Marty Marn
Mensen doen vaak een beetje lacherig over FeestDJRuud. Hij draait van Rowwen Hèze naar Travis Scott en van happy hardcore naar house. Hij is de overtreffende trap van eclectisch, en ziet daar de humor ook wel van in. Beginnen met I Will Always Love You en daar een sitdown op doen? Waarom ook niet. Het hoeft allemaal niet zo serieus te zijn.Tegelijkertijd zijn weinig mensen zo goed in het bespelen van de mensenmassa als Ruud Geurts (30). Ik heb veel respect voor hoe hij in een opblaasbootje over het publiek heen gaat, hoe hij duizenden mensen tegelijk van links naar rechts laat rennen en confettikanonnen laat ejaculeren over het publiek. Hij kijkt op een bijna ambachtelijke manier naar het opwekken van feestvreugde. Volgens mij kan niemand de psychologie van de feestmassa zo goed doorgronden als hij. Nu FeestDJRuud ermee stopt – hij is net begonnen aan zijn allerlaatste tour, die over een maand eindigt in de HMH – besloot ik hem te vragen naar het ambacht dat feestvieren heet.THUMP: Hoi Ruud! Mag ik je psycholoog van de feestmassa noemen?
Ruud: Dat mag. Ik zag mezelf nooit zo, maar ik vind het wel een unicum om te zien hoe gek mensen gaan. We doen altijd die 'van links naar rechts', ik zie regelmatig dat mensen al bij het begin van de set klaarstaan om het te doen. Dat is toch superraar? Je ziet groepjes soms al in de intro rondrennen, ze wachten op het moment. Ik krijg daar een kick van, maar ik denk ook: kom op jongens, dat komt zo wel.Hoe zou dat komen? Door de verwachtingen die je hebt gecreëerd?
Ik denk het wel. Aanvankelijk deed ik maar wat. Maar toen ik in 2008 met The Opposites mee was rond Op Volle Toeren, zaten ze backstage deathmetalvideo's te bestuderen. Ze gingen alles zelf uitproberen: een wall of death, circle pits, ga zo maar door. Zij hebben dat zich meester gemaakt. Ik geef toe dat ik van hen heb afgekeken, maar heb er een eigen draai aan gegeven en er zelfs eigen muziek voor gemaakt: op de tel uitgekeken wat de mc kan zeggen, en daar heb ik de plaat omheen gebouwd.Oja? Een plaat alleen maar zodat mensen van links naar rechts kunnen rennen? Wanneer werkt zo'n plaat goed?
Er moet natuurlijk een duidelijke break in zitten, zodat de mc kan uitleggen wat er gaat gebeuren. Dat moet ook niet te lang duren. Dan zit er een climax in, en die brengen we nog eens terug: dat kan veel beter! Dan doe je het hele verhaaltje nog een keer. Oh, en de track moet zo'n 150 BPM zijn. Nicky Romero kwam ooit bij een set van me kijken, op een van de meest random boekingen, maar het was in de buurt van zijn huis. Wij vroegen ons allemaal af: 'Wat komt hij hier nou doen?' De tourmanager zei: 'Volgens mij kwam hij naar je links-en-rechts kijken. Daarna ging hij meteen ook weer door.' Ik geloofde het eigenlijk niet, maar ja hoor, twee dagen later kwam er een filmpje online van hem in Polen, dat hij het ook wilde doen. Het ging hartstikke mis, de muziek was te langzaam, niemand wist wat er moest gebeuren. We gingen helemaal stuk met zijn allen.
En tegelijkertijd: het is natuurlijk bij ons ook duizend keer fout gegaan. Op een gegeven moment zochten we naar nieuwe dingen om te doen. Je kunt een tweede etage bouwen, door mensen op de schouders te nemen. En daarna gingen we dat bij elkaar gooien en experimenteren: mensen op de schouders en dán naar links en rechts rennen. Of op de drop van voor naar achteren lopen.
