MC Miker G van ‘Holiday Rap’ vertelt over zijn enorme succes en ondergang

Een wereldhit scoren, geld verdienen als water en de mogelijkheid hebben om de wereld rond te reizen: veel mensen dromen er misschien van, maar weinigen maken het mee – laat staan op jonge leeftijd. Het overkwam Lucien Witteveen, beter bekend als MC Miker G, toen hij 17 jaar was en samen met DJ Sven in 1986 de single Holiday Rap uitbracht.

Helaas voor Lucien ging het daarna bergafwaarts. Hij raakte verslaafd aan drank, drugs en gokken. Ondanks de tonnen op zijn bankrekening raakte Lucien in de schulden. Hij kreeg ruzie met zijn manager en met DJ Sven, raakte zijn huis kwijt en belandde op straat. Jarenlang sliep hij in daklozenopvangcentra en op stukken karton in portieken.

Tegenwoordig is Lucien weer redelijk op de goede weg. Hij is inmiddels 51 en heeft via HVO-Querido – een organisatie die daklozen aan een woning helpt – weer een eigen huis gevonden. Omdat ik benieuwd ben hoe hij omging met zijn enorme succes, zijn ondergang en wil weten hoe hij nu de draad weer oppakt, zocht ik hem op in zijn appartement in Amsterdam-Zuid, waar hij sinds twee jaar woont.

VICE Money: Hoi Lucien, hoeveel geld hebben jullie verdiend met Holiday Rap?
Lucien Witteveen: Oh, heel veel. De eerste betaling die op mijn rekening werd gestort was vier ton. Er volgden nog vele tonnen. Voor optredens van twintig minuten kregen we 7500 gulden per persoon en we deden vaak wel drie van die shows op een dag. Dan vlogen we op een dag naar drie verschillende landen. Dat was pas leven.

Hoe voelde het om zoveel geld te hebben?
Dat merk je niet. Je koopt gewoon dingen die je kan kopen. Ik had wel een accountant die me financieel advies gaf, maar ik was heel recalcitrant. Ik wilde altijd alles bijvoorbeeld privé opnemen. Ik ging veel naar het buitenland en heb in New York mijn eerste album opgenomen. Ook aan drugs is natuurlijk een boel geld opgegaan. Ik heb alles verbrast en gewoon geleefd als een gek.

Wanneer ben je begonnen met drugs gebruiken?
Ik ben al op mijn vijftiende begonnen met blowen; dat heb ik tot mijn eenentwintigste volop gedaan. In mijn hoogtijdagen was ik dus flink verslaafd aan cannabis. Ik moest ermee stoppen omdat ik er psychotisch van werd. Daarna ben ik overgestapt op alles wat je je maar bedenken kunt: xtc, speed, lsd, paddo’s, coke en heroïne.

Gebruik je nu nog?
Ik gebruik iedere dag Suboxone, een methadonvervanger. Dat leg je onder je tong en dan smelt het; ik vind het prettiger dan methadon. Ook rook ik nog steeds een paar keer per week coke. Ik heb geaccepteerd dat ik daar nooit meer vanaf kom. Zolang het niet te extreem wordt, zie ik er het kwaad ook niet van in.

Had je veel vaste lasten in je hoogtijdagen?
Nee, in de tijd van de Holiday Rap woonde ik bij de ouders van een vriend in Amersfoort. Ik betaalde daar een paar honderd gulden per maand en was onderdeel van het gezin. Dat was echt tof. Later ben ik voor een soortgelijk bedrag in een studio in Utrecht gaan wonen. Daar hebben we Nights over New York opgenomen. Ik zie dat als mijn glorietijd, want iedereen praat wel over Holiday Rap, maar dat beschouw ik niet echt als een eigen nummer, omdat het afgeleid is van het nummer Holiday van Madonna. Mijn echte werk kwam daarna pas. Show‘m the Bass was bijvoorbeeld ook een succes. Misschien een minder groot succes dan de Holiday Rap, maar het voelt meer van mezelf. Na Show’m the Bass kwamen de schulden.

Hoe is het mogelijk om zoveel geld te hebben en dan toch in de schulden te raken?
Toen ik rond mijn eenentwintigste van Utrecht naar Hilversum verhuisde, begon het verval. In die tijd stond ik veel achter gokkasten en begon ik heel zwaar te drinken. Ik bleef maar geld in die automaten gooien, wat eindeloos kon, omdat ik een ABN Gold Card met ongelimiteerd krediet had. Het ging als een gek. Ik weet niet wat me bezielde, ik was gewoon vooral aan het drinken.

