foto’s van de allereerste skaters

Fotograaf Hugh Holland was op het juiste moment op de juiste plaats - Los Angeles, 1975 om precies te zijn. "Iedereen was op dat moment aan het skateboarden, maar niet zoals in Californië," zegt hij tijdens een telefonisch interview vanuit LA. Hij is inmiddels 74 jaar. "Voor mij was die plek het centrum van het universum." De foto's van Hugh zijn een prachtig portret van jonge, langharige en zongebruinde mensen. Op zijn foto's scheuren ze met hun skateboards over de heuvels van Hollywood en maken ze boulevards onveilig. Hugh heeft hiermee het vroegste stadium van de skatecultuur gedocumenteerd.

Gedurende drie jaar heeft Holland duizenden foto's geschoten van die skatescene. Hij zag de scene voor zijn lens veranderen van onschuldige naschoolse activiteit tot professionele sport. Er ontstonden competities, er werden lucratieve sponsorcontracten afgesloten en mensen begonnen helmen te dragen. De foto's lagen tot recentelijk bij Holland thuis in dozen te verstoffen, maar eerder deze maand heeft de fotograaf een selectie van zijn foto's geexposeerd in de Bender Gallery in Sydney. (Hugh: "Al die Australische surfers lijken op de jongeren van mijn foto's!"). Nog steeds is Hugh bezig om de foto's in zijn dozen op orde te krijgen. Wij zochten hem op om meer te weten te komen.

Hoe ben je de skatewereld ingerold?
Ik woonde gewoon in Hollywood, Californië. Ik was niet bijzonder geïnteresseerd in skateboarden, maar merkte dat er veel gebeurde in die scene. Die kids zagen er zo cool uit als ze gingen skaten… Ik was toen 32 jaar en had een eigen bedrijfje. Toen ik de skaters in mijn buurt had ontdekt , begon ik al mijn geld uit te geven aan fotorolletjes en ontwikkelingskosten.

Kan je je de eerste foto die je maakte nog herinneren?
Ik merkte dat er plotseling veel geskateboard werd in de omgeving. Op een dag reed ik door Laurel Canyon en zag ik dat ze in een oud afwateringskanaal aan het boarden waren. Ik zag klein hoofdjes langs de weg glijden, omdat het kanaal dieper dan de weg lag. Ik heb mijn auto geparkeerd, ben teruggelopen en heb wat foto's genomen. Ze hebben me vrijwel meteen met open armen ontvangen omdat ik de enige was die een camera had. Ze hadden net nieuwe wieltjes in Europa gekocht, dus die wilden ze graag laten zien. Ze zijn begonnen in de afwateringskanalen in de heuvels. Maar het duurde niet lang voordat ze ook lege zwembaden ontdekten. Omdat ik de enige was die een auto had, werd ik al gauw een onderdeel van de club.

Waarom denk je dat mensen die foto's nu zo leuk vinden?
Ik heb gemerkt dat de meeste mensen die geïnteresseerd zijn in mijn foto's in de mode werken. Dov Charney [de oprichter van American Apparel, red.] bijvoorbeeld heeft mijn foto's een keer aan de muur zien hangen tijdens een feestje en heeft ze toen gebruikt voor zijn winkels. Hij vertelde dat hij heel erg fan is van de jaren zeventig. Hij droeg van die lange, puntige kragen en had bakkenbaarden. Ik vond zelf de kniekousen die iedereen toen droeg maar niks. Dov zei toen: "Ben je gek? Ik ben gek op kniekousen. We proberen juist om ze weer terug in de mode te krijgen. Ik ga morgen met een verkoper praten." Dat was in 2005 denk ik. Ik ben nu 74 en heb geen hekel meer aan kniekousen. Ik ben er zelfs een beetje van gaan houden.

Zijn sommige skaters die je hebt gefotografeerd later professioneel skater geworden?
Een aantal skaters uit de eerste groep die ik heb gefotografeerd zijn vrij snel professioneel gaan skaten. Na drie jaar werkten sommigen voor bedrijven als Quiksilver. Eén van mijn favoriete foto's heet Down on the Corner. Het is een foto van een jongen die naar het strand skate. Hij was ontzettend goed. Een paar jaar geleden zag iemand die foto en vroeg: "Weet je wie dat is? Dat is Danny Kwok." Hij werd later een heel beroemde surfer en nu is hij directeur van Quiksilver entertainment.

Waarom ben je in 1978 gestopt met het maken van deze foto's?
Ik vond het niet meer interessant. Er begonnen dingen te veranderen. Het begon allemaal met die skateparken en wedstrijden - al die skaters gingen plotseling T-shirts dragen met logo's van bedrijven erop. Toen begonnen ze ook kniebescherming en elleboogbescherming dragen. Ik was meer geïnteresseerd in de tijd dat ze geen shirts, geen sokken en geen schoenen droegen.

Hoe oud waren de meeste skaters die je toen fotografeerde?
Het waren tieners, dus tussen de 13 en 19. Ik werkte meestal doordeweeks, dus ik zocht ze altijd in de namiddag op. De foto's zijn ook zo leuk omdat de ondergaande zon vaak een grote rol speelt. Destijds was er ook nog meer smog in LA, wat de foto's een soort gele en oranje gloed gaf. Het was een geweldige tijd.

hughholland.com

Tekst Alice Newell-Hanson
Fotografie Hugh Holland, courtesy M+B Gallery, Los Angeles