Inmiddels hebben we echt alles geprobeerd. We hebben ook wel eens een lig-down gedaan, moest iedereen gaan liggen. Hartstikke leuk, maar je kunt niet zo snel weer opstaan, dus dat werkt niet. Oh, en studenten gaan weleens op straat zitten roeien, hè? Dat hebben we ook geprobeerd, maar er was geen connectie meer met de muziek. We hebben het spel uitgespeeld. Ik heb het er vaak met mensen over: 'Heb je nog iets nieuws?' Maar nee, we hebben alles al gedaan, óf het werkte niet.Mensen beseffen vaak niet dat je er op zo'n ambachtelijke manier mee bezig bent.
Ja, ik wilde dat perfectioneren. Ik heb ook een vast stramien in mijn set: een intro, een momentum met opblaasdingen, confettimomenten en de moshpits. Je wil niet op een derde van de set al pieken. Als we in de zomer naar van die oorden op tour zijn, overleggen we soms ook met de andere acts wie wat gaat doen. Soms hebben we er schijt aan: dan moeten mensen gewoon tachtig sitdowns doen op een dag.FeestDJRuud doet sitdown of Death op Defqon (vanaf 0:30), links-naar-rechts (0:46)Kan ik jou als psycholoog van de feestende massa vragen: hoe komt het toch dat mensen daar zo graag aan willen meedoen?
Ik zou het echt niet weten. Het verbaast me hoezeer mensen op zoek zijn naar gekkigheid. Een fenomeen als de polonaise snap ik niet: waarom zou je achter iemand aan willen lopen in een treintje? Maar van links naar rechts rennen, misschien gaat het gewoon om de kick van erin staan. Ik weet het niet, ik doe het zelf niet maar beschouw het van een afstand. Of een wall of death, waarom mensen in godsnaam dat risico zouden willen lopen, met al die blauwe plekken?Ik heb wel een verklaring: een feest is een collectieve ervaring, en dat wordt versterkt als je met zijn allen tegelijk precies hetzelfde doet.
Ja, natuurlijk! Mensen zijn kuddedieren, ze worden helemaal gek als ze opblaasdingen zien en willen het al van het podium af graaien. En het zal ook wel zijn: ze willen het meemaken. Achteraf taggen ze elkaar onder filmpjes: 'Hee, we waren erbij!' Of juist: 'Waarom hebben we dit gemist?!' Mensen zijn bang om het te missen.Kijk je nog naar wat andere acts doen, zoals dat circus van Major Lazer?
Het grappige is: ik heb in de wandelgangen weleens gehoord dat Diplo het vooral van onze act heeft gehaald. Kennelijk heeft hij The Opposites een keer op Lowlands gezien, en daar veel van overgenomen. En van The Partysquad, natuurlijk. Elke act in Nederland heeft het mc'en gebaseerd op het werk van Ruben. Ik zag ook veel acts die mij kopieerden, van random lokale dj's die ook de links-naar-rechts gingen doen met dezelfde plaat én dezelfde tekst. Maar dan zie je de dj zelf naar rechts rennen terwijl hij iedereen vroeg om naar links te rennen. Haha!Wanneer merk je dat je écht goed wordt in het bespelen van het publiek?
Nou, tegenwoordig ben ik echt zelfverzekerd. Als iets niet werkt, dan zet ik de muziek gewoon uit en ga ik naast de dj-booth zitten wachten totdat iedereen doet wat we vragen. Het komt vaak genoeg voor dat iemand niet wil, of aan de zijkant gaat staan. Die spreken we aan: 'Yo, kom jij er maar eens effe bij. Ga eens in het midden staan, dan gaan we jou even te grazen nemen.' Op de persoon spelen, dat vind ik tof. Het wordt een soort stand-up comedy. Als een sitdown niet lukt, dan roep ik: 'Als je niet zit, ben je een Duitser!' Het is een domme grap, maar dat vinden mensen verschrikkelijk. Het werkt echt.Wat neem je eigenlijk meestal mee naar shows?
Sowieso confetti, CO2 en opblaasmeuk. Ik heb letterlijk een opslag vol liggen, en dat moet allemaal op.Hoe kom je aan al die spullen?
