FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

Hoe je met een cello over global warming kan vertellen

Deze guy liet de stijgende globale temperatuur een muziekstuk componeren.
via Ensia

Twee weken geleden produceerde een student van de universiteit van Minnesota een wonderlijke nieuwe kijk op het fenomeen van de opwarming van de aarde. In plaats van gepraat, grafieken of een dreigend filmpje gebruikte de cellist Daniel Crawford muziek om het verhaal van de klimaatverandering van de afgelopen eeuw te vertellen.

Hij schreef het nummer “A Song of Our Warming Planet” om aan te kaarten dat onze planeet in de afgelopen eeuw met ongeveer 0.8 °C is opgewarmd, wat best veel is als je bedenkt dat volgens het Potsdam Institute for Climate Impact Research voor elk graadje meer het zeeniveau ongeveer twee meter stijgt.

Advertentie

Het nummer klinkt een beetje alsof je een aap cello hebt leren spelen, totdat je bedenkt wat het betekent. Elke noot in het stuk staat namelijk symbool voor een jaar tussen 1880 en 2012, en de hoogte van de noten vertegenwoordigen de gemiddelde temperatuur van dat jaar. De lage noten staan voor koele jaren, de hoge voor warme. Terwijl je hem hoort spelen, en de dreigende muziek aanzwelt, kan je niet om de boodschap heen: het wordt steeds warmer man!

De maker van het filmpje kon het toch ook niet laten om een grafiekje mee te laten lopen, voor als je nog aan die cello spelende aap aan het denken was en daardoor de boodschap zou missen.

“Klimaatwetenschappers hebben een standaard setje tools om hun data naar buiten te brengen. Wij proberen hier een extra stuk gereedschap aan toe te voegen, een nieuwe manier om deze ideeën te communiceren naar mensen die misschien meer hebben met muziek dan met grafieken, getallen en atlassen”, zegt Crawford.

Het filmpje eindigt op een alarmerende toon. “Wetenschappers voorspellen dat de planeet tegen het eind van de eeuw met 1.8°C zal zijn opgewarmd. Deze extra warmte zou, vertaald naar noten op de cello, voor het menselijk gehoor niet eens meer waarneembaar zijn.”

Daar kunnen we het mee doen, de komende honderd jaar.