Klimaatontkenners proberen Greta Thunberg in diskrediet te brengen

Afgelopen week publiceerde de Global Warming Policy Foundation een blog met de provocerende kop: "Greta Thunberg: climate figurehead or PR puppet?" (vrij vertaald: “Greta Thunberg: klimaat-boegbeeld of PR-praatpop?”).

De Global Warming Policy Foundation (GWPF) noemt zichzelf een “denktank” die zich bezighoudt met de “betwiste wetenschap van het broeikaseffect”. Een organisatie die het in principe goed bedoelt, maar zich gewoon af en toe wat hardop afvraagt.

Greta Thunberg is de zestienjarige Zweedse activist die wereldwijd bekend werd als aanvoerder van alle schoolkinderen die demonstreren voor het klimaat, onder de naam School Strike 4 Climate Action. Maar ze zou dus ook een PR-praatpop kunnen zijn. Toch? Het is maar gewoon een vraag.

De GWPF citeert een artikel van de Duitse website meedia.de, waarin een zekere Stefan Winterbauer schrijft dat er “meer en meer twijfels over het 'verhaal' van het klimaatmeisje uit Zweden" zijn. En hij is niet de enige die vraagtekens zet bij Thunberg. Het Zwitserse tijdschrift Die Weltwoche onderzocht bijvoorbeeld waarom Thunberg op zoveel steun kon rekenen, terwijl de tieneractivist Izabella Nilsson Jarvandi – die campagne voert tegen migratie en "globalisme" – nauwelijks werd opgemerkt.

Oké, dus wat is hier precies aan de hand?

Volgens meedia.de onthulde Die Weltwoche dat, “kort nadat Greta met haar schoolstakingen begon, haar moeder – die een bekende operazanger is – een boek publiceerde. Op de dag dat het boek uitkwam, zette de PR-adviseur, Ingmar Rentzhog een foto van Greta’s schoolstaking op Instagram, en schreef hij een bericht over haar op Facebook.”

Toch jammer dit. Ik dacht net geïnspireerd te zijn door de dappere missie van een tiener – blijkt die dapperheid ineens deel uit te maken van een doordachte PR-campagne van het boek van een operazanger over het opvoeden van kinderen met autisme (Greta en haar jongere broertje hebben namelijk allebei autisme).

Komt nog eens bij dat, toen ze een speech hield bij de klimaatconferentie van de Verenigde Naties in Katowice, het gefilmd werd door de Zweedse televisie. Veel toeschouwers waren er verder niet, en de Zweedse televisie gaf “ten onrechte de indruk dat ze een groot publiek had toegesproken”. Een sluwe misleiding.

Winterbauer schrijft ook dat “de aandacht voor de rol van deze PR-adviseur beperkt bleef tot Zweden en rechtse media.” Wie is deze Ingmar?

Laten we het hem zelf eens vragen.

“Ze denken dat ik de kwade PR-genius achter Greta ben,” zegt hij aan de telefoon. “Dat ik haar teksten schrijf en haar met journalisten in contact breng. Maar dat is gewoon niet waar.”

Rentzhog zegt dat, nadat Thunberg haar campagne begon, hij haar adviseerde vanuit zijn start-up We Don’t Have Time, die het doel heeft om lokale klimaatinitiatieven te steunen en via social media aan een groter publiek te helpen. Met het boek van Thunbergs moeder zegt hij niks te maken te hebben. De opbrengsten daarvan gaan volgens Thunberg zelf overigens naar het goede doel.

De eerste keer dat Rentzhog iets van Thunberg vernam, was toen hij haar in haar eentje zag protesteren voor het Zweeds parlement, terwijl hij op weg was naar werk. Daarna postte hij een foto van haar op social media, die snel viral ging. Sinds Thunberg in december werd aangevallen door rechtse blogs krijgt Rentzhog haatmail, net als de andere werknemers van We Don’t Have Time.

“Een hoop mensen vinden het heerlijk om roddels te verspreiden over dat ik mensen ‘achter me’ heb, of dat ik word ‘betaald’, of ‘gebruikt’ om te doen wat ik doe,” schreef Thunberg zelf begin februari op Facebook. “Maar ik heb niemand achter me, behalve mezelf. Mijn ouders hadden eerst ook helemaal niks met klimaatactivisme, totdat ik ze bewust maakte van de situatie. Toen ik ze vertelde over mijn plannen vonden ze dat geweldig.”

Hoewel ze bij de GWPF erg veel zin hebben om de complottheorie “een tiener geeft om klimaatverandering” te ontmaskeren, zijn ze dus minder kritisch over andere twijfelachtige ideeën.

Neem het jaarlijkse verslag van de groep, het State of the Polar Bear report. Dat is geschreven door Susan Crockford, een vrouw die naam heeft gemaakt door te stellen dat het prima gaat met de ijsberen, hoewel wetenschappers allang hebben uitgelegd dat dat niet zo is. Of kijk eens naar hoe zij de theorie onderstrepen dat kosmische stralen, en niet broeikasgassen, de aarde opwarmen.

Inmiddels hebben al duizenden studenten over heel de wereld voor het klimaat gespijbeld. In Nederland bijvoorbeeld, maar ook in België, Duitsland, Zwitserland en Australië. Dit zijn tieners die hun zinnen hebben gezet op het gezond houden van de aarde. Voor mensen die hun dagen slijten door klimaatactivisten te trollen in de krochten van het internet, en het Britse Hogerhuis binnendringen om zich te beklagen over de partijdigheid van de BBC, zal dat vast overkomen als een bedreiging.