Nou, de Action was vroeger mijn main supplier. Ze hadden confetti-frisbees, vier voor een euro. Dat werkte heel goed: die gooide je door de lucht, en er kwam gewoon confetti af. Het probleem was: als er water op kwam, dan ging het afgeven. Toen ben ik naar de confettiboer gegaan, MagicFX, omdat ik het idee had voor een confettikanon. Sindsdien haal ik mijn confetti daar. Wat betreft de opblaasdingen: ik begon bij de Action, ik gooide letterlijk mijn hele auto vol, wist ik veel dat ik er vijf jaar lang fulltime mee bezig zou zijn. Uiteindelijk ben ik in contact gekomen met de fabrikant, en daar kun je gewoon voor een jaar bestellen. Eens in het jaar kwamen er dus een paar pallets binnen in mijn opslagstudio in Noord.Iets anders: mijn moeder is ook psycholoog. Die heeft weleens haar dag niet, en dan merkt ze meteen dat het moeilijker is om er mensen bij te trekken.
Ha, dat heb ik ook weleens. Soms heb ik een kater, of ben ik moe of ziek. Dat kan gebeuren. Dan heb ik houvast in mijn set, zodat ik niet teveel hoef na te denken. Soms is dat heel vermoeiend.Is dat de reden dat je stopt?
Een beetje: in de zomer van 2015 had ik een paar grote festivals en toffe spots, maar ik kreeg er niet meer de juiste energie van. Ik kwam mezelf tegen en ging me gewoon vervelen tijdens de sets. Ik heb het plafond bereikt en overal gedraaid waar ik wilde draaien, ik heb elke discotheek wel vijf keer gezien, stond op zo'n beetje elk festival. Ik heb een Nederlandse naam en een Nederlandse set, dus ik kan niet zomaar een weekendje naar Berlijn of Azië of Amerika gaan. Ik zou dit nog twee of drie jaar kunnen uitmelken, maar dan ben ik zelf ook opgebrand. Dat wil ik niet. Het is tijd om te stoppen en om te resetten. Ik doe nog een paar shows, ik heb een geheime voorraad opblaasmeuk en de allerraarste zwembadjes. Die liggen klaar voor de laatste shows. En we gaan zelfs wat trucs proberen die we nooit eerder hebben geprobeerd. Als het in de HMH niet lukt, dan was het toch al gedoemd om te mislukken.De laatste shows van FeestDJRuud:
04 November Rest in Party @ Effenaar, Eindhoven
05 November Rest in Party @ Hedon, Zwolle
11 November Rest in Party @ Doornroosje, Nijmegen
18 November Rest In Party @ de Oosterpoort, Groningen
24 November Rest in Party @ de Neushoorn, Leeuwarden
26 November Rest in Party @ Gebr. de Nobel, Leiden
09 December Feest to Black, HMH, Amsterdam
10 December Feest to Black, HMH, Amsterdam
Advertentie
Ruud: Dat mag. Ik zag mezelf nooit zo, maar ik vind het wel een unicum om te zien hoe gek mensen gaan. We doen altijd die 'van links naar rechts', ik zie regelmatig dat mensen al bij het begin van de set klaarstaan om het te doen. Dat is toch superraar? Je ziet groepjes soms al in de intro rondrennen, ze wachten op het moment. Ik krijg daar een kick van, maar ik denk ook: kom op jongens, dat komt zo wel.Hoe zou dat komen? Door de verwachtingen die je hebt gecreëerd?
Ik denk het wel. Aanvankelijk deed ik maar wat. Maar toen ik in 2008 met The Opposites mee was rond Op Volle Toeren, zaten ze backstage deathmetalvideo's te bestuderen. Ze gingen alles zelf uitproberen: een wall of death, circle pits, ga zo maar door. Zij hebben dat zich meester gemaakt. Ik geef toe dat ik van hen heb afgekeken, maar heb er een eigen draai aan gegeven en er zelfs eigen muziek voor gemaakt: op de tel uitgekeken wat de mc kan zeggen, en daar heb ik de plaat omheen gebouwd.Oja? Een plaat alleen maar zodat mensen van links naar rechts kunnen rennen? Wanneer werkt zo'n plaat goed?
