FYI.

This story is over 5 years old.

The Photo Issue 2012

Danny Brown houdt niet van lelijke tenen

Maar wie wel? We spraken met Danny Brown, een 31-jarige rapper uit Detroit met skinny jeans, ontbrekende voortanden en een stem om van te houden.

FOTO'S DOOR JEFF RICKER

Danny Brown is een 31-jarige rapper uit Detroit met skinny jeans, ontbrekende voortanden en een stem om van te houden. Misschien is het zijn humor, misschien is het het feit dat hij getekend heeft bij het op dance georiënteerde label Fool’s Gold, maar er is iets aan hem dat het mogelijk maakt voor de allerblankste jongens uit Zeeland om van hem te houden zoals zwangere vrouwen van rolmopsen houden. Een dingetje: het Nederlands is niet toereikend om Danny’s Detroitse gettotongval te vangen, dus sommige dingen heb ik mooi in het Engels gelaten.

Advertentie

VICE: Een vriend wist dat ik je ging interviewen en vroeg me je te vragen waarom je zo awesome bent.
Danny Brown: Hmmm… omdat ik doe wat de fuck ik wil doen. Ik denk dat ik gewoon eerlijk met mezelf ben, en dat ik daarom ’s nachts lekker slaap. Ook heb ik gewoon zelfvertrouwen. Ik loop rond met een paar gebroken tanden, weet je wel? Daar heb je swag voor nodig. Daarnaast wil ik een snob zijn in alles wat ik doe. Ik kom uit het armste van het armste milieu, echt uit de hood. Daarom verwachten ze dat ik dom en onwetend ben, maar dat pusht mij juist om alles te willen weten wat niets met de wereld van het getto te maken heeft. En daarom zat ik als tienjarige GQ Magazine te lezen, en wilde ik alles weten van de duurste kleding enzo.

Oké.

Verder kom ik uit Detroit, en dat heeft me ook gevormd. Er is hier bijna niks te doen, dus moet je jezelf vermaken. En nog iets, en dit heb ik nooit in een interview gezegd, maar ik heb nog nooit in mijn leven zelf in een auto gereden. Ik kan niet autorijden. Dus ik heb altijd gelopen, en dat gaf me veel tijd om na te denken. En toen ik klein was, moest ik mijn kamer altijd delen met mijn jongere broertjes en zusjes, dus toen ik iets ouder was, zocht ik automatisch de eenzaamheid op. Zo leerde ik om alleen te zijn. De meeste mensen kunnen dat niet, alleen zijn. Sommigen noemen me een kluizenaar. Toen ik 16 was ging ik al naar clubs enzo. Je weet hoe ik eruit zie op mijn 31ste, dus stel je voor hoe ik eruit zag toen ik 16 was. Babyface. Ik werd altijd uit de clubs geschopt omdat ik met mijn domme kop toch probeerde een drankje te bestellen. Dus toen ik 20 werd, had ik het gevoel dat ik alles wat twintigers normaal doen, uitgaan en shit, al achter de rug had, en wilde ik alleen maar aan mijn muziek werken. In mijn eentje. En dat is alles wat ik wil. Als dit interview achter de rug is, neem ik nog een Adderall en ga ik er weer tegenaan, in mijn eentje.

Advertentie

Een van je nummers heet ‘Adderall Admiral’ en je staat erom bekend heel veel Adderall [een amfetamine bevattend ADHD-medicijn, red.] te slikken. Waarom houd je zoveel van die drug?

De eerste keer dat ik het gebruikte ben ik een aantekeningenblokje gaan kopen om raps in op te schrijven. ik dacht: shit, I might use this shit for writing raps and shit, you know? Terwijl ik rondliep had ik het idee dat ik vijf kilometer voor me uit kon kijken, haha. Toen ik thuiskwam schreef ik een song, en dat was het eerste nummer van mijn mixtape The Hybrid, en het nummer heette ook zo. En met dat nummer had ik toen een nieuwe bijnaam voor mezelf bedacht en een hele nieuwe stijl van muziek maken, waaruit heel veel is voortgevloeid. Dus de eerste keer dat ik het gebruikte, veroorzaakte dat echt een vloedgolf.

