'The Legend of Zelda: Breath of the Wild' is een sciencefictiongame

Sinds The Legend of Zelda: Breath of the Wild onthuld is, vertel ik iedereen die ook maar een greintje interesse in de game heeft dat dit de eerste sciencefiction Zelda is.

Iedereen noemt me een idioot, maar omdat ik volhardend, vervelend of misschien een beetje overtuigend ben, geven ze uiteindelijk toe dat het spel inderdaad veel scifi-elementen bevat en misschien zelfs sciencefiction is.

Zelda-games zijn altijd al overduidelijk fantasy geweest, waarin Link vertrouwde op magische laarzen, tijd-manipulerende okarina's en feeën als persoonlijke assistenten.

In Breath of the Wild gaat dat anders. "In het verleden gebruikten we zwaarden en magie, maar deze keer introduceren we technologie," zei producent Eiji Aonuma bij de presentatie van zijn nieuwe spel op de E3-conferentie. Door die lens gezien, is wat we tot nu toe van het spel gezien hebben totaal sciencefiction, en je kan me nergens blijer mee maken.

Link heeft geen magische krachten en gebruikt geen magie

Link wordt in de game na 100 jaar slaap wakker in wat eruit ziet als een soort cryonische kamer. Hoewel we niet weten hoe die cryoslaap precies werkt, lijkt het meer op Interstellar dan Majora's Mask. Hyrule is flink veranderd.

In de demo heeft Link geen feeën die hem helpen. Hij heeft geen magiemeter. De kleren, wapens en het gereedschap wat we tot nu toe hebben gezien zijn bijzonder onmagisch. Zijn health wordt niet hersteld door hartjes te vinden, maar door eten te koken, wat een stuk wetenschappelijker is. In plaats van gezegende vlieglaarzen of magische veren gebruikt hij zijn intellect en normaal gereedschap om een boom om te kappen om over een kloof te komen.

Belangrijker is echter dat Link bijna meteen een phablet krijgt die de "Sheikah Slate" genoemd wordt, die op een iPhone lijkt en ook ongeveer zo werkt.

We weten niet wat de Sheikah Slate is of hoe deze werkt, maar we weten wel dat je om deuren te openen, je het ding in Sheika Slate-vormigegaten moet stoppen. Daar volgen dan weer animaties op die best wel elektrisch eruit zien.

De game legt ook op niet mis te verstane wijze uit dat er inderdaad elektriciteit te vinden is in deze versie van Hyrule en dat Link er later gebruik van kan maken.

In de demo komt Link een tempel binnen met een futuristische – niet magische – lift, steekt zijn phablet in een ander gat en nadat het elektrische podium de Sheikah Slate verifieert, downloadt hij een OS-update waar de phablet geen magische krachten van krijgt, maar magneten kan gebruiken.

En latere OS-upgrade geeft Link de mogelijkheid om op afstand bommen af te laten gaan met waarschijnlijk iets als een Bluetooth-verbinding.

Er zijn robots

Ik voel me redelijk zeker over mijn argument dat Link wetenschap en technologie gebruikt om zijn vijanden te verslaan. Ik voel me iets onzekerder over mijn sci-fi-theorie als het aankomt op de vijanden zelf.

Veel van de vijanden die Link tegenkomt in het uur gameplay dat we gezien hebben gebruiken geen magie. Ze zien er wel bizar uit, misschien zelfs fantasy-achtig. Daar kan ik nog op antwoorden dat sciencefiction vaak rare buitenaardse wezens gebruikt om verhalen te vertellen. Zie bijvoorbeeld de Klingons in Star Trek.

Ik geef echter wel toe dat ik moeite heb met het uitleggen van de stalfos (ondode skeletkrijgers) waar Link tegen vecht. Het is onduidelijk hoe Hyrulische technologie zich ontwikkeld heeft; het is misschien op een gegeven moment mogelijk geworden om skeletten te reanimeren? Ook heb ik moeite met het verklaren van het rotsbeest wat je hieronder ziet.

En deze monnik? Een misleide religieuze fanatiekeling, in mijn ogen.

Oké, ik moet nu misschien een punt of twee toegeven aan fantasy. Maar we hebben ook twee verschillende fucking robots gezien. Dit zijn geen "antieke robots" zoals we eerder gezien hebben. Dit zijn gruwelijk futuristische robots die onmiskenbaar sciencefiction zijn.

Waar is Hyrule?

Nintendo heeft nooit definitief vastgelegd op welke planeet Hyrule ligt – een zeer omstreden onderwerp van discussie. De wereld waarin Link leeft en vecht wordt in sommige oudere games "The Light World" genoemd, maar de planeet zelf is nog een mysterie. Er bestaat een ontstaansmythe voor Legend of Zelda, iets met godinnen die een heilige ruimte creëren, wat best wel definitief in het rijk van 'fantasy' valt. Maar daarop kan ik zeggen dat onze Aarde ook flink wat ontstaansmythes kent – alleen omdat iets een mythe is of een bovennatuurlijke verklaring krijgt, betekent niet dat het ook waar is.

Ik betwijfel of we veel zullen leren over de wereld in Breath of the Wild, maar we zien wel een stel sterrenbeelden in de eerste tempel, waarvan ik redelijk zeker kan zeggen dat het geen Aardse stelsels zijn (als jij wel weet wat ze zijn, laat het me weten – ik kon er geen informatie over vinden).

Als Hyrule inderdaad niet op Aarde ligt, dan kunnen de fantasy-achtige karakters best makkelijk verklaard worden: het zijn aliens.

Wat is sciencefiction?

Hier bij Motherboard hebben we een redelijk brede interpretatie van wat sciencefiction is. Sciencefiction gebruikt meestal wetenschap om een speculatief verhaal over de maatschappij te vertellen. Breath of the Wild is nog niet uit en we weten vrijwel niets over het verhaal. Het al dan niet sciencefiction zijn van Breath of the Wild hangt er in mijn ogen vanaf hoe de Sheikah Slate werkt. Alles wat we nu gezien hebben wijst erop dat de game verkent wat er gebeurde met de Sheikah, een oude groep ninja's.

Afgaande op Aonuma's quote over Link die vertrouwt op "technologie" en niet op magie, gok ik op een wetenschappelijke verklaring voor de krachten van de phablet – misschien hebben de ninja's geweldige technologie ontwikkeld en werden ze daardoor gemarginaliseerd. Als technologie geavanceerd genoeg is, is het niet te onderscheiden van magie, tenslotte.