Meetsysteem trekt de stijgende lijn dit jaar gewoon door

Meetsysteem is niet alleen een parel van een palindroom, maar ook de naam van het muzikale project van de 28-jarige Amsterdammer Ricky Cherim. Ricky maakt al muziek sinds hij nog een kleine Ricky was – hij maakte onder meer filmmuziek en beats voor rappers als Ome Omar – maar zijn doorbraak beleefde hij vorig jaar, en die doorbraak bleef niet onopgemerkt. Na een debuutalbum vol Nederlandstalige synthpop bij label Nous’klaer volgden liveshows op onder meer Into the great Wide Open en Lowlands.

Dit jaar probeert Meetsysteem de lijn die vorig jaar werd ingezet door te trekken, te beginnen op Noorderslag. We spraken Ricky over zijn doorbraak, het belang van ‘de vibe’ en de volgende stap op het pad naar wereldoverheersing.

VICE: Hey Ricky. Er bestaat muziek voor verschillende momenten. Muziek om op auto te rijden, muziek om op te neuken… Wat is een activiteit die je goed kunt uitvoeren op de muziek van Meetsysteem?
Ricky Cherim: Het is echt reismuziek. Teal bijvoorbeeld, de ‘radioklapper’, is een radiohit geworden doordat 3FM-dj Eva Koreman het nummer zo goed vond werken in de auto ‘s avonds. Dat nummer gaat ook over in de auto zitten ‘s avonds, dus dat slaat ook wel ergens op.

Ik denk niet dat het per se de beste neukmuziek is. Daarvoor hoor je net iets te veel een awkward dude die de hele tijd aan het zingen is op de achtergrond, denk ik.

Ben je bij het maken van je muziek veel bezig met de vibe waarin mensen zijn tijdens het luisteren?
Teal heeft echt zo’n autovibe, die ik wilde pakken, maar verder niet. Ik zag een keer een van mijn tracks op de playlist van de Coffee Company staan. Ik vind het ook wel koffiemuziek. Maar dan niet op een slechte manier. Of wel. Maakt ook niet uit, ik vind koffiemuziek vaak heel chill.

Ik vraag het omdat je ook filmmuziek maakt. Ik kan me voorstellen dat je daarin heel erg met een bepaalde sfeer bezig bent.
Ik kan goed beeld zien en daar muziek bij horen. Dat is misschien wel mijn sterkste punt in de muziek. Altijd als ik beats aan mensen liet horen, zeiden ze al: dit is heel filmisch. Ik dacht dan altijd: wat de fuck betekent dat? Want ik was daar helemaal niet zo mee bezig.

De afgelopen tijd heb je wel echt die stap gemaakt van producer naar…
Singer-songwriter, haha.

Ben je dat?
Ik zing en ik schrijf liedjes.

Wat ik wilde vragen: is produceren heel anders dan echt een plaat uitbrengen als artiest?
Ik probeerde altijd al artiest te zijn. Ik was laatst mijn inbox aan het opruimen, en toen kwam ik mails uit 2012 tegen waarin ik tegen mijn vrienden zei: ik produceer nu onder een nieuwe naam: Meetsysteem. Toen was ik al beats aan het maken met wat meer eigen ding erin. Maar het lukte me als artiest heel lang niet. Het kwam er gewoon niet uit.

Maar het is afgelopen jaar wel gelukt. Hoe is die stap bevallen. Is dat anders, om zo in de spotlight te staan?
Op zich nog niet. Ook omdat het nog best kleinschalig is. Het is nu vooral heel chill dat als ik iets uitbreng, het niet ergens rondzweeft en je maar moet afwachten of het wordt opgepikt, maar dat mensen het meteen gaan checken, omdat ze Meetsysteem kennen. Ik weet nog dat ik zestien was en met een vriend als dj draaide in Dansen bij Jansen. Dan opende ik altijd met een hele zieke track, en zei die vriend: “Denk je dat je Richie Hawtin bent ofzo, niemand komt hier voor jou.” Dat is nu wel heel chill, dat mensen soms wel ergens naartoe komen voor wat ik doe.

Live speel je met een band. Wat vind je eigenlijk chiller, in je eentje muziek produceren, of optreden met je band?
Met de band is echt veel chiller. Het liefst zou ik ook als band beschouwd worden. We zijn nu aan het kijken hoe we de band meer kunnen integreren in het volgende album. De manier waarop ik muziek maak is heel persoonlijk, maar zij zijn super belangrijk geweest bij het vormen van de liveshow, maar ook bij het vormen bij het idee van wat het allemaal is of moet zijn, Meetsysteem. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Heel veel van mijn nummers zijn een beetje opgebouwd als een rapbeat. Synth, drum, dat een beetje loopen, klaar. Sommige mensen horen daar niet doorheen, maar met de band zijn het opeens echt liedjes, en dan snappen mensen het.

Je staat nu, met band, op Noorderslag. Dat is een showcase-festival, zo van: hier ben ik. Vind je het leuk om jezelf als artiest te verkopen?
Ja, wel als je het project erachter heel leuk vindt, wat bij mij zo is. Ik vind het niet zo kut om mezelf te moeten verkopen. Ik ben op Facebook ook altijd op mensen aan het reageren. Zeker in het begin, toen we nog niet bij een boeker zaten, deed ik alles in mijn eentje. Daar krijg ik veel energie van.

Voor veel artiesten is Noorderslag een eerste grote stap in hun carrière, maar jij stond afgelopen jaar al op Lowlands, Wildeburg, en Into the great wide Open. Hoe de fuck heb je dat eigenlijk voor elkaar gekregen?
Ik denk dat we veel te danken hebben aan 3voor12. Die hebben het heel snel opgepikt. En we hebben ook gewoon veel mazzel gehad. Op Lowlands viel er iemand uit, en op ITGWO ook. Toen kwamen ze bij ons terecht. Als er een award zou bestaan voor beste invaller, zouden wij die sowieso moeten winnen.

Is Meetsysteem eigenlijk meer een festivalact of een clubact?
Dat snap ik ook niet meer. Ik dacht altijd dat het muziek was voor een intieme setting, en dat er niets anders mogelijk was. Maar Lowlands was toen super vet, dat er veel mensen aan het joelen zijn, en dat ze gaan fluiten als er een deuntje binnenkomt. Dus dat past ook gewoon. En de show erna, op ITGWO, zat iedereen op de grond en zat er vooraan een vrouw te mediteren. Dat rustige shows gingen lukken had ik wel verwacht, maar dat het op Lowlands ook werkte vond ik heel vet om te zien. Ik hoop dus dat het allebei is.

En waarom ook niet. Dankjewel Ricky!