Er moet natuurlijk een duidelijke break in zitten, zodat de mc kan uitleggen wat er gaat gebeuren. Dat moet ook niet te lang duren. Dan zit er een climax in, en die brengen we nog eens terug: dat kan veel beter! Dan doe je het hele verhaaltje nog een keer. Oh, en de track moet zo'n 150 BPM zijn. Nicky Romero kwam ooit bij een set van me kijken, op een van de meest random boekingen, maar het was in de buurt van zijn huis. Wij vroegen ons allemaal af: 'Wat komt hij hier nou doen?' De tourmanager zei: 'Volgens mij kwam hij naar je links-en-rechts kijken. Daarna ging hij meteen ook weer door.' Ik geloofde het eigenlijk niet, maar ja hoor, twee dagen later kwam er een filmpje online van hem in Polen, dat hij het ook wilde doen. Het ging hartstikke mis, de muziek was te langzaam, niemand wist wat er moest gebeuren. We gingen helemaal stuk met zijn allen.
En tegelijkertijd: het is natuurlijk bij ons ook duizend keer fout gegaan. Op een gegeven moment zochten we naar nieuwe dingen om te doen. Je kunt een tweede etage bouwen, door mensen op de schouders te nemen. En daarna gingen we dat bij elkaar gooien en experimenteren: mensen op de schouders en dán naar links en rechts rennen. Of op de drop van voor naar achteren lopen.
Inmiddels hebben we echt alles geprobeerd. We hebben ook wel eens een lig-down gedaan, moest iedereen gaan liggen. Hartstikke leuk, maar je kunt niet zo snel weer opstaan, dus dat werkt niet. Oh, en studenten gaan weleens op straat zitten roeien, hè? Dat hebben we ook geprobeerd, maar er was geen connectie meer met de muziek. We hebben het spel uitgespeeld. Ik heb het er vaak met mensen over: 'Heb je nog iets nieuws?' Maar nee, we hebben alles al gedaan, óf het werkte niet.
Advertentie
Ja, ik wilde dat perfectioneren. Ik heb ook een vast stramien in mijn set: een intro, een momentum met opblaasdingen, confettimomenten en de moshpits. Je wil niet op een derde van de set al pieken. Als we in de zomer naar van die oorden op tour zijn, overleggen we soms ook met de andere acts wie wat gaat doen. Soms hebben we er schijt aan: dan moeten mensen gewoon tachtig sitdowns doen op een dag.FeestDJRuud doet sitdown of Death op Defqon (vanaf 0:30), links-naar-rechts (0:46)Kan ik jou als psycholoog van de feestende massa vragen: hoe komt het toch dat mensen daar zo graag aan willen meedoen?
Ik zou het echt niet weten. Het verbaast me hoezeer mensen op zoek zijn naar gekkigheid. Een fenomeen als de polonaise snap ik niet: waarom zou je achter iemand aan willen lopen in een treintje? Maar van links naar rechts rennen, misschien gaat het gewoon om de kick van erin staan. Ik weet het niet, ik doe het zelf niet maar beschouw het van een afstand. Of een wall of death, waarom mensen in godsnaam dat risico zouden willen lopen, met al die blauwe plekken?Ik heb wel een verklaring: een feest is een collectieve ervaring, en dat wordt versterkt als je met zijn allen tegelijk precies hetzelfde doet.
Ja, natuurlijk! Mensen zijn kuddedieren, ze worden helemaal gek als ze opblaasdingen zien en willen het al van het podium af graaien. En het zal ook wel zijn: ze willen het meemaken. Achteraf taggen ze elkaar onder filmpjes: 'Hee, we waren erbij!' Of juist: 'Waarom hebben we dit gemist?!' Mensen zijn bang om het te missen.
Advertentie
Het grappige is: ik heb in de wandelgangen weleens gehoord dat Diplo het vooral van onze act heeft gehaald. Kennelijk heeft hij The Opposites een keer op Lowlands gezien, en daar veel van overgenomen. En van The Partysquad, natuurlijk. Elke act in Nederland heeft het mc'en gebaseerd op het werk van Ruben. Ik zag ook veel acts die mij kopieerden, van random lokale dj's die ook de links-naar-rechts gingen doen met dezelfde plaat én dezelfde tekst. Maar dan zie je de dj zelf naar rechts rennen terwijl hij iedereen vroeg om naar links te rennen. Haha!Wanneer merk je dat je écht goed wordt in het bespelen van het publiek?
