Hoe je een slaatje kunt slaan uit Trayvon Martin

Gisteravond werd ik bij het vredige Trayvon Martin-protest in het Leimert Park in L.A. niet alleen gebombardeerd met smeekbedes om te blijven vechten voor gerechtigheid omtrent Trayvons dood, maar ook om een aandenken aan de treurige gebeurtenis mee naar huis te nemen.

De bijeenkomst van dinsdag was veel beter onder controle te houden dan de demonstraties van zondagavond en maandagochtend, toen winkels werden vernield en mediamensen werden aangevallen. Wanneer de protesten niet meer zo gewelddadig zijn, maakt de woede vaak plaats voor een sfeer die nog het best te omschrijven valt als ‘carnavalesk’.

Mensen draaien muziek, dansen, barbecueën en betuigen hun medeleven. Ouders nemen hun kinderen mee, die van de gelegenheid gebruik maken om zichzelf te vermaken door in het park te spelen en niet te denken aan de sociale onlusten. De gedachte dat deze kinderen het gevaar liepen om op te groeien in een wereld waar ze net als Trayvon zomaar neergeschoten kunnen worden spookte constant door mijn hoofd, maar de meeste mensen in het park hadden het die avond prima naar hun zin.

Zoals ook bij carnaval het geval is, waren er genoeg dingen waar je je geld aan kon uitgeven. Merchandise rondom rampen is niets nieuws, maar dat maakt het niet minder raar om te zien dat mensen t-shirts met het hoofd van een dode jongen erop aan de man proberen te brengen. Je kunt natuurlijk het punt maken dat het helpt om ons niet te laten vergeten dat er een leven verloren is gegaan, maar het blijft luguber.

Ik liep langs een groot schilderij van Trayvon dat de kunstenaar trots tentoonstelde, ergens aan de rand van het protest. Ik kreeg geen prijsindicatie, maar ik kan gerust zeggen dat dit kunststuk niet het stukje decoratie voor in de huiskamer is dat ik zou willen.

Voor degenen die met ontbloot bovenlijf waren gearriveerd, was er een geïmproviseerde kledingwinkel waar je custom made Trayvon-shirts kon kopen om je swag een boost te geven.

Anderen namen het heft in eigen handen en fleurden zelf hun kleding op.

Ik denk niet dat dit t-shirt te koop was, maar ik weet het niet zeker. Ik durfde het niet te vragen, want er werd me in klare taal verteld dat ik absoluut geen foto mocht maken. Ik ken weinig mensen die zo manisch met een viltstift omgaan, dus ik wilde geen risico lopen door hem op de kast te jagen. Ik vroeg me wel af of het niet makkelijker voor hem zou zijn om gewoon een eBay-account aan te maken.

De merchandising omtrent dit incident strekt zich namelijk uit tot ver buiten het protestgebied. Het internet staat vol met pro-Travyon-shirts, maar helaas is er ook prullaria verkrijgbaar voor de George Zimmerman-aanbiddende, racistische fashionista.

Je vijandigheid uiten door middel van je kleding is één ding, maar je gaat echt te ver als je hiervoor een beroep doet op de stokoude meme ‘YOU MAD BRO?’. Moge rampspoed het individu toekomen dat de straat opgaat met Zimmermans gezicht erop en deze tekst erbij. Oh, en om de vraag te beantwoorden: ja, ik ben boos op je. Leuk dat je het vraagt.

Je kunt trouwens ook bumperstickers kopen met daarop ‘I believe George Zimmerman’. Plak hem op je bumper, parkeer je auto, ga op een bankje zitten en kijk toe hoe de banden binnen vijf minuten worden lek gestoken.

Een andere verkrijgbare bumpersticker met als doel iedereen die je kent kwaad te maken wordt gesierd door de afkorting WWGZD (What Would George Zimmerman Do?) Als je jezelf deze vraag regelmatig stelt, dan raad ik je aan een ander rolmodel te kiezen. Bijvoorbeeld… iemand die niet een kind in zijn borstkas schoot.

De maker van de eBay-veiling met de titel ‘Trayvon Martin Parody t-shirt Anti Obama t-shirt Very Funny t-shirt Cool shirt’  is niet alleen heel slecht in dingen beknopt opschrijven, maar moet ook een opfriscursus volgen over het woord ‘funny’.

Niet iedereen die Trayvon/Zimmerman-merchandise verkoopt heeft een mening, zoals deze persoon duidelijk maakt, die zowel ‘guilty’- als ‘not guilty’-shirts verkoopt). De titel van de pagina vraagt je om een kant te kiezen, dus haal het niet in je hoofd om ze allebei te kopen. De verkoper heeft dan wel geen mening over deze zaak, maar jij moet die duidelijk wel hebben.

Of de merchandise nu verkocht wordt tijdens een protest of online, het feit dat er geld verdiend wordt aan dingen die de moord op een kind herdenken maakt de toch al diepe culturele kloof in Amerika alleen maar nog breder. Als je een ‘George Zimmerman: Wanted Dead or Alive’-shirt draagt of Zimmerman via een bumpersticker vereert als volksheld, versterk je het idee dat geweld acceptabel is in de maatschappij en dat gerechtigheid alleen uit een geladen pistool kan komen. De vredige, geordende protesten in L.A. gisteravond geven aan hoe het ook kan en laten zien dat dit idee van gerechtigheid hopelijk ooit verandert.