Waarom dronk je zoveel?
Ik had liefdesverdriet. Mijn meisje besodemieterde me met allemaal jongens en ik ging daar helemaal kapot aan. Maar achteraf gezien heb ik wel genoten van die tijd. Het had ook wel wat. Gewoon veel drinken, kapot gaan en jezelf er helemaal aan overgeven. Zo denk ik nu nog steeds: je moet lekker leven en alles niet te serieus nemen. Kijk, het feit dat ik nog steeds gebruik, geeft wel aan dat ik niet meedoe aan alledaagsheid. Aan de andere kant ben ik blij dat ik bepaalde dingen nu wel serieuzer moet nemen, omdat HVO-Querido me controleert en ik mijn huis kwijtraak als ik weer uit de ban spring. Als ik weer helemaal word losgelaten, ben ik bang dat het verleden zich herhaalt. En dakloos worden wil ik nooit meer.

Waar was Sven in dit verhaal? Zie je hem nog weleens?
Met Sven ging het beter dan met mij. Ik zie hem niet meer, omdat er wat is voorgevallen tussen ons. In de periode dat ik zwaar drugsverslaafd was heb ik een keer een synthesizer van hem in bruikleen gehad. Dat ding heb ik verkocht om er een nakkie van te halen. Daar is hij heel erg boos om geweest en sindsdien heb ik hem niet meer gezien. Ik heb via via wel gehoord dat hij benieuwd is hoe het met me gaat.

Kon je niet terecht bij vrienden?
Nee, ik woonde bij mijn manager in huis en daar kreeg ik ruzie mee. Ik ben daar weggegaan met het idee dat ik wel ergens terecht kon, maar dat bleek niet zo te zijn. Mijn vrienden zeiden dat ik wel een nachtje bij hen kon blijven slapen, maar dat het dan ook ophield. En dan sta je op straat. Omdat ik het zo vaak koud had, ging ik steeds meer heroïne gebruiken, want daar krijg je het warm van. Mijn zus heeft me nog wel even opgevangen, maar het deed haar te veel pijn om mij zo te zien. Dus dan sliep ik maar weer op straat, op een stuk karton. Wanneer is het weer beter gegaan?
Ik heb drie keer bij de Jellinek gezeten voor mijn drugsverslaving. Daar kreeg ik ook medicatie voor mijn psychoses en dat heeft me het meeste geholpen. Nadat ik minder psychotisch was, kon ik stoppen met de heroïne en kreeg ik al snel een kamer via HVO-Querido.

Krijg je nu nog steeds royalty’s en geld van de Buma binnen?
Ja, er komt nog steeds geld uit mijn succesperiode binnen. Ik zie er alleen niet veel van, omdat ik een bijstandsuitkering heb. Alles wat er nog binnenkomt gaat naar de gemeente. Aan het einde van het jaar wordt er een balans opgemaakt. Dan wordt er gekeken of ik meer heb verdiend dan dat ik aan bijstand heb gekregen, en als dat zo is krijg ik een teruggave. In het afgelopen jaar heb ik bijvoorbeeld 1800 euro binnengekregen aan auteursrechten. Van mijn royalty’s is de balans nog niet opgemaakt.

Hoeveel bijstand krijg je?
Ik krijg ongeveer 950 per maand. Het is niet veel, maar genoeg voor mij. Ik betaal iets van 350 euro huur, omdat ik huursubsidie krijg. Verder moet ik mijn ziekenfonds, eten en drinken betalen. En mijn cocaïne dan – dat is ook duur spul. Oxazepam krijg je tegenwoordig niet meer vergoed. Dat zit dus niet in mijn baxterrol en haal ik nog weleens zelf, omdat ik het ook wel lekker vind. In 2009 kwam je met de nieuwe rapformatie Lions Den en het autobiografische nummer Gezien . Probeerde je daarmee een comeback te maken?
Ik zie dat niet als een comeback. Ik ben nooit weggeweest: ik schrijf nog steeds raps en concepten. Mocht ik de studio ingaan, heb ik dus wel materiaal. Maar echt optreden hoeft van mij niet meer – dat trek ik niet. Ik heb ook last van mijn geheugen. Het wordt steeds moeilijker voor me om teksten te onthouden. Vaak zeggen mensen tegen me: “Rap eens een stukje.” Dan ben ik halverwege en dan weet ik niet meer hoe ik verder moet. Dat komt ook door m’n gebruik. Zeker weten. Heb je op dit moment ook een partner?
Nee, wat heb ik nou te bieden op dit moment? Ik heb wel een onderkomen, maar daar houdt het dan ook op. Als ik iemand ontmoet, krijg je toch snel de vraag wat je voor de kost doet. Dan moet ik zeggen dat ik een uitkering heb en ik geloof niet dat dat echt werkt. Een maatje zou ik best tof vinden. Maar er gebeurt wat dat betreft weinig spannends in mijn leven. Zou je iets anders doen als je het over mocht doen?
Ja, als ik geen drugs had gebruikt, zou het allemaal wel iets beter met me zijn gegaan. Dan had ik misschien geen psychoses gehad en was ik niet dakloos geworden. Gezondheid is toch het belangrijkst. Zonder gezondheid heb je nergens wat aan.

Dankjewel, Lucien.

Alle foto’s door de auteur

—

Hou je ook zo van geld? Like VICE Money en ontvang dagelijks gratis geldverhalen: