Hoe het is om als aseksueel uit de kast te komen

Nege (33) uit Canada zegt dat haar vrienden en familie altijd al wisten dat er iets 'anders' aan haar was. "Ik heb nooit vaste relaties gehad en ik heb nog nooit een partner mee naar huis genomen om mijn familie te ontmoeten."

Een paar jaar geleden begon ze haar lusten – of het gebrek daaraan – beter te bekijken. Waarom was ze zo ontzettend ongeïnteresseerd in seks en relaties? Ze had een aantal theorieën: van weinig zelfvertrouwen, negativiteit en schaamte over haar lichaam, tot het hebben van 'onredelijk hoge' eisen aan haar partners. "Mensen wilden die redenen niet van me aannemen. Ze zeiden dat ik aantrekkelijk was, dat ze me begeerden," vertelt ze.

Nege liep een jaar rond met het idee dat er een onderliggende reden moest zijn, tot ze online informatie ontdekte over aseksualiteit. Kort daarna begon ze zich te identificeren als aseksueel. Ze deelde dit feit met haar vrienden en hoewel een paar mensen hun schouders ophaalden of raar keken, werd ze vooral gesteund door de mensen die het dichtst bij haar stonden.

"Ze vonden het idee misschien verwarrend, maar waren niet gechoqueerd of gekwetst. Ze hadden me al geaccepteerd voor wie ik was," zegt ze.

Na die eerste gesprekken kwam Neges aseksualiteit niet meer ter sprake. "Dat is een voordeel van de aseksuele oriëntatie: de kwestie komt niet vaak op tafel, omdat ik geen partner heb om mijn oriëntatie in een sociale omgeving te vertegenwoordigen. Ik heb een duidelijke keuze gemaakt om single te zijn omdat ik ook aromantisch ben, dus weinig of geen romantische aantrekkingskracht voel tot anderen.

"Mijn koppige onafhankelijkheid en vrijsterschap is een deel van mij dat mijn vrienden en familie hebben geaccepteerd en omarmd."

Maar het is voor aseksuelen niet altijd zo makkelijk om uit de kast te komen. Veel mensen, vooral tieners en jongvolwassenen, wordt verteld dat hun identiteit 'gewoon een fase' is, of dat ze 'gewoon de juiste persoon moeten vinden,' zegt Nege, eraan toevoegend dat dit simpelweg niet het geval is, want "aseksualiteit is een oriëntatie die blijvend is in het gelukkige en lange leven van veel mensen."

"Het is als chocoladetaart," legt Chelsea, een student uit Nieuw-Zeeland, uit. "Ik lust geen chocoladetaart. Als ik daar een stuk van zie, denk ik dat het er lekker uitziet, maar ik weet dat ik er niet van zal genieten als ik er een hap van neem."

De vierentwintigjarige Chelsea ervaart aseksualiteit als volgt: ze kan mensen esthetisch aantrekkelijk vinden en zich ook aangetrokken voelen tot hun persoonlijkheid, maar die aantrekkingskracht is nooit fysiek. Ze wil geen seks met ze. Aanvankelijk had ze vooroordelen over aseksualiteit, gebaseerd op film- en televisiepersonages zoals Sheldon Cooper van The Big Bang Theory, maar zo ben ik nooit geweest."

In 2012 begon Chelsea toch te spelen met de term, die ze gekscherend liet vallen in een gesprek met haar familie. "Ze reageerden niet echt, omdat ze niet echt wisten wat het betekende," herinnert ze zich. Achteraf denkt ze dat haar ouders waarschijnlijk dachten dat het wel over zou gaan.

"Ik heb een paar jaar lang in cirkeltjes gelopen: iemand ontmoeten, diegene leren kennen, afwachten of de aantrekkingskracht zou groeien… maar dat gebeurde natuurlijk nooit," zegt ze. "Op een avond was ik van plan om op date te gaan, en ik had er gewoon geen zin in. Ik worstelde toen met depressie en angsten. In de armen van mijn moeder barstte ik in huilen uit: ik wil geen date. Ik voel me op geen enkele manier tot hem aangetrokken."

"'Misschien moet je iemand anders zoeken?' 'Nee, ik val gewoon niet op jongens.' 'Oh, vind je meisjes leuk?' Ik zei: 'Nee, dan had ik het je wel eerder laten weten!'" herinnert Chelsea zich.

