Advertentie
Advertentie
Jane Ward: Toen ik nog in de twintig was ging ik nog wel eens met mannen uit, en een van die mannen vertelde me een keertje over de "elephant walk," een berucht ritueel bij Amerikaanse studentenverenigingen. Het komt er in het kort op neer dat mannen in een kringetje rondlopen, en de penis van de man achter zich vasthouden, en hun duim in de kont van de man voor zich steken. Dit was een totaal heteroseksuele man, en een echte macho, die ik al jaren kende, en ik dacht alleen maar: Hoe heb je dat voor jezelf goedgepraat toen je daaraan meedeed? Dus ik raakte al vijftien of twintig jaar geleden geïnteresseerd in deze kwestie, en toen begon ik om me heen steeds meer bewijs te zien dat heteromannen regelmatig intiem fysiek contact met elkaar hebben, en dat niet per se zien als seksueel.Ik kan me voorstellen dat veel mensen zeggen: "Die mannen durven gewoon niet uit de kast te komen."
Absoluut. Ik denk dat seksuele praktijken nog steeds zo nauwlettend in de gaten worden gehouden en moreel beladen zijn, dat veel mensen – inclusief LGBT's – zich het meest op hun gemak voelen bij seks als het in een duidelijk afgebakend hokje past en relatief voorspelbaar is. Ik denk dat mensen daarom graag geloven dat er drie seksuele geaardheden zijn: hetero, homo en bi, en dat het idee dat we geboren worden met een vastliggende geaardheid steeds populairder wordt. Elke seksuele activiteit die ingewikkelder is dan dat, of die niet in een van die hokjes past wordt gezien als een bedreiging.
Advertentie
Historicus George Chauncey heeft daar een geweldig boek over geschreven dat Gay New York heet. Ik kan me nog een interview met een homoman herinneren dat daarin staat, waarin hij zegt: "Het was echt jammer toen de homorechtenbeweging mensen begon te pushen om uit de kast te komen, omdat dat betekende dat heteromannen veel minder bereid waren om seks met ons te hebben." Opeens had het allerlei consequenties voor je identiteit als je seks had met een andere man.
Advertentie