Hoe tatoeëer je een armprothese?

Het is lastig om je bijzonder te voelen als je aan het wachten bent om een tattoo te laten zetten in een ruimte met honderden mensen die van top tot teen bedekt zijn met tatoeages. Valentina Acciardi was wel bijzonder toen ze precies dat deed. Toen ik het model ontmoette bij de Riccione International Tattoo Show in het noorden van Italië, stond ze op het punt om de eerste persoon te worden met een tattoo op een siliconenprothese.

In 2004 verloor Acciardi haar rechterarm toen haar chauffeur, onderweg naar huis van een event voor Playboy, in slaap viel achter het stuur en een ongeluk veroorzaakte. Door de klap vloog Valentina door de autoruit, waarna ze vier dagen in coma lag.

Ondanks het feit dat ze geen motorische functies heeft in haar prothetische arm – die begint bij haar sleutelbeen – heeft Valentina haar ambities na het ongeluk niet aan de kant gezet. Sinds het ongeluk heeft ze verschillende liefdadigheidsbijeenkomsten georganiseerd, een boek geschreven en was ze te zien in het dertiende seizoen van de Italiaanse Big Brother. De tattoo, vertelde ze me, was slechts de volgende stap.

"Het was een idee van een gemeenschappelijke vriend van mij en tatoeëerder Mario Leuci," zegt ze. "Hij vertelde me dat ze aan dit project werkten en vroeg of ik interesse had. Ik dacht dat een tattoo een goede manier zou kunnen zijn om met deze tragedie om te gaan, en dat het me zou kunnen helpen om het normale leven weer op te pakken."

Leuci, die al 30 jaar werkt als tattoo-artiest, ontwierp Valentina's tatoeage – een zelfportret van het model. Het proces, is zoals hij vertelt, ingewikkelder dan normaal "omdat de siliconenhuid die de prothese bedekt waterdicht is en wordt gemaakt op een manier waardoor het moeilijk is hem in te kleuren. Daarom moesten we een nieuwe techniek bedenken. De eerste stap was om de huid wat gladder te maken, om op die manier de poriën te openen. Daarna begon ik de tekening lichtjes met een penseel te schetsen, en 'm tot slot met een naald in te vullen."

Echte huid bestaat, in tegenstelling tot protheses, uit een laag die kleur kan absorberen in het weefsel. Leuci vertelt dat hij dat probleem omzeilde door de tattoo zonder machine te zetten. "Als ik een traditionele tattoonaald zou gebruiken, zou de siliconenhuid onmiddellijk scheuren," zegt hij. "In plaats daarvan gebruikte ik een Japanse techniek genaamd stippling, waarbij je met de hand eindeloze kleine beetjes kleur aanbrengt, met een veel kleinere naald."

Mario doopt de punt van de naald in de inkt en raakt de prothese heel licht aan om ervoor te zorgen dat de kleur wordt geabsorbeerd. Later wordt de tattoo bedekt met hetzelfde materiaal als de prothese, om te voorkomen dat temperatuurveranderingen of contact met water de tattoo verpesten.

Tegen de tijd dat Leuci klaar was, had zich er een grote groep mensen verzameld om vragen te stellen en foto's te nemen. Valentina zal nog wel wat sessies nodig hebben om de tattoo af te maken, maar ze is blij dat het eerste deel goed verlopen is. In de toekomst hoopt Leuci meer technieken te ontwikkelen voor het tatoeëren van protheses, om zo het pad vrij te maken voor andere tatoeëerders en mensen met protheses.