Begin vorig jaar ging Chelsea met haar moeder en zus lunchen en haar moeder vroeg toen: "Dus. Denk je echt dat je aseksueel bent?" De sluizen gingen open. "We hadden een intens gesprek," zegt Chelsea. "Ze waren nieuwsgierig en accepteerden het, en dat was superfijn. Ze begrijpen het misschien nog niet helemaal, maar dat is omdat zij andere verwachtingen van het leven hebben. Ze baseerden zich niet op een negatieve emotie."

"Mensen hebben het idee dat de aseksuele identiteit één ding is, maar aseksualiteit kan verschillende identiteiten hebben. Je kan homo en aseksueel zijn. Je kan hetero en aas zijn. Je kan bi zijn, of pan – omdat niet alle aantrekkingskracht seksueel is. Veel mensen weten dat niet, dus het zou fijn zijn als de groep beter vertegenwoordigd was in het openbaar."

"Veel mensen kwamen erachter door mijn voorstelling," zegt Nikki (40). "Mensen zagen de titel, Asexual Healing, maar dachten dat het gewoon een woordspeling op het liedje was. Ze realiseerden zich niet dat het echt over mijn seksualiteit ging."

Nikki, acteur, schrijver en recensent uit Australië, bedacht de voorstelling als een manier om de ongemakkelijkheid van intieme gesprekken te vermijden. "Als je naar de show gaat, weet dan dat ik ongeveer een uur aan het woord ben. Dat is de deal," lacht ze.

Nikki hoorde het woord 'aseksueel' voor het eerst in een interview met comedian en activist Janeane Garofalo. Een snelle zoektocht op Google leverde een overvloed aan relevante websites en blogs op. Nikki was toen midden dertig en haar aseksualiteit was iets waar ze zich altijd bewust van was geweest, maar nooit een woord voor had gevonden. "Gelijk toen ik besefte dat het een ding was," zegt ze, "wist ik dat ik dat was."

Toen dat besef kwam, had ze net een lange relatie achter de rug. Nadat zij en haar partner uit elkaar waren gegaan, ging ze niet meer op zoek naar een nieuwe geliefde. Ze voelde zich daar heel schuldig over. "Er was een gevoel dat ik iets zou moeten doen, terwijl ik dat niet wilde," zegt Nikki. "Ken je het gevoel dat er iets is dat je moet doen? Zoals een onbetaalde rekening, of een essay dat je nog moet schrijven. Zo voelde ik me: Ik heb een paar jaar met niemand seks gehad. Is dat niet iets dat ik wel zou moeten doen?"

"Toen ik het woord 'aseksueel' vond, ging het schuldgevoel weg. Ik kon gewoon gelukkig zijn met hoe ik was."

Ze besprak haar oriëntatie eerst met andere aseksuelen op tumblr, en daarna met haar huisgenoten. "Uit de kast komen bij mensen die het dichtst bij je staan is iets enorms," zegt ze. "Als ze dat persoonlijke feit eenmaal over je weten, dan weten ze dat voor altijd. Het was een grote openbaring voor mijn ex – een goede, maar emotionele. Ze begreep onze relatie veel beter toen ze het eenmaal wist. Ze zei dat het eigenlijk een grotere onthulling was dan toen ik als transgender uit de kast kwam." Het besef dat ze geen seks of genegenheid nodig had maakte een einde aan de verwarring over hun ingewikkelde relatie. Nu zijn Nikki en haar ex betere vrienden dan ooit.

Nikki heeft er geen spijt van dat ze seks of relaties heeft geprobeerd. "Alsof je een boek hebt gelezen en het niet nog een keer hoeft te lezen. Ik weet tenminste waar het over gaat." En actief zijn in de aseksuele gemeenschap, zowel online als offline, was een positieve ervaring. Ze liep dit jaar mee met de Midsumma pride parade in Melbourne bij de aasdelegatie. "Dat soort dingen zijn goed voor me," zegt Nikki. "Het is een stap in de richting van het omarmen van alles wat je bent."

"Ik had drie coming-outs: als bi, als trans en als aas. Dat waren allemaal verschillende ervaringen. Als kind wist ik al over transidentiteiten, maar over aseksualiteit heb ik nooit iets geweten. Toen ik erachter kwam, kwam ik gelijk uit de kast. Bam!"