Maria verloor op zevenjarige leeftijd haar ouders. Samen met haar zussen was ze tot haar tachtigste kostwinner voor haar familie, door van 's morgens vroeg tot 's avonds laat te werken op hun maïsveld, vlakbij de stad Itabaianinha, in de Braziliaanse provincie Sergipe. Maria is nooit langer geworden dan een meter.
Itabaianinha, zo legt de Braziliaanse fotograaf Luisa Dorr uit, wordt soms de 'stad van de dwergen' genoemd, vanwege de grote hoeveelheid inwoners die kleiner zijn dan 1,45 meter. Er zijn ongeveer 70 tot 150 dwergen – zelf noemen ze zichzelf liever kleine mensen – in de stad met 40.000 inwoners. (Ter vergelijking, in de rest van Brazilië heeft slechts 1 op de 10.000 mensen dwerggroei.) Luisa ontmoette tijdens een bezoek van drie dagen aan Itabaianinha verschillende mensen met dwerggroei. In eerste instantie was het moeilijk om uit te leggen dat ze geen kwade intenties had. Veel mensen dachten namelijk in eerste instantie dat ze de zoveelste was die een of ander lollig tv-programma over dwergen wilde maken. Sommige kleine mensen vroegen geld als ze foto's wilde maken. Dorr, die moreel gezien geen probleem heeft met het betalen van modellen, koos ervoor dit niet te doen. Toch lukte het haar om al snel op een normale manier met de kleine mensen te praten. Zo liep ze gewoon een snackbar binnen waar een klein persoon werkte, kocht ze een hotdog, en knoopte ze een praatje aan. Op Facebook vond ze een man die Sergio heette, die haar samen met zijn vrienden de omgeving liet zien. Ook nodigde hij haar uit voor een lokale voetbalwedstrijd voor mensen met dwerggroei. Toen Luisa het dorp bezocht was er een enorme hittegolf gaande. Ze fotografeerde alleen op de momenten dat de zon niet op z'n felst scheen, maar ze verbaasde zich erover dat de kleine mensen ook in de zinderende hitte gewoon keihard doorwerkten. Ze hebben dezelfde banen als iedereen. Het type dwerggroei dat de meeste mensen in Itabaianinha hebben, is niet de meest voorkomende soort in de wereld. Ze delen een genetische mutatie, waardoor ze kleiner zijn, maar wel dezelfde lichamelijke verhoudingen hebben als mensen met een gemiddelde lengte. De fotograaf sprak af met kleine mensen die zich comfortabel en zelfverzekerd voelen bij hun lengte. Maria was daar een van. Ze had veel zelfvertrouwen, en had er geen enkele moeite mee dat ze wat kleiner was. Toch is de dwergpopulatie in Itabaianinha aan het afnemen, waarschijnlijk doordat steeds meer mensen met dwerggroei trouwen met mensen die een gemiddelde lengte hebben. De meeste kleine mensen die er nog zijn hebben een vrij hoge leeftijd. Luisa besloot dat ze haar foto's wilde delen met de mensen die ze onderweg ontmoette en fotografeerde. "Het is een arm gedeelte van Brazilië," zegt ze, "Veel mensen hebben nog nooit een afgedrukte foto van zichzelf gehad." Een paar maanden geleden hoorde ze dat Maria was overleden. Ze is 101 jaar oud geworden. Als ze terugdenkt aan de dag die ze heeft doorgebracht op de plantage van Maria, zegt ze: "Het is een eenvoudige familie met een prachtig verhaal. Hoewel ze hun hele leven keihard hebben gewerkt, waren ze allemaal gelukkig en dankbaar."