Nou, tegenwoordig ben ik echt zelfverzekerd. Als iets niet werkt, dan zet ik de muziek gewoon uit en ga ik naast de dj-booth zitten wachten totdat iedereen doet wat we vragen. Het komt vaak genoeg voor dat iemand niet wil, of aan de zijkant gaat staan. Die spreken we aan: 'Yo, kom jij er maar eens effe bij. Ga eens in het midden staan, dan gaan we jou even te grazen nemen.' Op de persoon spelen, dat vind ik tof. Het wordt een soort stand-up comedy. Als een sitdown niet lukt, dan roep ik: 'Als je niet zit, ben je een Duitser!' Het is een domme grap, maar dat vinden mensen verschrikkelijk. Het werkt echt.Wat neem je eigenlijk meestal mee naar shows?
Sowieso confetti, CO2 en opblaasmeuk. Ik heb letterlijk een opslag vol liggen, en dat moet allemaal op.Hoe kom je aan al die spullen?
Nou, de Action was vroeger mijn main supplier. Ze hadden confetti-frisbees, vier voor een euro. Dat werkte heel goed: die gooide je door de lucht, en er kwam gewoon confetti af. Het probleem was: als er water op kwam, dan ging het afgeven. Toen ben ik naar de confettiboer gegaan, MagicFX, omdat ik het idee had voor een confettikanon. Sindsdien haal ik mijn confetti daar. Wat betreft de opblaasdingen: ik begon bij de Action, ik gooide letterlijk mijn hele auto vol, wist ik veel dat ik er vijf jaar lang fulltime mee bezig zou zijn. Uiteindelijk ben ik in contact gekomen met de fabrikant, en daar kun je gewoon voor een jaar bestellen. Eens in het jaar kwamen er dus een paar pallets binnen in mijn opslagstudio in Noord.Iets anders: mijn moeder is ook psycholoog. Die heeft weleens haar dag niet, en dan merkt ze meteen dat het moeilijker is om er mensen bij te trekken.
Ha, dat heb ik ook weleens. Soms heb ik een kater, of ben ik moe of ziek. Dat kan gebeuren. Dan heb ik houvast in mijn set, zodat ik niet teveel hoef na te denken. Soms is dat heel vermoeiend.Is dat de reden dat je stopt?
Een beetje: in de zomer van 2015 had ik een paar grote festivals en toffe spots, maar ik kreeg er niet meer de juiste energie van. Ik kwam mezelf tegen en ging me gewoon vervelen tijdens de sets. Ik heb het plafond bereikt en overal gedraaid waar ik wilde draaien, ik heb elke discotheek wel vijf keer gezien, stond op zo'n beetje elk festival. Ik heb een Nederlandse naam en een Nederlandse set, dus ik kan niet zomaar een weekendje naar Berlijn of Azië of Amerika gaan. Ik zou dit nog twee of drie jaar kunnen uitmelken, maar dan ben ik zelf ook opgebrand. Dat wil ik niet. Het is tijd om te stoppen en om te resetten. Ik doe nog een paar shows, ik heb een geheime voorraad opblaasmeuk en de allerraarste zwembadjes. Die liggen klaar voor de laatste shows. En we gaan zelfs wat trucs proberen die we nooit eerder hebben geprobeerd. Als het in de HMH niet lukt, dan was het toch al gedoemd om te mislukken.De laatste shows van FeestDJRuud:
04 November Rest in Party @ Effenaar, Eindhoven
05 November Rest in Party @ Hedon, Zwolle
11 November Rest in Party @ Doornroosje, Nijmegen
18 November Rest In Party @ de Oosterpoort, Groningen
24 November Rest in Party @ de Neushoorn, Leeuwarden
26 November Rest in Party @ Gebr. de Nobel, Leiden
09 December Feest to Black, HMH, Amsterdam
10 December Feest to Black, HMH, Amsterdam