Werkt het nog steeds voor je?

Ja, ik begin nu net uit een Adderall-roes te komen, weet je wel? Ik heb net als een gek liedjes zitten schrijven, dus ik ben nu aan het crashen. Ik ben altijd aan het crashen, haha!

Hoe erg is het? Amfetaminekaters zijn geen pretje, hoor ik.
Ja, het is kut. Aan het eind heb je gewoon zoiets van… je wordt er gewoon ongelukkig van. Maar het is niets; the only thing that does fuck me about it is that it just makes me emo as fuck, you know.

Ik snap het. Wat is jouw mening over festivals?
Ik heb er gemengde gevoelens over. Als muziekliefhebber houd ik ervan, maar het is fucked up dat allerlei artiesten de douche uithangen op festivals. Waarom moet iemand als Dr. Dre headliner zijn op een festival? Of Kanye West, of Jay-Z? Festivals zijn voor mij bedoeld om nieuwe muziek te leren kennen, niet om zulke mensen opnieuw te horen spelen. Voor de rest vind ik het fucked up dat je uren in de rij staat en dat alles commerciëler wordt. Maar nieuwe muziek ontdekken is dus wel goed.

Advertentie

Maar in een tent blijven slapen en drie dagen en nachten doorgaan is niet echt iets voor jou?
Als je niet op zo’n manier naar een festival gaat, doe je iets verkeerd. Maar is het iets voor mij? Ik kom uit de hood, dus voor mij ligt slapen in een tent akelig dichtbij iets wat daklozen doen. Voor rijke kids uit de suburbs die in een kast van een huis wonen is het vast een spannende ervaring, maar voor mij is slapen in een tent iets waaraan ik juist probeer te ontsnappen door te rappen.

Je zei dat de Amerikaanse band Death Grips je beste festivalervaring ooit was. Vind je ze nog steeds vet?
Man, ik zat net nog naar dat album te luisteren voor jij belde. Ik luister er iedere dag naar. Als ik dit jaar niet met iets nieuws kom is het de schuld van Death Grips. Het gaat moeilijk zijn om dat te toppen. Het is zo psychedelisch en vaag en onvoorspelbaar en als ik ernaar luister pusht het mij om mijn eigen shit ook psychedelischer te maken weet je wel?

Heb je die video gezien waarbij iemand alle stukjes waarin je lacht uit het Nardwuar-interview heeft geknipt en achter elkaar heeft geplakt? Ik bekijk het als ik vrolijkheid in mijn leven nodig heb.
Op het moment dat dat gefilmd werd was ik compleet van de kaart door de molly [mdma, red.] en ik was waarschijnlijk al twee dagen wakker om interviews, shows en andere dingen te doen. Naar dat interview kijken is alsof ik uit mijn lichaam treed. Maar het is cool, want ik was toen een blij mens, weet je wel? Sommige mensen zijn deprimerend om naar te kijken als ze fucked up zijn, maar ik word alleen maar blijer.

Laatste vraag dan, over een regel tekst in je liedje ‘Monopoly’. De regel is: “My ho’s got toes in expensive high heels”. Maar wat is het belang van het feit dat je ho tenen heeft?

Shit, ik hou van tenen! Maar ik wil geen fucked up tenen zien. Dat is het ergste wat je kan overkomen als je ’s ochtends wakker wordt met een bitch en tenen onder de dekens uit ziet piepen en dat die er dan fucked up uitzien en shit. Dan heb je de avond daarvoor gefaald bro! I don’t care that her face looked nice: the bottom is fucked up, the top is fucked up too in some type ways. No bitch feet supposed to be fucked up, bro.

Danny Brown staat trouwens 22 juli op Appelsap. Kaartjes hiervoor kun je vanaf 19 juni winnen bij onze festivalapp!