Hoe kun je reizen zonder een lul te zijn?

Daar zit je dan, in het huis van je ouders waar je nog steeds woont, en waar je hun eten opeet en kennismaakt met de krochten van Netflix nu je een baan hebt van drie maanden. Je telt je centen, neemt lunch vanuit huis mee naar je werk, en je drinkt alleen als het happy hour is. En dan, na lang wachten en sparen, heb je eindelijk genoeg geld bij elkaar om naar een derdewereldland af te reizen, waar je 64 foto's per dag kunt uploaden van zonovergoten landschappen, fruitige cocktails en jezelf in verfpoeder.

Je gaat 'reizen'. Wat is het verschil tussen reizen en een lange vakantie hebben? Niets. Reizen is typisch zo'n woord dat iets intellectueler laat klinken dan het is. 'Reizen' heeft een avontuurlijke allure, terwijl het in feite inhoudt dat je met Australiërs naar bed gaat, in een linnen broek gaat rondlopen en voedselvergiftiging oploopt. In principe is er geen enkele manier waarop je kunt reizen zonder een lul te lijken, maar er zijn manieren waarop je kunt reizen zonder een lul te zijn. Uiteraard varieert de gedragscode: wat acceptabel is verschilt nou eenmaal – afhankelijk van of je drie maanden lang fullmoonparty's afgaat in Thailand, of alleen door Centraal-Europa gaat interrailen. Zie dit als een algemene gids, om niet een al te erge lul te zijn, tijdens het reizen! WEES GEEN GIERIGE ZAK

Tenzij jouw definitie van 'reizen' een roadtrip in een huurauto langs de westkust van Amerika inhoudt, is de kans groot dat de landen waar je een bezoekje aan brengt armer zijn dan waar je momenteel zelf leeft. Betekent dit dat je tijdens happy hour, terwijl je 2 voor de prijs van 1 cocktails aan het leeg slobberen bent, moet wegkijken om even op te merken dat het je opvalt dat "alle bruine mensen, ondanks dat ze arm zijn, er toch zo gelukkig uitzien?" Nee. Betekent dit dat je wanneer je weer terug bent een ludieke actie moet verzinnen om geld op te halen, om daarmee een school te bouwen in een of ander vervallen dorpje waar je geweest bent? Nee.

Wat het wel betekent, is dat je je bewust moet zijn van het feit dat je niet moet klagen als je een keer ietsje meer moet betalen dan in dat land normaal is. Dat je voor een ritje naar het vliegveld in plaats van 3 euro 5 euro moet betalen, is niet per se gelijk een enorme ramp, aangezien een uber je normaal gesproken 60 euro kost. Hoe 'blut' je ook bent, je bent waarschijnlijk niet zo blut als de mensen van wie je groenten, een buskaartje of cocaïne koopt, dus wees je een klein beetje bewust van je witte privileges als je bij de taxichauffeur je hand ophoudt voor je wisselgeld.

PROBEER MENSEN NIET OVER TE HALEN HET MET JE EENS TE ZIJN

Een mythe over reizen is dat iedereen die je ontmoet een liberale, veganistische hippie is die binnenkort een duurzame boerderij wil openen in Chili. Dit is niet waar. Je gaat een hoop mensen ontmoeten op reis die niet zo 'progressief' zijn als je had gedacht dat ze zouden zijn. Je zult westerlingen ontmoeten die de wereld vooral lijken rond te reizen om alles en iedereen belachelijk te maken – alsof het dragen van een haaientand om je nek en een gekleurde Wayfarer op je blanke neus het absolute toppunt van beschaving is sinds het bestaan van de mensheid. Ook zal je mensen ontmoeten die door derdewereldlanden reizen, die het over het algemeen niet zoveel op hebben met dingen als sociale rechtvaardigheid of culturele tolerantie.

Dus, wat kun je doen als je je realiseert dat je een kamer deelt met twee gasten uit Texas die denken dat de Black Lives Matter-beweging een terroristische organisatie is? Of als je per ongeluk opeens aan tafel zit met een man die zich oprecht inzet voor de rechten van mannen?

Je hebt twee opties: discussiëren of negeren. Kies altijd voor negeren. Ik kan je verzekeren dat je niemands mening over het Israël-Palestinaconflict gaat veranderen op het strand in Bali met enorme hoeveelheden alcohol, dus probeer het dan ook gewoon niet. Hier heb je een magische spreuk die je kunt inzetten als mongolen met een ongepaste mening komen die niet stroken met de kern van jouw zijn: "Oh wauw, is dat een tatoeage? Vertel er eens iets over?"

VIER LEKKER HET LEVEN, JOH

Als je net als ik bent opgegroeid in Groot-Brittannië, en in je jeugd met mannen sliep die de huidskleur van printpapier hadden, evenals een ferme bierbuik, dan zal je een cultuurshock beleven. Ken je die mannen met een gebronsde huid en een strak lichaam die je in reclames ziet? Ze bestaan echt, ze lopen daar rond, en zijn er klaar voor om hun vriendinnetje te bedriegen.

