Hoe tachtig ton aan dinosaurus eruit ziet als het loopt

Ik kan me nog de oude boeken over dinosauriërs herinneren die ik vroeger in de bibliotheek las, waarin stond dat de sauropoden - die beesten met de lange nekken, zoals de brontosaurus - waarschijnlijk een beetje rondhingen in moerassen omdat zo iets gigantisch nooit normaal zou kunnen rondlopen.

Maar de paleontologie heeft niet stilgestaan, en toen ik in maart vorig jaar sprak met Mark Norell, voorzitter van de afdeling paleontologie van het American Museum of Natural History vertelde hij me dat hij betwijfelde dat de sauropoden ooit het water in gingen. Ze waren te druk met eten om zich bezig te houden met watersport.

Toch blijft de vraag naar het voortbewegen van dino's interessant, vooral door de gigantische omvang van het hele gebeuren - en het feit dat we het natuurlijk nooit echt gaan meemaken. Hoe laat je iets dat bijna honderd miljoen jaar dood is weer lopen?

Het antwoord ligt eigenlijk voor de hand: Lasers natuurlijk.

Een team van de University of Manchester reisde af naar Argentinië om een veertig meter lang skelet van de Argentinosaurus huinculensis met een laser in te scannen. Daarna gebruikten ze volgens dr. Lee Margetts, die aan het project heeft meewerkte, "het equivalent van 30,000 PC's om de Argentinosaurus zijn eerste stapjes in meer dan 94 miljoen jaar" te laten maken.

De onderzoekers genereerden uit deze data een aantal plausibele beweegpatronen, die ze met behulp van software konden testen op allerlei waarden, zoals de druk die op gewrichten komt te staan, de energie die de bewegingen kosten en snelheid en versnelling. Hierna maakten ze een model van het bewegingspatroon van de 80 ton wegende gigant, waarbij het met een snelheid van 10 kilometer per uur voorstapt, zachtjes hobbelend met behoedzame kleine pasjes. Ik zou er uren naar kunnen kijken.

Het onderzoek, dat gister in PLOS ONE werd gepubliceerd, levert de eerste virtuele bewegingssimulatie van de dinosaurus. De onderzoekers concluderen dat de Argentinosaurus qua belasting al aardig aan het maximum zat - een dier dat nóg groter zou zijn zou een geheel andere lichaamsvorm moeten hebben om niet onder de druk van de zwaartekracht in te storten.

De universiteit van Manchester is van plan om de technologie op nog meer populaire dino's, zoals de tyrannosaurus rex en de triceratops, te gaan toepassen. Ik kan haast niet wachten.