Itabaianinha, zo legt de Braziliaanse fotograaf Luisa Dorr uit, wordt soms de 'stad van de dwergen' genoemd, vanwege de grote hoeveelheid inwoners die kleiner zijn dan 1,45 meter. Er zijn ongeveer 70 tot 150 dwergen – zelf noemen ze zichzelf liever kleine mensen – in de stad met 40.000 inwoners. (Ter vergelijking, in de rest van Brazilië heeft slechts 1 op de 10.000 mensen dwerggroei.) Luisa ontmoette tijdens een bezoek van drie dagen aan Itabaianinha verschillende mensen met dwerggroei. In eerste instantie was het moeilijk om uit te leggen dat ze geen kwade intenties had. Veel mensen dachten namelijk in eerste instantie dat ze de zoveelste was die een of ander lollig tv-programma over dwergen wilde maken. Sommige kleine mensen vroegen geld als ze foto's wilde maken. Dorr, die moreel gezien geen probleem heeft met het betalen van modellen, koos ervoor dit niet te doen. Toch lukte het haar om al snel op een normale manier met de kleine mensen te praten. Zo liep ze gewoon een snackbar binnen waar een klein persoon werkte, kocht ze een hotdog, en knoopte ze een praatje aan. Op Facebook vond ze een man die Sergio heette, die haar samen met zijn vrienden de omgeving liet zien. Ook nodigde hij haar uit voor een lokale voetbalwedstrijd voor mensen met dwerggroei. Toen Luisa het dorp bezocht was er een enorme hittegolf gaande. Ze fotografeerde alleen op de momenten dat de zon niet op z'n felst scheen, maar ze verbaasde zich erover dat de kleine mensen ook in de zinderende hitte gewoon keihard doorwerkten. Ze hebben dezelfde banen als iedereen. Het type dwerggroei dat de meeste mensen in Itabaianinha hebben, is niet de meest voorkomende soort in de wereld. Ze delen een genetische mutatie, waardoor ze kleiner zijn, maar wel dezelfde lichamelijke verhoudingen hebben als mensen met een gemiddelde lengte. De fotograaf sprak af met kleine mensen die zich comfortabel en zelfverzekerd voelen bij hun lengte. Maria was daar een van. Ze had veel zelfvertrouwen, en had er geen enkele moeite mee dat ze wat kleiner was. Toch is de dwergpopulatie in Itabaianinha aan het afnemen, waarschijnlijk doordat steeds meer mensen met dwerggroei trouwen met mensen die een gemiddelde lengte hebben. De meeste kleine mensen die er nog zijn hebben een vrij hoge leeftijd. Luisa besloot dat ze haar foto's wilde delen met de mensen die ze onderweg ontmoette en fotografeerde. "Het is een arm gedeelte van Brazilië," zegt ze, "Veel mensen hebben nog nooit een afgedrukte foto van zichzelf gehad." Een paar maanden geleden hoorde ze dat Maria was overleden. Ze is 101 jaar oud geworden. Als ze terugdenkt aan de dag die ze heeft doorgebracht op de plantage van Maria, zegt ze: "Het is een eenvoudige familie met een prachtig verhaal. Hoewel ze hun hele leven keihard hebben gewerkt, waren ze allemaal gelukkig en dankbaar."
Advertentie
Valerio Fonseca Melo, 65, is nu met pensioen maar was vroeger boer en voetballer.
Beatriz Nascimento da Cruz is 75 jaar en heeft een populair kraampje op een markt in Itabaianinha, waar ze onder andere snoep, ijs, slagroom en water verkoopt. Haar broer, Joao Nascimento da Cruz is 71, en runde voor zijn pensioen een bar. Beatriz is maagd – ze zegt dat ze nog nooit een vriendje heeft gehad en dat toen ze jong was, het voor mensen met dwerggroei niet gebruikelijk was om te trouwen; een traditie waar ze zich nog steeds aan houdt.
Fransico Jose dos Santos, bekend als Dodinha, is 91, de oudste dwerg in Itabaianinha. Dodinha viel twee jaar geleden en kwam ongelukkig terecht, tijdens een bergritje met zijn paard. Hij was bijna dood. Zijn passie voor paarden is echter niet minder geworden.
Juvencia Maria de Melo, 65, werkte op een boerderij tot ze 62 was, waar ze citroenen en sinaasappels plukte.
Voetbalspelers uit Itabaianinha.
Manuel, 18
Maria das Piaba, op deze foto 101, is vorig jaar overleden. Ze verloor haar ouders op de zeer jonge leeftijd van zeven jaar, en hun familiehuis is gebouwd met de hulp van kleine donaties van de inwoners van het stadje. Ze verbouwden bonen op hun familieboerderij.
Cruz Juárez, 52, worstelde met zijn alcoholverslaving en is drie maanden geleden gestopt met drinken nadat hij een ongeluk had gehad waardoor hij drie dagen in coma belandde.
Joaldo(26), met zijn vriendin.
Advertentie
Aldileide Francisaca da de Santana, 30
Aninha, 86
Clecio Ribeiro, 35, werkt bij de supermarkt Prado Vasconcelos. In zijn vrije tijd maakt hij graag muziek met zijn broer.
Alle foto's zijn gemaakt door Luisa Dorr. Volg haar werk hier.