patiënten heeft verwekt. Jacobson werd door een federale jury schuldig bevonden van 52 fraude- en meineedzaken en kreeg vijf jaar cel. Hoewel Jacobson werd veroordeeld door de federale jury, benadrukten leden van de medische gemeenschap dat het gebruik van eigen sperma voor een vruchtbaarheidsarts niet illegaal is, ook al is het misschien onethisch te noemen.

Tegen Cline zijn geen verdere aanklachten ingediend en hij heeft de opdracht gekregen om 17 oktober weer voor de rechtbank te verschijnen. Het is onduidelijk of een van zijn kinderen het plan heeft om juridische stappen te nemen voor een mogelijke schadevergoeding. In een interview met FOX59 gaven de broers en zussen aan dat ze het vooral erg vonden om niet op de hoogte te zijn van de medische geschiedenis in hun familie. Ook vonden ze het bezwaarlijk om niet te weten wie hun naaste familie is.

"Ik denk dat het niet eerlijk is dat mijn kinderen straks bij iedereen die ze willen daten eerst met DNA-test moeten checken of het geen familie van ze is!"