Ja, dit is de tijd om ervoor te gaan, zelfs als het betekent dat je je standaard en principes moet verloochenen. Draagt hij geen schoenen? Nou en! Ze heeft een tweejarige training gehad bij het Israëlisch leger en kan geblinddoekt een AK-47 in elkaar zetten? Geil! Jullie landen zijn aartsvijanden? Niks is heerlijker dan een dampend potje haatneuken!

Het enige nadeel aan deze baldadige losbandigheid is dat je te maken krijgt met enige schaamte, als je eenmaal thuis weer omgeven bent met je normale vrienden die geen teenringen dragen. Iets wat een goed idee leek bij een poolparty in Argentinië kan achteraf misselijkmakend zijn. Maar luister, het menselijk brein is prima in staat om dingen te ordenen. Ik weet dat dit niet het advies is wat een psychiater je zal geven, maar stop die herinnering ergens in je achterhoofd in een gesloten hokje en gooi de sleutel weg.

En het belangrijkste: Negeer altijd, altijd, hun vriendschapsverzoek.

NEEM GEEN TATTOO

Je lichaam is een prachtig ding, dat er niet beter uit gaat zien door een met inkt getekende dromenvanger erop, of de letters van je naam, verkeerd gespeld in het Kantonees.

DRAAG GEEN HAREMBROEKEN

Er goed uitzien terwijl je reist is moeilijk. Al je kleding zit onophoudelijk in je klamme backpack verfrommeld, en zit onder de zweetplekken en zonnebrandcrème. Toegang tot een warme douche is zeldzaam. Je stinkt. Maar toch, er is een dunne lijn tussen er een beetje slordig uitzien of die jongen uit het hostel te zijn die al drie maanden lang dezelfde rode, groene en gele harembroek draagt. Het is een triest gegeven dat reizen je soms zal veranderen, ondanks het feit dat je heel erg je best doet om een cynisch en onvriendelijk mens te blijven. Ergens aan het eind van mijn tweede maand reizen door Centraal-Amerika, liet ik een meid uit Tel Aviv een veer in mijn haar vlechten. Nog steeds schrik ik wel eens wakker als ik hierover droom. Ik denk dat je hier niets tegen kunt doen.

Er zijn echter wel grenzen. Je bent in Zuid-Amerika, niet op het Parklife festival. Dit betekent geen bindi's, hoofdbanden van veren, lichaamskettingen, 'sierlijke vintage borduursels', diepe v-halshemden, schoenen zonder sokken, of te korte broekjes waarin je de onderkant van je bil kunt zien trillen als je loopt.

EET WÉL BIJ KRAAMPJES OP STRAAT

Dit is niet het gebruikelijke advies. Ik weet dat de meeste mensen zullen zeggen dat als je geen zin hebt om elke vijftien minuten een enorme stroom diarree in de wc-pot te deponeren, je alleen dingen van supermarkten of dure, schone restaurants moet eten. Maar luister: streetfood is supergoedkoop en wordt bijna altijd gemaakt door een lief omaatje of opaatje, met behulp van een recept waar al generaties binnen de familie van hebben gegeten.

Kijk, je gaat sowieso wel een keertje diarree krijgen, wat je ook doet. Vers, lokaal eten dat recht onder je neus wordt bereid zal altijd beter smaken dan een burger die je twee tientjes kost, in een felverlichte sportbar die is opgericht door een of andere oudere Australische gast met een paardenstaart.

DOE EEN MIDDAGDUTJE

Als je in een hostel logeert, is de kans groot dat je op een kleine kamer ligt met negen andere mensen die scheten laten in hun slaap en zich aftrekken in hun kussens. Ook zal de gedeelde badkamer zo'n dertig procent van de tijd bezet worden door mensen die doucheseks proberen te hebben. En mensen zullen hun kleren hebben gewassen zonder ze goed te laten drogen, waardoor de hele kamer altijd naar natte hond ruikt. Kortom, je zal zo weinig mogelijk tijd willen doorbrengen in je stapelbed. Als je echt moe bent, zijn middagdutjes ideaal: de meeste mensen zijn er dan niet en tegen die tijd zullen de schoonmakers wel een raampje hebben opengezet en is de schetenlucht net wat minder penetrant.

ALS JE GELD OP IS

Luister, het waren niet je ouders die een enorme tas op hun rug hesen die vooral gevuld was met twintig verschillende soorten condooms met fruitsmaakje en op een vliegtuig stapten naar Zuid-Amerika. Het waren niet je ouders die al hun spaargeld hebben opgemaakt aan watersport en cocaïne. Dat was jij, en alleen jij. Dus zelfs als je het geluk hebt dat je je ouders mag opbellen om om vijfhonderd euro te vragen, doe het dan niet.

Het is verrassend makkelijk om een baantje te vinden als je op reis bent. Bareigenaren kunnen zien dat je wanhopig bent en zullen er geen probleem mee hebben om je zwart te betalen, aangezien dat voor hen net zo financieel voordelig is als voor jou. De meeste hostels zijn altijd wel op zoek naar personeel, en betalen je in gratis kost en inwoning.

Als je echt niet meer genoeg geld hebt om te overleven, dan is het tijd om naar huis te gaan.